ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙ-ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΝΩ Σ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΚΛΑΣΣΙΚΗ!

«Ἐγώ θαρρῶ πώς ἀπό τήν ἐκπαίδευψή μας ἀδύνατο ἡ Ἀρχαία νά λείψῃ ποτέ».

(Γιάννης Ψυχάρης, 1854-1929, Ρόδα και Μήλα, ΙΙΙ, σ. 248)

«Η θητεία μου στην Ελληνική Γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στη Γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία μεταξύ της λέξεως και του εννοιολογικού της περιεχομένου».

(Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, 1901-1976, Γερμανός Φυσικός, θεμελιωτής της Κβαντομηχανικής)

«Η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα είχε ανωτερότητα και εξακολουθεί να έχει απέναντι σ’ όλες τις νεώτερες γλώσσες και, γιατί όχι, απέναντι σ’ όλες τις λατινικές, γερμανικές ή σλαβικές. Αυτό το εργαλείο είναι το καλύτερο πνευματικό εργαλείο που σφυρηλάτησε ποτέ η ανθρώπινη νόησις»

(Μάικλ Βέντρις, 1922-1956, Άγγλος αρχιτέκτονας που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική Γραφή Β’-Μυκηναϊκή)

«Για τους Έλληνες η ύψιστη προίκα τους είναι η Γλώσσα τους, στην οποία η παρουσία ως τοιαύτη φθάνει στην εκκάλυψη και στην κάλυψη. Όποιος δεν μπορεί να δει τη δωρεά ενός τέτοιου δώρου προς τον άνθρωπο και όποιος δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί τον προορισμό ενός τέτοιου πεπερωμένου, καθόλου δεν θ’ αντιληφθεί τον λόγο περί του προορισμού του, είναι όπως ο φυσικός τυφλός που δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί τί είναι το φως και το χρώμα.

Τα Αρχαία Ελληνικά δεν είναι μία Γλώσσα,

αλλά Η ΓΛΩΣΣΑ»

(Μάρτιν Χάιντεγκερ, 1889-1976, Γερμανός φιλόσοφος)

«Μάχεσθαι χρή τόν δῆμον ὑπέρ τοῦ νόμου* ὅκωσπερ τείχεος»

(Ηράκλειτος, 535-475, Fragment 44,1)

(= ο λαός πρέπει να αγωνίζεται για την υπεράσπιση των νόμων, όπως ακριβώς για τα τείχη του)

* σχόλιο: Εμείς αλλάξαμε τον εμπρόθετο προσδιορισμό “ὑπέρ τοῦ νόμου” σε “ὑπέρ τῆς Γλώσσης”, για να δείξουμε την σημασία του αγώνα ενός λαού με αυταπάρνηση για τη Γλώσσα του, που αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα της ύπαρξης ενός έθνους. Δυστυχώς, σήμερα οι διάφοροι σύλλογοι, ενώσεις, εταιρείες φιλολόγων, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα πανεπιστήμια αρκέστηκαν μόνο σε απλές έγγραφες διαμαρτυρίες ή σε έκτακτα συνέδρια και ημερίδες “αβρόχοις ποσίν”. Σας ενημερώνουμε ότι Γάλλοι καθηγητές και μαθητές τον Μάιο του 2016 κατέβηκαν στους δρόμους με 24ωρη απεργία διαμαρτυρόμενοι ενάντια στις προτεινόμενες αλλαγές στην Παιδεία, αντιδρώντας δυναμικά στην αντικατάσταση των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών με το μάθημα επιλογής “Γλώσσες και πολιτισμοί της αρχαιότητας” με σύνθημα «Touche pas a mon Latin et a mon Grec!” (Μην αγγίζετε τα λατινικά μου και τα ελληνικά μου)!

Σας πληροφορούμε πως τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά είναι ενταγμένα κανονικά στο ημερήσιο πρόγραμμα του Γυμνασίου και η διδασκαλία τους διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στη Γαλλική εκπαίδευση.

Τελικά στη Γαλλία εννιά στα δέκα Γυμνάσια της χώρας επέλεξαν την εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών ενώ στην Ελλάδα υπεδέχθησαν ασμένως και “ελαφρά τη καρδία” την υποβάθμιση των Αρχαίων Ελληνικών!

«Ο Δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του θα γίνει διπλά σκλάβος ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους».

(Δημήτρης Γληνός, 1882-1943, εκπαιδευτικός, παιδαγωγός, πολιτικός, πρωτεργάτης της γλωσσοεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης).

«Δάσκαλος γίνε, αλήθεια αν ήρωας είσαι. Σε μια Βαβέλ δεμένους μάς κρατάνε κακά στοιχειά· το μάγεμά τους λύσε και στα χείλια οι καρδιές μας πάλε ας πάνε».

(Κωστής Παλαμάς, 1859-1943, “Πολεμάς να στυλώσης, κυβερνήτη...”. Ποίημα από τα Σατιρικά Γυμνάσματα, 1912)

Απηνής Διωγμός της Κλασσικής Παιδείας

στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Ελλάδα,

τη χώρα που γέννησε τους Αρχαίους Έλληνες

Κλασσικούς Συγγραφείς και δίδαξε την ανθρωπότητα τις ανθρωπιστικές αξίες.

«Φίλια» πυρά από τον Υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη

Μετά τη μείωση των ωρών διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στο Γυμνάσιο, με εγκύκλιο για το σχολικό έτος 2016-2017 από (3) σε (2), ασφαλώς προοιωνίζεται και η μελλοντική μείωση ωρών στο Λύκειο.

Μετά την υποβάθμιση του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών (Α.Ε.) μη συμπεριλαμβανομένου στα (4) “βασικά μαθήματα”, που είναι και τα μόνα γραπτώς εξεταζόμενα [Ελληνική Γλώσσα, Ιστορία, Μαθηματικά και Φυσική] και τα μόνο που παρακολουθούν και διαβάζουν οι μαθητές, τα υπόλοιπα τα θεωρούν “πάρεργα”, “ώρες του παιδιού”, συμπληρώματα του ωρολογίου εβδομαδιαίου προγράμματος.

Έρχεται ως κερασάκι στην τούρτα η πλήρης απαξίωσή τους, αφού οι μαθητές μπορεί να προβιβάζονται με 5, 6, 7, σ’ αυτά τα μαθήματα με συνοπτικές απλουστευτικές διαδικασίες, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και μεγάλη προσπάθεια εφαρμόζοντας την αρχή της “ήσσονος προσπαθείας” για να είναι το Υπ. παιδείας αρεστό στους ψηφοφόρους του.

Το βασικό κίνητρο και στόχος είναι να προβιβάζεται ο μαθητής και όχι τόσο να προάγεται, γιατί η προαγωγή, η διάκριση, η αριστεία δημιουργεί στους μαθητές περιττό άγχος και αθέμιτο ανταγωνισμό, ενώ με τον προβιβασμό προωθείται στην επόμενη τάξη με ευνοϊκά, “πελατειακά” κριτήρια!!!

Το ζητούμενο δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Το σημαντικό δεν είναι πόσες ώρες Αρχαία Ελληνικά, ποιες περιόδους της Ιστορίας, πόσες ώρες Νεοελληνικής Λογοτεχνίας θα διδάσκεται ο μαθητής αλλά το ΠΩΣ; Θα μαθαίνει αυτό που διδάσκεται.

Αυτό που ενδιαφέρει τους αρμόδιους φορείς δεν είναι να δημιουργήσει στους νέους εθνική συνείδηση (ΕΘΝΙΣΜΟΣ) αλλά ιστορική τοιαύτη (ΙΣΤΟΡΙΣΜΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΟΚΡΑΤΙΑ) ή άλλως μια “διεθνιστική” ιδεολογία/αντίληψη, προσέγγιση της ιστορίας.

Δεν γνωρίζω πώς θα ονομάζεται στο μέλλον ο εθνικός ύμνος, η εθνική αντίσταση, η εθνική μειονότητα, το εθνικό κράτος, η εθνική ομάδα κ.λπ. με ποιον επιθετικό προσδιορισμό θα συνεκφέρονται ή θα παραμένουν απροσδιόριστα, όπως τα Υπουργεία Εθνικής Αμύνης και Εθνικής Παιδείας που τους αφαίρεσαν για ιδεολογικούς / ιδεοληπτικούς λόγους τον προσδιορισμό Εθνικής.

Αν και το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης μάς το θυμίζει ακόμη ο σταθμός του μετρό «ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ».

Η αριστερολογούσα σπουδαιοφανής μεταρρυθμισολάγνα πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ και ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ (ΥΠ.Π.Ε.Θ.) με βήματα σταθερά αλλά συστηματικά, μεθοδικά και προγραμματισμένα συμβάλλει στην πλήρη αποσάθρωση των θεμελίων της κοινωνίας αποσυνθέτοντας κάθε συνεκτικό ιστό της (γλώσσα - πίστη - ιστορία - παράδοση - ήθη/έθιμα -πολιτισμό).

Η Ελλάδα που ‘χει στηρίξει την ύπαρξή της στο σύγχρονο κόσμο, στη σχέση της με την αρχαιότητα, την αξιοπρέπειά της στη μακραίωνη ιστορία της δεν έχει ανακαλύψει ακόμα τον κατάλληλο τρόπο για να διδάσκει αυτή την αρχαιότητα στο σχολείο.

Μιλάμε Ελληνικά, την αρχαιότερη γλώσσα του Δυτικού πολιτισμού και όμως έχουμε μετατρέψει την διδασκαλία της σε καταναγκαστικό έργο ή πάρεργο!

«Είμαστε ο Μοναδικός Λαός στον κόσμο που αντί να κουβαλάμε την Πολιτιστική μας Κληρονομιά, την καβαλάμε»

Ο προπάππους μας ο Ησίοδος στο ποιητικό του έργο “Έργα και Ημέραι” στίχ. 293-297 απευθύνοντας συμβουλές στον άμυαλο, οκνηρό και δωροδόκο αδελφό του, Πέρση για την αξία της εργασίας, της δικαιοσύνης και τον ορισμό του τέλειου ανθρώπου, αλλά και γενικότερα απευθυνόμενος σε κάθε αναγνώστη του τον διδάσκει πως:

«Οὗτος μέν πανάριστος, ὅς αὐτός πάντα νοήσῃ

φρασσάμενος τά κ᾽ἔπειτα καί ἐς τέλος ᾖσιν ἀμείνω·

ἐσθλός δ᾽αὖ κἀκεῖνος ὅς εὖ εἰπόντι πίθηται·

ὅς δέ κε μήτ᾽αὐτός νοέῃ μήτ᾽ἄλλου ἀκούων

ἐν θυμῷ βάλληται, ὅ δ᾽αὖτ᾽ἀχρήιος ἀνήρ».

(= Ο τέλειος άνθρωπος είναι αυτός που μόνος του πάντα, όταν το σκεφτεί, θα καταλάβει ποιο, από την αρχή ως το τέλος, θα ‘ναι το καλύτερο. Καλός είναι ακόμα κι εκείνος που πείθεται σ’ αυτόν που θα του πει το σωστό. Μα αυτός που μήτε ο ίδιος καταλαβαίνει, μήτε, ακούγοντας άλλον να του λέει, μπορεί να το βάλει στο νου του, αυτός είν’ ολότελα άχρηστος άνθρωπος.

Πέτρος Ιωαννίδης

Καθηγητής Φιλόλογος του 2ου ΓΕΛ Βούλας