Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

Να ξεκινήσω από τον άσχετο φαινομενικά υπότιτλο και για να μη κάνετε λάθος συνειρμούς. Τα κινεζάκια δεν έχουν καμία σχέση με τον τέως Πρόεδρο και Πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ. Προέρχονται από ντοκιμαντέρ που πρόβαλε η ΕΤ 1 την Πέμπτη (18/10) στις 8μ.μ. με τίτλο “Δημοκρατία, γιατί;”...

Τα αίτια της Ήττας

και… τα κινεζάκια της Β’ Δημοτικού

Να ξεκινήσω από τον άσχετο φαινομενικά υπότιτλο και για να μη κάνετε λάθος συνειρμούς. Τα κινεζάκια δεν έχουν καμία σχέση με τον τέως Πρόεδρο και Πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ. Προέρχονται από ντοκιμαντέρ που πρόβαλε η ΕΤ 1 την Πέμπτη (18/10) στις 8μ.μ. με τίτλο “Δημοκρατία, γιατί;”.

Ο σωστός τίτλος θα έπρεπε να ήταν, “Δημοκρατία, πώς” και να το έχουν παρακολουθήσει υποχρεωτικά, όχι μόνο οι δύο “μονομάχοι” - και ο τρίτος -, αλλά όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων. Η ταινία αναφερόταν στην εκλογή και την εκλογική διαδικασία και διαπάλη, για το “αξίωμα” του “επόπτη τάξης”, κάτι σαν τον δικό μας “επιμελητή”, που δεν εκλέγεται, αλλά ορίζεται από τον δάσκαλο.

Αν το έβλεπαν θα έπαιρναν ένα πολύ καλό μάθημα. Τελικά δεν εκλέχθηκε αυτός που μίλαγε από χειρόγραφο. Μετά την εκλογή, με την παρότρυνση της δασκάλας, οι τρεις αντίπαλοι – η μία ήταν κοριτσάκι – χαιρετήθηκαν και αγκαλιάστηκαν, καταχειροκροτούμενοι από τους συμμαθητές τους.

Στα καθ’ ημάς μερικοί – ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, αν συγκράτησα καλά, προκρίνουν τη διάσπαση ως “λυτρωτική” λύση!

Μέχρις εκεί φθάνουν τα παράδοξα που συμβαίνουν σ’ αυτό το χώρο, που καταδεικνύουν για πολλούς, ανωριμότητα πολιτικής σκέψης και κρίσης, αν δεν υποκρύπτουν ιδιοτελές συμφέρον.

Αν θυμάστε, οι σφυγμομετρήσεις των πρώτων ημερών μετά τις εκλογές, έδειχναν προβάδισμα του Ευάγγελου Βενιζέλου κατά 60 - 70 μονάδες.

Τα γκάλοπ της τελευταίας εβδομάδας1, μετά τη συσπείρωση των “βαρόνων” του κατεστημένου ΠΑΣΟΚ, περί τον Γ. Παπανδρέου, ο συσχετισμός ανετράπη υπέρ του δευτέρου που παίρνει το μισό ΠΑΣΟΚ (50%), έναντι 33% του Βενιζέλου και 15% του Σκανδαλίδη. Το ερώτημα ήταν “ποιος πιστεύετε ότι είναι καλύτερος για αρχηγός”.

Στο αμέσως επόμενο ερώτημα, “ποιος μπορεί να κερδίσει τη Νέα Δημοκρατία και τον Καραμανλή;” οι ίδιοι άνθρωποι έδιναν σαφές προβάδισμα με 45% στον Ε. Βενιζέλο, έναντι 38% στον Παπανδρέου. Αξιοπαρατήρητο: Το ποσοστό 45% υπέρ του Βενιζέλου, που έδιναν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, συνέπιπτε με το σύνολο του δείγματος, ενώ ο Παπανδρέου στο σύνολο του δείγματος (οπαδών ΠΑΣΟΚ και μη) είχε μόνον 21%.

Παράδοξο 1ο λοιπόν είναι η προτίμηση στον Γιώργο, όταν, για τον ίδιο κόσμο, εκείνος που μπορεί να κερδίσει την Ν.Δ. είναι ο Βαγγέλης.

Αυτό αν δεν αποτελεί ανωριμότητα, ανάγεται στη σφαίρα του “πολιτικού μαζοχισμού” (κερδίζω με “εκείνον” αλλά θέλω τον άλλο που θα χάσει) ή υποδηλώνει ουσιαστική “υπονόμευση” του χώρου και του κόσμου που εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι “υπονόμευση” κι όχι όσα εφευρίσκουν όσοι αγωνιούν να αιτιολογήσουν τα αναιτιολόγητα.

Ας πάμε λοιπόν στα αίτια της ήττας του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007.

Ποια αίτια επικαλείται η πλευρά Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου επικαλείται ως αιτία που έχασε από «τη χειρότερη κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση», σύμφωνα με δήλωσή του, την “υπονόμευσή” του που δήθεν ανέπτυξε ο Βενιζέλος, από δίψα για την εξουσία και γι’ αυτό προφανώς του συνέστησε τώρα, «όσοι διψούν για εξουσία, να πάνε να ξεδιψάσουν αλλού».

Πολύ σωστά βεβαίως, ο Βενιζέλος του απάντησε ότι «τα στελέχη και οι παράγοντες βολεύονται και στην αντιπολίτευση. Ο λαός διψάει για εξουσία».

Ποιος, αλήθεια θυμάται το παλιό σύνθημα του Ανδρέα, «το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, ο Λαός στην εξουσία»;

Αλλά αν δεχθούμε ως αληθινό, που δεν είναι, ότι «ο Γιωργάκης υπονομεύθηκε», τριάμισι χρόνια τι έκανε ο Παπανδρέου, ως ηγέτης; Αγνοεί, ως φαίνεται, τη βασική ιδιότητα του ηγέτη: ο ηγέτης, πρέπει να εμπνέει όσους τον ακολουθούν. Nα ενώνει το κόμμα. «Τους ανθρώπους πρέπει να τους κάνεις δικούς σου. Αλλιώτικα τους εξαφανίζεις»2. Δεν κλωσάς τα αβγά του φιδιού.

Τους φταίει ο Σημίτης

Ένα άλλο επιχείρημα που επικαλούνται είναι ότι ευθύνες έχουν οι κυβερνήσεις Σημίτη που δυσαρέστησαν το λαό. Τον Σημίτη που οι σφυγμομετρήσεις, τον έφερναν για «καλύτερο πρωθυπουργό», πολλές μονάδες μπροστά από τον Κ. Καραμανλή, που έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ, που οργάνωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες, που, που, συμμετείχαν όλοι τους στα κυβερνητικά του οχήματα. Δεν ήταν ο Γ. Παπανδρέου βασικό στέλεχος της Κυβέρνησης; Δεν ήταν ο Πάγκαλος, η Βάσω, ο Παπουτσής, ο Ρέππας, ο Καστανίδης, ο Πετσάλνικος, ο Παπαϊωάννου, (όπως βεβαίως κι ο Βενιζέλος κι ο Παπαντωνίου, οι οποίοι όμως δεν τον κατηγορούν).

Η κυβερνητική πολιτική χαράσσεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, κι αν επιβάλλεται κάτι από την ισχυρή ή και αυταρχική προσωπικότητα ενός Πρωθυπουργού, όποιος διαφωνεί και δεν καταφέρνει να την διαφοροποιήσει, παραιτείται. Άλλως, είναι συνυπεύθυνος.

Καταρρίπτεται λοιπόν κι αυτό το «επιχείρημα» ως σαθρό.

Τι μένει; Απομένουν τα πραγματικά αίτια:

Τα πραγματικά αίτια της ήττας είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, και ιδιαίτερα ο αρχηγός του Γεωργ. Παπανδρέου (Γ. Π.) δεν έπεισε ότι διδάχθηκε από τα σφάλματά του. Δεν έλαβε το μήνυμα που του έστειλε ο λαός το 2004, όπου στα λάθη νεοφιλελεύθερης αντίληψης και παγκοσμιοποιημένης ομογενοποίησης των κυβερνήσεων Σημίτη, προστέθηκαν τα λάθη του Γιώργου Παπανδρέου, που μόλις είχε αναλάβει την ηγεσία με «δακτυλίδι» και δημοψήφισμα3 με αλλήθωρη αριστεροδεξιά διεύρυνση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας με το να συμπεριλάβει ιδίως τους πλέον χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του Θατσερικού νεοφιλελευθερισμού Ανδριανόπουλο και Μάνο.

Του δόθηκε όμως η ευκαιρία τριάμισι χρόνια στην αντιπολίτευση να ασκηθεί, ν’ αναπτύξει ένα άλλο προφίλ, έστω δημοκρατικής, συλλογική ηγεσίας. Ούτε αυτό έκανε. Από τη μια υπερακόντιζε και έπληττε, δυναμικά και προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανακαλύπτοντας και προβάλλοντας σε ηγετικές θέσεις αφανείς και κατά προτίμηση γυναίκες4 κι από την άλλη δεν άλλαζε πολιτικές, δεν αποσαφήνισε και δεν επανακαθόρισε «γραμμή πλεύσης» και ιδεολογικό στίγμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά ανέσυρε άκαιρα, το λιγότερο, «αντιδεξιά σύνδρομα» με αντιπολιτευτικές κορώνες «σκληρού ροκ» που δεν ταίριαζαν στο αρχικό του προφίλ, του σύγχρονου πολιτικού μάνατζμεντ.

Ξεκαθάρισμα σπουδαίων θέσεων

Κι ακόμα, επειδή κατηγορούν τον Βενιζέλο για ασαφές πολιτικό στίγμα, ας απαιτήσουν τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα μέλη του εθνικού Συμβουλίου, από τους “μνηστήρες” της ηγεσίας να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους,

― Στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων

― Στο σχέδιο Ανάν ή σε κάποιο παρόμοιο επερχόμενο

― Στο τροποποιημένο και μεταλλαγμένο (μασκαρεμένο) Ευρωσύνταγμα – Μεταρρυθμιστική συνθήκη τη βάφτισαν, που ψηφίστηκε χθες στη Λισαβώνα.

Πρόκειται να ψηφίσουμε κι εμείς καμιά φορά - σε δημοψήφισμα - τι θέλουμε ή θα μας δεσμεύουν σαν λαό Κυβερνήσεις μειοψηφιών, με επίπλαστες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες σαν την παρούσα και πολλές από τις προηγούμενες, χωρίς να έχουν αναφέρει κάτι τέτοιο ρητά στις προεκλογικές τους εξαγγελίες.

Οι λαοί δεν υπογράφουν «λευκές επιταγές», λευκές εξουσιοδοτήσεις δεν παράγουν νομικά ερείσματα και δεν δεσμεύουν τις επερχόμενες γενιές. Δημιουργούν όμως προβλήματα, σπέρνουν δηλητηριώδη παράσιτα και αναπτύσσουν ζιζάνια.

Αρκετά έχουμε πληρώσει από ανίκανες ή ενδοτικές ηγεσίες, χωρίς αυτές να έχουν υποστεί το παραμικρό, χωρίς αιδώ, χωρίς στίγμα. Φτάνει πια!

Και “γαμπρό” να διαλέγαμε, θα τον διαλέγαμε με μεγαλύτερη υπευθυνότητα.

――――――――

1. Έρευνα της "Public Issue" για λογαριασμό ΣΚΑΙ & Καθημερινή («Κ» 14/10/07 σελ.6)

2. «Ο Ηγεμόνας» Ν. Μακιαβέλι, εκδ. ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ

3. Εγώ είχα ψηφίσει ενυπόγραφα «επανίδρυση τώρα»

4. Προβάλλοντας προσχηματικά την ισοτιμία των φύλλων – θα μπορούσε να το κάνει και με τη Βάσω ή την Άννα Διαμαντοπούλου – ενώ στην πραγματικότητα προωθούσε ανθρώπους του χεριού του, που δικαιολογημένα ομνύουν το όνομα του Γ.Π.