Μιά φορά κι ένα καιρό οι διευθύνοντες τους οικονομικούς κολοσσούς της καπιταλιστικής Δύσης, οι μεγαλοτραπεζίτες και βέβαια τα φερέφωνά τους, τα αποκαλούμενα και «κορυφαίοι οικονομολόγοι» κατακεραύνωναν την Σοβιετική Ένωση για την κρατικά ελεγχόμενη οικονομία της...

Ομολογημένη αποτυχία του ασύδοτου καπιταλισμού


Μιά φορά κι ένα καιρό οι διευθύνοντες τους οικονομικούς κολοσσούς της καπιταλιστικής Δύσης, οι μεγαλοτραπεζίτες και βέβαια τα φερέφωνά τους, τα αποκαλούμενα και «κορυφαίοι οικονομολόγοι» κατακεραύνωναν την Σοβιετική Ένωση για την κρατικά ελεγχόμενη οικονομία της. Κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να δούμε την κυβέρνηση των Η.Π.Α., δηλαδή της Μέκκας του πιό ασύδοτου ψευτο-φιλελευθερισμού, να επεμβαίνει-κρατικός παρεμβατισμός ολκής-και να αγοράζει τη μεγαλύτερη κτηματοπιστωτική τράπεζα της χώρας και του κόσμου ολόκληρου, με προφανή σκοπό να αποφύγει ένα επερχόμενο «κραχ» από την χρεωκοπία της, που αναμφίβολα θα ταρακουνούσε συθέμελα όχι μόνο την αμερικανική, αλλά και την παγκόσμια οικονομία.

Τι μπορούν τώρα να βρουν και να ψελλίσουν οι ημεδαποί χειροκροτητές της άκρας ιδιωτικοποιήσεως των πάντων, ακόμα και των πιό ευαίσθητων τομέων της οικονομίας; Πώς να επιχειρηματολογήσουν τώρα οι θιασώτες της όσο-όσο εκποιήσεως του δημόσιου πλούτου της χώρας μας και της ουσιαστικής εκχωρήσεως της διακυβερνήσεώς της στο μεγάλο εγχώριο και υπερεθνικό κεφάλαιο; Ίσως το φιλόξενο στις επιθεωρήσεις της πλάκας ”Δελφινάριο” να είναι πλέον κατάλληλος χώρος από την Βουλή των Ελλήνων για να ακουστούν οι ελευθεριάζουσες οικονομικές θεωρίες των σκεπτομένων με εμφυτευμένο μικρο-τσιπ πολιτικών-οικονομολόγων μας, των κακέκτυπων κλώνων του Γκαλμπράϊθ και του Φρίντμαν. Τα «πρωτότυπα» θεωρητικά εξαπτέρυγα του καπιταλισμού είχαν τουλάχιστον τον ανδρισμό να παραδέχονται και λάθη στις θεωρίες τους. Σε αντίθεση με τα εξαγριωμένα μαθητούδια τους που θεωρούν τους εαυτούς τους αλάνθαστους ακόμα και όταν η πραγματικότητα τους φασκελώνει.

Τι να μας πουν τώρα οι διάφοροι Αλογοσκούφηδες, Χριστοδουλάκηδες και Παπαντωνίου, Μάνοι, Ανδριανόπουλοι και Χατζηδάκηδες; Πού το βρήκε γραμμένο ο Χατζηδάκης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύει στα κράτη-μέλη να καλύπτουν τις  εναέριες συγκοινωνιακές ανάγκες της επικράτειάς τους με κρατικό αερομεταφορέα; Όταν μάλιστα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι και τα ανατολικά σύνορα της Ε.Ε.; Τίποτα δεν μπορούν να μας πούν οι πολιτικοί-οικονομολόγοι του σωλήνα. Είναι προγραμματισμένοι να επαναλαμβάνουν θλιβερά και μονότονα τα ίδια και τα ίδια έναντι της χλευάζουσας αυτούς παταγώδους αποτυχίας τους, της μονίμως κατοικοεδρεύουσας στα ράφια των σούπερ-μάρκετ. Εκτός κι αν θεωρούν μεγάλη επιτυχία ότι παρέδωσαν έναν ολόκληρο λαό ως αγελάδα για κατά βούληση άρμεγμα στους μεγαλοκεφαλαιούχους εντολείς τους. Προφανώς οι ιστορικά καταξιωμένες αλήθειες της “χρυσής τομής” και του “παν μέτρον άριστον” δεν συμπεριλαμβάνονται στο πτωχότατο λεξικό τους.

Αντιπαραθέτουν με παιδαριώδη θρασύτητα και αφέλεια την απόλυτη ιδιωτικοποίηση ως μόνη και ασφαλή πανάκεια έναντι του απόλυτου κρατισμού. Όμως και τα δύο συστήματα είναι καταδικασμένα σε νομοτελειακή αποτυχία για δύο απλούστατους λόγους: Πρώτον ότι η ίδια η φύση διδάσκει την εξισορρόπηση και δεύτερον ότι-πάλι εκ φύσεως-ο άνθρωπος είναι ον πολυσύνθετο και πολυεπίπεδο. Όπως, εξ αυτού του λόγου οφείλει να είναι πολυσύνθετη και πολυεπίπεδη και μιά πολιτικο-οικονομική κρατική συγκρότηση ταγμένη στην υπηρεσία της κοινωνίας κι όχι εκατό οικογενειών και των κολαούζων τους, εκλεγμένων και μη. Μιά ευέλικτη, παραγωγική αλλά και εξισορροπητικά δίκαιη-και ως εκ τούτου ασφαλής από κλυδωνισμούς-οικονομία δεν μπορεί να ανήκει καθ’ ολοκληρία στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο εάν η χώρα στην οποία εφαρμόζεται θέλει να είναι ταυτόχρονα και κράτος κι όχι κακόφημη συνοικία κυριαρχούμενη από αλληλο-συγκρουόμενες συμμορίες. Το ελληνικό κράτος από εποχής Σημίτη έως σήμερα, τείνει να μεταμορφωθεί σε μεγέθυνση των Εξαρχείων, του Ζεφυρίου, ή της πλατείας Ομονοίας. Η υλακή των θρασύτερων λύκων απέναντι στο πανικόβλητο σύνθημα «ο σώζων εαυτόν σωθείτω» των ανυπεράσπιστων, νομοταγών και αγρίως φορο-αρμεγόμενων αμνών. Το είδος του σκύλου-φύλακα τείνει σταδιακά να εκλείψει.

Ανακαλύπτουμε ως κράτος και υιοθετούμε με μαζοχιστική εμμονή όσα οι άλλοι έχουν προ πολλού αρχίσει να αποκηρύττουν. Ανακαλύψαμε και εφαρμόζουμε τον πιο άγριο Θατσερισμό σχεδόν δύο δεκαετίες μετά την εξοστράκισή του από την αγγλική κοινωνία. Εκποιούμε τον δημόσιο πλούτο και τον κρατικό έλεγχο σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας μας, επικαλούμενοι το σαθρό επιχείρημα ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι καλός επιχειρηματίας και το ακόμα σαθρότερο ότι μας το επιβάλλει η Ε.Ε. Όμως το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του Ο.Τ.Ε. εξαγοράσθηκε από τον κρατικό φορέα τηλεπικοινωνιών της Γερμανίας. Μιάς χώρας μέλους της Ε.Ε. που ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του’80 ενίσχυσε με σειρά νομοθετημάτων και κινήτρων την μικρομεσαία παραγωγική επιχειρηματικότητα, όταν οι κυβερνήσεις της διαπίστωσαν ότι ο υπερσυγκεντρωτισμός ισχύος του μεγάλου κεφαλαίου τους απαγόρευε ουσιαστικά να σχεδιάζουν και να ασκούν την κυβερνητική εξουσία. Εδώ η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στραγγαλίζεται από το κράτος και συρρικνώνεται προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών και της ανενόχλητης επιδρομής των ληστρικών ολιγοπωλιακών συντεχνιών τους κατά των χαμηλών εισοδημάτων.

Μας κυβερνούν εδώ και δεκαοκτώ χρόνια οι εγκάθετοι μιάς αδελφότητας κουρσάρων. Η καταλήστευση της κρατικής περιουσίας και των μικρομεσαίων εισοδημάτων συντελείται δυστυχώς με ρυθμούς πολλαπλασίως ταχύτερους της δικής μας αφυπνίσεως. Όταν, στο εγγύς μέλλον, ξυπνήσουμε ένα μαύρο πρωϊνό σε μιά χώρα όπου ίσως μόνο τα υπουργεία θα ανήκουν κατ’ επίφαση στο κράτος, όπου οι λαθρομετανάστες θα αποτελούν τον μισό πληθυσμό-με όλα τα παρελκόμενα- και τέλος όπου όλοι οι καλοί γείτονές μας θα έχουν κατοχυρώσει εις βάρος μας αξιώσεις διεθνούς αποδοχής για να μας αποσπάσουν κάποιο τμήμα της ελληνικής επικράτειας, τότε δυστυχώς θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 51 guests και κανένα μέλος