Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• εθνικά θέματα
• Μακεδονία
• Σκόπια

«Στόχο έχουν την απόσπαση τμήματος της Ελλάδος» - Ε. Στετίνιους

Για το κράτος των Νοτιο-Σλάβων Σκοπιανών ή Σλαβομακεδόνων όπως αναφέρονταν πριν μισό αιώνα, έχω γράψει επανειλημμένα. Ήλπιζα ότι δεν θα χρειαζόταν να ξαναγράψω, αλλά από τη μια οι πλέον απίθανες κοσμοπολίτικες, «μοντέρνες», κουρασμένες, απερίσκεπτες απόψεις ενδοτισμού κι απ’ την άλλη το αυριανό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, με υποχρεώνει να το ξανακάνω.

Τηλεγραφικά, λοιπόν, αύριο θα είμαι εκεί, έστω νοερά!

Τους λόγους τους έχω εξηγήσει. Μ’ ενδιαφέρει πρωτίστως η ΕΙΡΗΝΗ και βέβαια η διασφάλιση των εθνικών παρακαταθηκών.

Η ειρήνη διασφαλίζεται με την αποφυγή και την άρση αιτίων προστριβών.

Η ανοχή, η υποχωρητικότητα και κυρίως η ενδοτικότητα «ανοίγει την όρεξη» και τη συντηρεί, για διεκδικήσεις, απαιτήσεις, αρπακτικές διαθέσεις στην πρώτη ευκαιρία. Και τότε οδηγείσαι αναπόφευκτα ή στην παραχώρηση ή στην ρήξη.

Παράδειγμα: Η ενδοτικότητά μας έναντι της Τουρκίας τη δεκαετία του ’50 και έναντι των «συμμάχων» μας Αγγλοαμερικάνων «χάριν των υψηλών ιδεωδών της Δύσεως» και άλλες τέτοιες μπούρδες οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου (Αβέρωφ – Καραμανλή) με αποτέλεσμα να βάλουν οι Τούρκοι πόδι στην Κύπρο, ως εγγυήτρια δύναμη, για μια τουρκικής καταγωγής, μουσουλμανική μειονότητα 16% του συνόλου πληθυσμού, για να καταλήξουμε στην εισβολή του Αττίλα 1 & 2, με συνέπεια την απώλεια του 36% της Κύπρου και, και, και την εκκρεμότητα για 44 χρόνια «επίλυσης» του Κυπριακού. Μια εκκρεμότητα που εγγυμονεί κινδύνους πολεμικής σύρραξης.

Αν τώρα ξανα-υποχωρήσουμε με τους Σλάβους έποικους – εισβολείς στο μακεδονικό βορρά, του 7ου αιώνα, θα έχουμε άλλη μια εκκρεμότητα στα βόρεια σύνορά μας, με προβλέψιμη συνέπεια τις προστριβές, τις πιέσεις των «συμμάχων», «φίλων» και «εταίρων» στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., ή την ένοπλη ρήξη. Δηλαδή πόλεμο λίγων ημερών (ή αναλόγως των βλέψεων των «ισχυρών», εκτενέστερο) αίμα των παιδιών μας, που δεν θα έχουν μεταναστεύσει εις την εσπερίαν κι αλλαχού, νέες δεσμεύσεις, νέες υποχωρήσεις, νέες απώλειες.

Και βέβαια, δεν θα ‘ναι τότε ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης και όσοι τους... διανθίσουν, αλλά κάποιοι άλλοι που θα τους «καταριούνται», ενώ αυτοί εδώ, οι σημερινοί, θα λένε «εμείς καλά τα κάναμε, αλλά εξελίχθηκαν κακά από τους κακούς διαδόχους».

Εμείς έναν «γεωγραφικό προσδιορισμό» δεχθήκαμε οι καημένοι, ως ρεαλιστές, ειρηνιστές, σύγχρονοι, παγκοσμιοποιητές, Ευρωπαϊστές, παρ’ όλα τα εμπόδια που μας έβαζαν διάφοροι «γραφικοί», «ακροδεξιοί» - ακροδεξιός μωρέ είμαι εγώ; Κατασταλάξτε: Κόκκινος ή μαύρος; Το ξεκαθαρίζω: Δεν θέλω ταμπέλες.

Είμαι Άνθρωπος, όσο μπορώ πιο εξελιγμένος βιολογικά και κοινωνικά, κι όσο μου επιτρέπουν οι αντικειμενικές συνθήκες και φυσικά, όσο ζω.

Είμαι Κοινωνικός και κοινωνιστής. Δεν είμαι μόνος· δεν είμαι ερημίτης. Ζω στην κοινωνία και προσπαθώ να ζω όσο μπορώ πιο κοινωνικά, μέσα από αντιθέσεις, ανταγωνισμούς, διαγκωνισμούς, ανέντιμες μεθόδους, αλλά και συνεργασίες, αλληλοβοήθειες, αλληλεγγύη...

Ζω στην κοινωνία και επιδιώκω να συμβάλλω στη βελτίωση των ρυθμιστικών κανόνων της και γνωρίζω καλά, έχω συνειδητοποιήσει ότι το ατομικό μου όφελος βρίσκεται στο καλό του κοινωνικού συνόλου, του οποίου αποτελώ αναπόσπαστο συνθετικό στοιχείο του.

Κλείνω την διευκρινιστική παρένθεση και ξαναγυρίζω στον «γεωγραφικό προσδιορισμό» που «είχαμε συμφωνήσει όλοι» το 2008. Όχι εγώ και πολλοί άλλοι που παραμένουμε «κολλημένοι» στο 1992, όταν και η τότε ΕΟΚ (η νυν Ε.Ε.) είχε συμφωνήσει ομόφωνα στο «ούτε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή παράγωγό του για τα ΣΚΟΠΙΑ», και τ’ ανέτρεψε ο Κ. Μητσοτάκης, υποσκάπτοντας την επιτυχία του Κων/νου Καραμανλή κατ’ ουσίαν και του Ανδρέα Παπανδρέου και φυσικότατα του ελληνικού λαού – ιδιαίτερα του Μακεδονικού!

Τι πάει να πει «γεωγραφικός» προσδιορισμός; Ο περιγράφων τη γη και κατ’ επέκταση μέρος της γης. Δεν παραπέμπει, δεν περιγράφει ιστορία και, πολύ περισσότερο, ΔΕΝ «γράφει ιστορία».

Η ίδια η Μακεδονία ως σύνολο οθωμανικού διαμερίσματος στη νεότερη ιστορία (1912) είναι γεωγραφικός προσδιορισμός, όπως είναι η Πελοπόννησος, η Κρήτη, η Αττική κ.λπ., η Θράκη ...Ωπ! Η Θράκη είναι Ανατολική και Δυτική. Και η μεν ανατολική ανήκει στην Τουρκία, βάσει Συνθηκών, η δε δυτική στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα; Τουλάχιστον μέχρι πρότινος «τα σύνορα της καρδιάς μας» να φτάνουν μέχρι την Κωνσταντινούπολη, ενώ «τα σύνορα της καρδιάς» και σήμερα τού Ερντογάν να φτάνουν μέχρι τη δική μας, δυτική Θράκη κι ακόμα πιο δώθε. Σας ρωτάω: Έχουμε επίφοβη εκκρεμότητα ναι ή όχι; Και ως προς μεν την Κωνσταντινούπολη, από 200 χιλιάδες Έλληνες το 1923 έχουν μείνει 3-4 χιλιάδες, μετά τα γεγονότα του 1955 οι δε «Έλληνες» (στρουθοκαμηλισμός) μουσουλμάνοι της Δυτ. Θράκης ξεπερνούν πιθανόν τις 120.000!

Πού είναι οι Έλληνες Μακεδόνες του Μοναστηρίου;

Κατά την ίδια έννοια λοιπόν, στο «βόρια» - εξυπακούεται το «Νότια», στο «άνω» αντιστοιχεί το «κάτω» και κατά το μάλλον, το άνω – κάτω.

Στο «νέα» το «παλιά», που οι «νέοι» ως ανακαινιστές πιθανότατα θα επιδιώξουν να την «ανακαινίσουν» ενώνοντάς τες!!!

Τις ευρηματικές ερμηνείες για το «νέα» (nova) τις αντιπαρέρχομαι, γιατί δεν ψάχνουμε για ευφυολογήματα, αλλά για λύση. Και λύση είναι μόνο η ξεκάθαρη, χωρίς πονηρές σκέψεις. Κι επειδή πολλοί και καλοπροαίρετοι προτείνουν μια «έντιμη λύση», μια τέτοια θα ήταν, αφού δεν θέλουν αυτό που είχαν μέχρι το 1944, το «Βαρντάσκα Μπανόβινα» - και δεν αποφεύγω να πω - το CLAVOMAKEDONIA, αφού έχουν τόσο καημό ν’ αποκτήσουν κοντά στη Σλαβική τους υπόσταση και προέλευση, για την οποία δεν θα έπρεπε να ντρέπονται, και τη χώρα που καταπάτησαν, έμειναν και τους φιλοξενεί για 1300 χρόνια, τη μακεδονική γη – που δεν καλύπτει το σύνολο της έκτασης της επικρατείας τους – αλλά με την προϋπόθεση ν’ αποβάλλουν κάθε υπόνοια αλυτρωτικής ή ιστορικής διεκδίκησης.

Δεν έχουν καμμιά σχέση με την ιστορία της Μακεδονίας και το Μέγα Αλέξανδρο ή τον Φίλιππο ή όποιον και ότι άλλο, έδαφος ή σύμβολο. Κανένας δεν τους εμποδίζει να τιμήσουν τον Χαν Κουμπέρ που τους οδήγησε στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια.

Τελειώνω με μια υπενθύμιση προς τους Αμερικανούς και λοιπούς Ευρωπαίους:

1. Επίσημη θέση των ΗΠΑ που εκφράστηκε αμέσως μόλις ο Τίτο μετονόμασε τη «Βαρντάσκα Μπανόβινα» σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», μέσω του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Stettinius με το με αριθμό 868614/26/12/1944 έγγραφο; «...Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί δημαγωγία (δηλ. Απάτη) την ύπαρξη “Μακεδονικού έθνους” και “Μακεδονικής Συνείδησης”(...) οι ισχυρισμοί αυτοί δεν εκπροσωπούν ούτε εθνική ούτε πολιτική πραγματικότητα και στόχο έχουν την απόσπαση τμήματος της Ελλάδος» (της ...Μακεδονίας που κατοικείται από Έλληνες)¹.
2. Κίσσινγκερ, πρ. Υπουργός των ΗΠΑ: «Η Ελλάς έχει δίκιο για το όνομα. Το λέγω αυτό γιατί εγώ ξέρω ιστορία, που δεν ξέρουν οι Υπουργοί και αξιωματούχοι στην Ουάσινγκτον. Το ισχυρό όπλο της Ελλάδος, είναι η Ιστορία».

1. ΕΒΔΟΜΗ 27/12/2009: Νίκος Μάρτης, πρ. Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης.