Ειδήσεις

Στων βουνών τις ολόμαυρες ράχες

Χάθηκε το φιλότιμο

Εχουν ήσυχη και γαλήνια τη συνείδησή τους οι αρμόδιοι; (μικροί και μεγάλοι, άμεσοι και έμμεσοι).

Κοιμούνται το βράδυ “σαν πουλάκια”, με καθαρή τη συνείδησή τους, ότι αυτοί έπραξαν το καθήκον τους στο ακέραιο και δεν τους βαραίνει καμιά ευθύνη, για την καταστροφή 200.000 στρεμμάτων της Β.Α. Αττικής, για το καρβούνιασμα των κόπων μιας ζωής των συνανθρώπων μας, για το παρανάλωμα της ακόρεστης φλόγας της κολάσεως που κατάκαιγε τέσσερα μερόνυχτα τα δάση, τα σπίτια, την πανίδα και τη χλωρίδα τούτης της πανάρχαιης γης

Δεν τσουρουφλίζει τη συνείδησή τους το καβούρντισμα της γης; Εκαιγε το χώμα τέσσερις μέρες μετά και δεν άντεχες ν’ αφήσεις γυμνό το ποδάρι σου. Το τσουρούφλιζε το καβουρντισμένο χώμα!

Η συνείδηση των αρμοδίων, από τους Υπουργούς και τους αρχηγούς μέχρι τους μικρούς – άμεσους και έμμεσους – είναι «δροσερή» και δεν την επισκέπτονται σκιές καν τύψεων;…

Αν όντως αυτό συμβαίνει – και δυστυχώς  αυτό  συμβαίνει – χωρίς χρείαν τεκμηριώσεων αυτή τη στιγμή, καταλήγουμε στο καταθλιπτικό συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει συνείδηση και χάθηκε κι αυτή με το φιλότιμο. Το περίφημο ελληνικό φιλότιμο!

Αν υπήρχε λίγη τσίπα ή έστω λίγη εξυπνάδα, θα ‘πρεπε αυτή τη στιγμή να ‘χουν παραιτηθεί – δεν λέμε «αυτοκτονήσει» και δεν θέλουμε – να ‘χουν παραιτηθεί όμως, τουλάχιστον η φυσική και πολιτική ηγεσία του πυροσβεστικού σώματος: Ο αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών, ο πολιτικός προϊστάμενος Χρ. Μαρκογιαννάκης, εγκληματικά υπεύθυνος για αβελτηρία και επιπολαιότητα  και ο Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος. Ηταν ο στρατηγός που έχασε τον πόλεμο.

Να παραιτηθούν διασώζοντας, τουλάχιστον, την έννοια του φιλότιμου.

Κάηκε ένας μεγάλος πνεύμονας πρασίνου,

κόβοντας τις ανάσες μας

21 Αυγούστου: Μια φωτιά που δεν εκτιμήθηκε σωστά; δεν αντιλήφθηκαν τη δυνατότητα επέκτασής της; ολιγώρησαν ή εσκεμμένα αγνόησαν; Αμείλικτα τα ερωτηματικά από χιλιάδες κατοίκους αλλά και πολιτικούς.

Μια φωτιά που ξεκίνησε από το Γραμματικό και επεκτάθηκε στο μεγαλύτερο κομμάτι της Ανατολικής Αττικής. Δεκαπέντε Δήμοι και Κοινότητες βρέθηκαν μέσα στο πύρινο μέτωπο, να προσπαθούν με φτωχά μέσα να προστατεύσουν ζωές, περιουσίες και πράσινο.

Γραμματικό, Αγ. Στέφανος, Μαραθώνας, Διόνυσος, Παλλήνη, Ανθούσα, Γέρακας, Ν. Μάκρη, Δροσιά, Βαρνάβα, Ροδόπολη, Σταμάτα, Πικέρμι, Καπανδρίτι στις φλόγες!

Η Ανατολική Αττική κηρύσσεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Ξένες χώρες στέλνουν βοήθεια με μηχανικό και ανθρώπινο δυναμικό.

Επί τρεις ημέρες κατέκαιε, ερημοποιούσε και κατέστρεφε. Πολλοί άνθρωποι είδαν τα σπίτια τους να γίνονται παρανάλωμα, αδύναμοι μπροστά στη “θεά” πυρά.

Το μόνο ευτήχημα είναι ότι δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, όπως πριν δύο χρόνια.

Μια φωτιά, που πριν δύο χρόνια κατέκαψε μια τεράστια έκταση στην Πελοπόννησο, έδειξε τις αδυναμίες της κρατικής μηχανής, οι οποίες όμως δεν πήραν μαθήματα. Κανείς δεν διδάχθηκε για να προλάβει τα επόμενα.

Και τα ζήσαμε τόσο τραγικά επί τρεις ημέρες...

Τι κι αν αναζητηθούν ευθύνες;

Τι κι αν βγουν πορίσματα;

Πώς θα αντικατασταθεί αυτός ο πράσινος όγκος που κάηκε;

Πώς θα ηρεμήσουν οι ψυχές των ανθρώπων που έβλεπαν τα σπίτια τους να τα τρώει η φωτιά;

Πώς θα απαλαγούν από τους εφιάλτες;

Πόσο τραγικό αλήθεια! Κι όμως, και πάλι θα ξαναλέμε τα ίδια, σε κάποια επόμενη τραγική πυρκαγιά.

Γιατί δεν δουλεύουμε για την πρόληψη. Και τη φωτιά αν δεν την προλάβεις, μετά την κυνηγάς ωσάν να κυνηγάς χίμαιρες.

Πόσο αισιόδοξος μπορεί να είναι κανείς!

Πώς κοιμούνται με ήσυχη συνείδηση οι αρμόδιοι;