Τρίτη, 19 Μαρτίου 2024 |
|
|
Άρθρα Κώστα Βενετσάνου
τι δουλειά έχει ο Ιουλιανός (331-363μ.Χ.). Τι δουλειά έχει ο Φάντης με το ρετσινόλαδο; Εχει!... Κύριε Υπουργέ, διαβάστε το, θα σας κάνει καλό
Αλογοσκούφης ο …εισπράκτορας
και ο Ιουλιανός ο παραβάτης
τι δουλειά έχει ο Ιουλιανός (331-363μ.Χ.). Τι δουλειά έχει ο Φάντης με το ρετσινόλαδο; Εχει!
Η παλιά συνταγή: Οι μικροί επιτηδευματίες, το αυτοκίνητο, τα ακίνητα… Σίγουρα πράγματα! Τα γιοτ, τα καζίνο, τις καθημερινές γαρδένιες και τις σαμπάνιες των νυχτερινών παραλιακών διασκεδασάδικων δεν μπορούμε να τα πιάσουμε. Όπως δεν μπορούμε να πιάσουμε την “φορολογητέα ύλη” των of sore εταιρειών και του μαύρου χρήματος της μίζας και τα χαμηλά γκισέ, μέχρι των υψηλών ορόφων. Δεν μπορούμε να πιάσουμε τα φακελάκια των μεγαλογιατρών κυρίως (υπάρχουν κι εξαιρέσεις) που και τσεκαρισμένα είναι και ομολογημένα και σε εκπομπές και σε βιβλία! Αυτά δεν μπορούμε να τα πιάσουμε, δηλαδή να τα πιάσεις εσύ κύριε Υπουργέ και οι υπηρεσίες σου, όπως δεν μπορείς να πιάσεις, αυτά που “πιάνουν” οι υπηρεσίες σου. Αρα είσαι ανίκανος. Κι επιπλέον δεν πρωτοτυπείς. Σου λείπει η φαντασία και η θέληση. Ή, κύριε δημόσιε υπηρέτη, δεν υπηρετείς το δημόσιο συμφέρον, αλλά κάτι άλλο (συμφέροντα, ομάδα, ιδέα, κατευθύνσεις…) Κι όμως, έχουμε στην ιστορία παραδείγματα. Κι εδώ, θα σου πω ποιά σχέση αντιδιαστολής έχεις με τον …Φάντη. Ασε τους καθηγητές του S.O. και διάβασε έξι – οκτώ σελίδες από τη βιογραφία* του αυτοκράτορα Φλάβιου Κλαύδιου Ιουλιανού, του λεγόμενου παραβάτη. Εκεί θα δεις πώς διοικείς ορθά, χρηστά και αποδοτικά. Εκεί θα δεις πώς κάνεις οικονομία και εξοικονομείς χρήματα, μειώνοντας 20% τη φορολογία. Εκεί θα δεις πώς ο λαός αποκτά φορολογική και κοινωνική συνείδηση: Και μη μου πεις πως ήταν άλλες εποχές, άλλες συνθήκες. Ναι, ήταν άλλες, αλλά ήταν χειρότερες. Και από πλευράς παραγωγής και παραγωγικών δυνάμεων και από πλευράς κοινωνικών συνθηκών. Κι όμως το πέτυχε, χωρίς βία. Ενέπνευσε! Ξεκίνησε από τον εαυτό του, γιατί ήταν φιλόσοφος, δεν ήταν φελός. Χάρη των αναγνωστών παραθέτω ένα-δυο μικρά αποσπάσματα: «… τους εξήγησε πως από δω και πέρα, θ’ αμείβεται, μόνο η προσωπική αξία. Ούτε καταγωγή, ούτε φιλίες, ούτε καν συγγένεια θα επηρέαζε». Για όσους έχει λησμονηθεί η εύνοια, αυτό λέγεται αξιοκρατία (σελ.118). Κι αλλού: «…καταργεί παντού πολυτέλεια και σπατάλες, κυνηγά τους καταχραστές, ονομάζει (διορίζει) Υπατους και Ταμίες έντιμους ανθρώπους, που τους απαγορεύει ν’ απαλάσσουν πλούσιους από φόρους κι εφαρμόζει διοικητική αποκέντρωση» (σελ. 128). Για την κοινωνική πρόνοια προστάζει: «Να περιποιήστε τους αρρώστους, τους φτωχούς και τους φυλακισμένους, ακόμη κι αν είναι εχθροί σας» (σελ. 145). Για την παιδεία, λέει: «Οικονομώ κάθε σόλδι, ώστε να μου περισσέψουν χρήματα για την παιδεία» (σελ. 153). Πού τα οικονομάει όμως; Α, είναι τόσο ωραίο και μοιάζει τόσο πολύ με τα σημερινά… διαβάστε τι έκανε ο άνθρωπος “σεμνά και ταπεινά”, όχι στα λόγια γιατί «ο άρχοντας πρέπει να προσαρμόζει τη ζωή του με τα λόγια του, για να είναι τέτοιος, όπως θα ήθελε να πλάσει τους υπηκόους του» (σελ. 256). Ζήτησε να κάνει μπάνιο και «παρουσιάστηκε πλήθος από καμαριέρηδες, λουτράρηδες, ειδικούς για το σκούπισμα, ευνούχους και αλοίφτες, που έκαναν τον Ιουλιανό ν’ απορήσει: – Τι είσαστε σεις; – Οι διορισμένοι για το λουτρό σας. – Ετοιμάστε λοιπόν λουτρό, μα κάποιος από σας να μου φέρη αμέσως εδώ τον Αυλάρχη: Όταν παρουσιάστηκε ο αυλικός, άκουσε την απορία του Αυγούστου: – Ζήτησα να λουστώ και πρόστρεξαν πενήντα παράσιτα. Πόσους έχεις: – Πολλούς, πολλούς Αιωνιότατε, όπως αρμόζει στην Βασιλική τάξη» {…} – Πρώτα σταμάτα να με λές αιωνιότατο. Δεύτερο, να μου φέρεις αύριο κιόλας κατάλογο του προσωπικού κατά επάγγελμα και τη μισθοδοσία καθενός (σελ.135).
Όταν διάβασε ο «Η φυσική λιτότητα του νέου βασιλιά τον έκανε να φρίξη, όταν βεβαιώθηκε για παρόμοια ασωτεία που την θεώρησε έγκλημα. Πρόσταξε ν’ απολυθούν αυθημερόν όλοι· από τον πρώτο ως τον τελευταίο, κάπου 5000 άτομα μαζί με τους σιχαμένους μυστικούς πράκτορες. Του υπέδειξαν ότι ανάμεσα σε τόσους πονηρούς ακαμάτηδες υπήρχαν και μερικοί καλοί. Αποκρίθηκε πως “σε τέτοιο πανεπιστήμιο τεμπελιάς και σπατάλης κανένας δεν ήταν δυνατό να μείνη αμόλυντος. Το βασιλικό παλάτι πρέπει να είναι για το λαό παράδειγμα νοικοκυροσύνης”». (σελ. 136). Γι’ αυτό έτρεχαν όλοι να δουν έναν ανώτατο άρχοντα φίλο των φτωχών που νοιαζόταν να ελαττώνει τη φορολογία, αντί να πλουτίζει ο ίδιος.
Με το θάνατο του Ιουλιανού στην εκστρατεία κατά της Περσίας «…απέσβετο και λάλον ύδωρ» και οι αξίες του αρχαίου ελληνισμού: Η ζωή, η τιμή, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η κοινωνικότητα, ο πατριωτισμός... ––––––––– * Ιουλιανός ο Παραβάτης, Χρήστου Ζαλοκώστα, εκδόσεις “Εστία”, (αναπαραγωγή, ΤΟ ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη).
|
Προσεχή ΓεγονόταΠροτεινόμενο VideoΔιαφήμισηΕπισκέπτες σε σύνδεσηΑυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 67 guests και κανένα μέλος
|
ΝέαΗμερολόγιοVideos |
Άρθρα & ΣτήλεςΤέχνες & Αθλητισμός |
Δήμοι |
Προκηρύξεις & ΙσολογισμοίΆλλα |