Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• Ευρωπαϊκή Ενωση
• δημοκρατία
• αυταρχισμός

«Είναι η βαρβαρότητα!

Την βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις...»

είχε προφητεύσει στοχαστικά ο Οδυσσέας Ελύτης.

Πρώτη επιβεβαίωση της “προφητείας” η ...προφητικού περιεχομένου προσφώνηση τής πριν δέκα χρόνια, προέδρου της Βουλής Άννας Ψαρούδα - Μπενάκη, προς τον αποχωρήσαντα ήδη τ. πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια:

«Τα εθνικά σύνορα κι ένα μέρος της Εθνικής Κυριαρχίας θα περιοριστούν [...] τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη [...] ίσως και να παραβιάζονται [...] και πάντως η Δημοκρατία θα δοκιμαστεί από νέες μορφές διακυβέρνησης...»

Εκείνος τα άκουγε απαθής, σαν να άκουγε ιστορίες της ...Σταχτοπούτας ή της Κοκκινοσκουφίτσας και που επιβεβαιώθηκαν - δυστυχώς - κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του και με τη σύμπραξή του!

Και συμπληρώνει ο Ελύτης:

«... Δεν θα πρόκειται για φούρνους του Χιτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του».

Τα ζούμε ήδη, τα επιβεβαιώνουμε ιδίοις όμμασι άπαντες, πλην των ευρισκομένων σε “κατάσταση μέθης”, φοβίας και ευρωλαγνείας!

Εχουν πεισθεί κάποιοι ότι “χρειαζόμαστε το ...Γερμανό μας”! Κατά το πρότυπο του... Οττο Ρεχάγκελ... που έγινε διαφημιστικό εφεύρημα ομώνυμης εταιρείας. Τυχαίο;

Εκφοβιστικές συστάσεις εκβιαστικές ενέργειες

Ο ...Γερμανός μας λοιπόν και οι δορυφόροι του, μας λένε συνεχώς, σε διάφορους τόνους τις ...νουθεσίες τους: «Η Ελλάδα πρέπει να κατανοήσει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εκτός από τις μεταρρυθμίσεις¹», μας λέει ο Βέλγος τραπεζίτης Λ. Κοέν και συμπληρώνει ότι “αν επιθυμεί η Αθήνα να χρηματοδοτείται από την  Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)» της οποίας είναι σύμβουλος, “θα πρέπει να τηρεί τους κανόνες”.

Κι ακολουθούν οι απειλητικοί εκφοβισμοί: Αν βγουν οι Ελληνες από το ευρώ “θα είναι δέκα φορές χειρότερα γι’ αυτούς. Δέκα φορές» συνεχίζει ο ίδιος. Η μία φορά επομένως θα είναι για εκείνους. Και δεν θα είναι μία.

Εδώ, βρε σύντεκνε, πάει το πόκερ. Μπλόφα κάνουν!

Η Μέρκελ, αν και Γερμανίδα, ως θεραπαινίδα του Ρωμαίου Ιανού - του θεού με τα δύο πρόσωπα - εκφράζει την “αγάπη” της για την Ελλάδα τονίζοντας για μια ακόμη φορά ότι “πολιτικός τους στόχος είναι να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη”, αφού εδώ και χρόνια “δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση”(!) αλλά επειδή “το νόμισμα έχει δύο όψεις, απ’ τη μια είναι η αλληλεγγύη των εταίρων και από την άλλη η ετοιμότητα (η προθυμία) να εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις και άλλες δεσμεύσεις”.

Ενώ ο Σόιμπλε για πολλοστή φορά τονίζει ότι “το πρόγραμμα θα συνεχίσει να εκτελείται από την τρόικα την οποία δεν μπορούμε να αποκαλούμε ...τρόικα”!

Δεν τρέφουμε εχθρικά αισθήματα προς τη Γερμανία. Θέλουμε τη Γερμανία στην Ευρώπη, ως εταίρα χώρα, αλλά πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό συνεπάγεται υποχρεώσεις και για εκείνην! Πολλές υποχρεώσεις· και ως εταίρας και ως εχθράς και ένοχης πολλών εγκλημάτων χώρας, στο παρελθόν.

Μάλιστα! Και τίθεται το ερώτημα: Είμαστε ή δεν είμαστε ελεύθερη χώρα που έχει επάξια και με πολύ αίμα κερδίσει αυτήν την ελευθερία της; Μήπως βρισκόμαστε υπό επιτροπεία; υπό κηδεμονία ή “προστασία” - προτεκτοράτο - Δεν νομίζω στις ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.) να προβλέπεται κάτι τέτοιο και να μου έχει διαφύγει. Ούτε διαφαίνεται στις προθέσεις των ιδρυτών η δημιουργία προτεκτοράτων. Το καθεστώς των μνημονίων περιέχει στοιχεία πρώτης βαθμίδας “προτεκτοράτου”².

Πολύ περισσότερο, δεν νομίζω να προβλέπεται σε κάποια Συνθήκη η μετατροπή ανεξάρτητου κράτους - μέλους της Ε.Ε. ή και της ΟΝΕ σε “δανείου υποτελές” κατ’ αναλογία προς το “φόρου υποτελές”, όπου το προστατευόμενο “προτεκτοράτο” εντέλλεται “να ψηφίσει νόμο” ή “η κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση νόμο στη Βουλή”, όπως προβλεπόταν σε σωρεία άρθρων του Α’ μνημονίου.

Και που, επιπρόσθετα, επιμένουν ακόμη και τώρα ν’ απαιτούν οι εταίρες μας, προτού φέρει η Κυβέρνηση κάποιο νόμο, που άπτεται δημοσιονομικών θεμάτων να τυγχάνει της εγκρίσεως των “θεσμών” (των “θεσμικών οργάνων” είναι το σωστότερο).

Αυτό θεωρώ ότι είναι άκυρο και απαράδεκτο γιατί άπτεται της κυριαρχίας του κράτους. Εξ’ άλλου νόμους δεν φέρνει μόνο η κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα και μια ομάδα βουλευτών. Εάν λοιπόν ένας τέτοιος νόμος ψηφιστεί από την πλειοψηφία των βουλευτών, τί θα γίνει; Θ’ ακυρωθεί ο νόμος από το ...θεσμοβούλιο(!) ή θα πέσει η κυβέρνηση;

Η Συνθήκη της Λισσαβώνας (το Ευρωσύνταγμα κατ’ ουσίαν, το οποίον είναι προϊόν απάτης διεθνούς εμβέλειας, αφού, όταν καταψηφίστηκε από δύο χώρες Γαλλία, Ολλανδία - μασκαρεύτηκε σε “Συνθήκη” και πέρασε απ’ το παράθυρο και πάλι, με “εμβρυουλκό”). Η Συνθήκη λοιπόν αυτή προβλέπει στο άρθρο 2 ότι: “Σκοπός της Ε.Ε. είναι η άκρως ανταγωνιστική, κοινωνική(!) οικονομία της αγοράς”. Δηλαδή ο νεο-φιλελευθερισμός του Χάγιεκ και του Φρίντμαν, που εφήρμοσαν τη δεκαετία του ‘70 ο Πινοσέτ στη Χιλή και η Θάτσερ στην Αγγλία και ακολούθως το ‘80 και ‘90 στις ΗΠΑ ο Ρέιγκαν και Μπους, για να φτάσουμε στην οικονομική κρίση του 2008, που έγινε αντιληπτή στην Ε.Ε. και ιδιαίτερα στις χώρες του Νότου από το 2010 και μετά. Λέω λοιπόν τώρα:

Υπόθεση εργασίας κάνω. Εάν σε μια χώρα της Ε.Ε., ο Λαός με ξεκάθαρες εκλογές αποφασίσει με μια ξεκάθαρη και απόλυτη πλειοψηφία π.χ. 53%, να ψηφίσει ένα κόμμα που επαγγέλεται, όχι ορθόδοξο σοσιαλισμό (κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής), αλλά κοινωνική, παρεμβατική οικονομία a la Λόρδου Κeyns - όπως ήταν τα καθεστώτα “στη δύση” μέχρι τη δεκαετία του ‘70, με κρατικο-κοινωνικό παρεμβατισμό και πάντως πόρω απέχοντα από την “άκρως ανταγωνιστική οικονομία της αγοράς”, τί θα γίνει; Θα διαλυθεί η Ε.Ε.;

Θα εξοβελιστεί το κράτος, που έκανε αυτό το “λάθος”, αυτή την επιλογή; Θα πέσουν οι λύκοι (Wolf = Βολφ) να το φάνε;” Μήπως καταργήσουμε τελείως τη Δημοκρατία - έστω αυτή την democracy - ώστε να ψηφίζουν οι ...τραπεζίτες, το μεγάλο κεφάλαιο και τα funds με βάση τα χαρτοφυλάκια των μετοχών τους;

Το οικοδόμημα της Ε.Ε. όπως είναι δομημένο, είναι σαθρό και πρόσκαιρο και θα καταρρεύσει.

Εκτός και προλάβει να ξεγελάσει, να εξαπατήσει, να υπνωτίσει τους λαούς, να ομοσπονδοποιήσει την Ενωση, να καταστήσει τα πρώην ανεξάρτητα κράτη σε επαρχίες της “Ευρώπης”, με επικυριαρχία ισχυρών κρατών - σωστά μαντέψατε, τη Γερμανία - και τη μετατροπή της Ε.Ε. σε καθαρά οργουελικό “κράτος” - εταιριοκρατίας. Τα κράτη είναι πλέον όργανα των μεγάλων - των πολύ μεγάλων εταιρειών, όπως η Goldman sachs, όπου στρατιές υπαλλήλων της κατέχουν θέσεις - κλειδιά στην Ε.Ε. και αξιώματα σε κυβερνητικά κλιμάκια υποχείριων κρατών³.

Δεν είναι σενάριο πολιτικής φαντασίας. Είναι προμηθείες βάσει δεδομένων. Πάρτε σήμερα μια γεύση, για να καταλάβετε γιατί τους ενοχλεί τόσο η επιλογή του ελληνικού Λαού της 25^ης Ιανουαρίου. Ο ιστορικός Mark Mazower λέει: “Οι Ναζί [...] αντί για την ελευθερία του εμπορίου πρότειναν το συντονισμό των ευρωπαϊκών οικονομιών ως ενιαίας μονάδας, κάτω απ΄τη Γερμανική ηγεσία”⁴. Οι Ναζί απέτυχαν, οι επίγονοι το επιχειρούν!

Η βαρβαρότητα όπως ΔΕΝ την είχαμε ονειρευτεί ούτε στους εφιάλτες μας.