ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ

Υπάρχουν 6 εκδοχές για την προέλευση του ονόματος Τσάμης-Τσαμουριά. Η επικρατέστερη είναι ότι προέρχεται εκ της παραφράσεως του αρχαίου ονόματος του ποταμού Καλαμά, Θύαμις < Τσίαμις < Τσάμης. «Θυαμερές (Θυμμυρία <Τσαμουριά) εξάλλου ονομαζόταν η του θυάμιδος γή, η Θεσπρωτία, οι κατοικοί της οποίας οι Θεσπρωτοί, ήταν μία από τις 3 γηγενείς πανάρχαιες Ελληνικές φυλές (οι άλλες ήταν οι Μολοσσοί και οι Χάονες).

   Οι Τουρκοτσάμηδες και μετέπειτα ονομασθέντες Αλβανοτσάμηδες είναι άλλη μια πικρή ιστορία γενιτσαρισμού. Οι σημερινοί Τσάμηδες είναι απόγονοι  Ελλήνων  Ηπειρωτών, οι οποίοι εξισλαμίσθηκαν κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους, μετά το αποτυχημένο επαναστατικό κίνημα στα 1611, του επισκόπου Τρίκκης (Τρικάλων) Διονυσίου του φιλοσόφου (σκυλοσόφου για τους Τούρκους) .Και όπως γινόταν σ’αυτές τις περιπτώσεις (Βαλαάδες Μακεδονίας, Τουρκοκρητικοί, Λινοβάμβακες Κύπρου=Τουρκοκύπριοι), οι προσύλητοι στο Ισλάμ, αποκτούσαν όπως αναφέρει ο Απ.Βακαλόπουλος την ψυχολογία του νεοφύτου: ενός τύπου ανθρώπου, που διακατεχόμενος από συμπλέγματα για την καταγωγή του, έπρεπε ν’αποδείξει στους ομόθρησκους του, ότι ήταν καλύτερος τους. Έτσι γινόταν ο εφιάλτης των πρώην ομογενών του Ελλήνων.

   Είναι βέβαια τοις πάσι γνωστή, η στάση που τηρούσαν οι αλβανοτσάμηδες στους διαφόρους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες των Ελλήνων στους μετέπειτα αιώνες. Μαζί με τους Τουρκαλβανούς (τους Μουσουλμάνους  γκέγκηδες του Βορρά) ,πρωτοστατούσαν στις σφαγές των Ελλήνων συντοπιτών  τους. Οι όντας δίγλωσσοι (ελληνόφωνοι και αρβανιτόφωνοι, πλήν όμως ελληνόψυχοι) Σουλιώτες, είχαν και αυτούς απεναντί τους, στους αγώνες τους εναντίον του αιμοσταγούς (Τεπελενλή) Αλή Πασά. Ο τελευταίος μάλιστα, όπως και ο προκάτοχος του Κούρτ Πασσάς στα κιτάπια τους (κατάλογος απογραφής πληθυσμού του βιλαεπού), καταχωρούσαν ανεξαιρέτως τους χριστιανούς ελληνοφώνους και αρβανιτοφώνους ως Έλληνες, και τους Μουσουλμάνους τέτοιους ως Τούρκους.

 Φυσικά κάτι τέτοιο, δεν ήταν ευφυολόγημα της Οθωμανικής  Διοικήσεως ,ειδικά αν αναλογισθεί κανείς την συνεισφορά και των αρβανιτοφώνων Ελλήνων (Χριστιανών φυσικά) στην παλιγεννεσία του 1821. Το ότι η ορθόδοξη εκκλησία, απετέλεσε την κιβωτό του Ελληνικού έθνους και όχι η γλώσσα ή κάτι άλλο, φάνηκε απ’όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις των εξισλαμισθέντων Ελλήνων, που κατά τ’άλλα διετήρησαν την γλώσσα τους.

 Αλλά ας επιστρέψουμε στους Τσάμηδες. Μετά την απελευθέρωση όλης της Ηπείρου κατά τους Βαλκανικούς, άσχετα αν αυτοί πολέμησαν με τα τουρκικά στρατεύματα, το ελληνικό κράτος τους αντιμετώπιζε απλώς ως ¨θρησκευτική μειονότητα και ως Έλληνες πολίτες¨. Τα μισελληνικά τους συναισθήματα βέβαια, ενετάθησαν όταν μετά την απελευθέρωση, το  ελληνικό κράτος έκανε αναδασμό της γής καταργώντας τα τσιφλίκια, που οι τσάμηδες κατείχαν “ελέω” Οθωμανών και τα μοίρασε στους ακτήμονες και πένητες χριστιανούς της περιοχής. 

    Αυτή την κατάσταση, εκμεταλεύθηκε η φασιστική Ιταλία και η Αλβανία, επιτυγχάνοντας να προκαλέσει τριβές και να εξασφαλίσει ερείσματα στο εσωτερικό της Ελλάδος. Το 1926 λόγω των ιταλικών πιέσεων, αλλά και της ΄μωρίας΄που διακατείχε τον , εκείνη την εποχή δικτάτορα  Πάγκαλο, όσον αφορά γενικότερα τους Αλβανούς, εξαιρέθηκαν τελευταία στιγμή οι Αλβανοτσάμηδες από τους προς ανταλλαγή πληθυσμούς, που προέβλεπε η Ελληνοτουρκική συνθήκη μετά την μικρασιατική γενοκτονία.

   Σύμφωνα λοιπόν με την απογραφή του 1928, ο συνολικός τους αριθμός  τους ήταν 19.605 σε σύνολο 70.000 κατοίκων στην θεσπρωτία. Σημειωτέον ότι απολάμβαναν  πλήρη ελευθερία σε όλους τους τομείς. Όλο το ανθελληνικό τους μένος, βρήκε διέξοδο με την ιταλική εισβολή του 1940. Πρώτοι μαζί με 2 τάγματα Αλβανών, όλοι μελανοχιτώνες χτύπησαν τα ελληνικά φυλάκια προκαλύψεως. Κατά τη διάρκεια της κατοχής οι Τσάμηδες σχημάτισαν (Ιούλιος 1942) μια άτυπη κυβέρνηση: την K.S.I.L.I.A. (Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως) με αρχηγό το Νουρή Ντίνα. Αυτή ενετάχθη, μετα τη διάρρηξη της ιταλογερμανικής συμμαχίας, στην αλβανική Μεραρχία των «SS» Σκάντερμπεργκ (του Μ.Αλεξάνδρου δηλ!!!) που στην ουσία περιελάμβανε σχεδόν όλο τον τότε αλβανικό στρατό (επί συνόλου 10.000 περίπου, περιελάμβανε 7.000 άνδρες).Ο Ντίνο, μετεξελίχθηκε σε Γερμανό ανώτερο αξιωματικό ,που διετήρησε το αρχηγείο του στο Αργυρόκαστρο, απ’όπου φαίνεται να δήλωσε «Γενναίοι! Θάνατος στους Έλληνες. Όπου τους βρίσκετε να τους σκοτώνετε. Η Τσαμουριά μέχρι Πρεβέζης πρέπει να μείνει καθαρά αλβανική.Εκδικούμεθα τους εχθρούς μας, επεκτείνουμε τα σύνορα της αλβανικής μας πατρίδας. Η κραταιά Ιταλία είναι στο πλευρό μας!»

  Θαυμάστε λοιπόν το έργο αυτής της οργανώσεως, από επίσημο έγγραφο του ειδικού Δικαστηρίου Δοσυλόγων των Ιωαννίνων το 1945, το οποίο αναφέρει ρητώς ότι οι αριθμοί (είναι) κατώτεροι της πραγματικότητας:  Δολοφονηθέντες 632, εξαφανισθέντες και απαχθέντες ως όμηροι 428, βιασμοί γυναικών και κοριτσιών 209, απαχθέντες και πυρποληθείσες οικίες 2.332 , επιδρομές σε 170 περίπου χωριά εκ των οποίων τα 53 τουλάχιστον έσβησαν από το χάρτη. Το 1944 οι ανταρτικές μονάδες του ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα στην μάχη της Μενίνας, επιτέθηκαν και διέλυσαν τις ένοπλες ομάδες «Μπάλ κομπετάρ» υποχρεώνοντας τους Τσάμηδες, να περάσουν μαζί με τις οικογενειές τους στην Αλβανία (16-17.000), με τα αποχωρούντα γερμανικά στρατεύματα και μάλιστα με διατεθέντα σ’αυτούς, γερμανικά οχήματα φοβούμενοι την δίκαιη οργή των ελληνικών πληθυσμών. Το ίδιο δικαστήριο καταδίκασε ερήμην 1930 τσάμηδες ως εγκληματίες πολέμου. Η Ελλάς απαλλοτρίωσε την ακίνητη τους περιουσία και την διένειμε σε ακτήμονες, αστέγους που κατά κύριο λόγο ήταν θύματά τους.

   Αλλά και στην Αλβανία δεν είχαν καλύτερη τύχη. Αντιμετωπίσθησαν από τα μετέπειτα κομμουνιστικά καθεστώτα, ως συνεργάτες των φασιστών και Ναζιστών, ως προδότες και δοσίλογοι και εξορίσθηκαν, φυλακίστηκαν, εκτελέσθηκαν.

   Τώρα γιατί τα Τίρανα την 10ετία του ’90 ξέθαψαν μια παλιά ιστορία; Διότι έπρεπε να εξισορροπήσουν την πίεση που δέχονται λόγω της ελληνικής μειονότητας στην Β.Ηπειρο. Όσο κι αν αυτό φαινόταν αρχικά αστείο,το θέμα έχει αναγορευθεί σε σταθερή συνιστώσα της αρβανικής εξωτερικής πολιτικής, αποκαλύπτοντας γι’άλλη μια φορά τις επιλογές της Νέας Τάξης (κατά σύμπτωση και ο Χίτλερ για Νέα Τάξη μίλαγε) στα Βαλκάνια, που επενδύει σε μία πρωτόγονη αλλά όχι και ακίνδυνη επιθετικότητα.

  Είμεθα έθνος ανάδελφον, λοιπόν.Η ειρωνεία είναι ότι εθνοφυλετικώς οι Αλβανοί είναι οι μόνοι που συγγενεύουν με τους Έλληνες!!!

   Δυστηχώς τώρα λοιπόν η Ελλάδα πρέπει όπως και στο Μακεδονικό, να παλεύει, με λίγες πιθανότητες επιτυχίας, να αποδείξει έκ νέου τα αυτονόητα!! Έτσι όμως γίνεται με τους κλέφτες : όταν δεν διεκδικείς τα κλοπιμαία (βλ. Β.Ήπειρος) τους ανοίγεις την όρεξη και για άλλα.Το  «Δεν Διεκδικούμε» είναι ιδανικό Δόγμα αλλά για κοινωνία Αγγέλων. Τις νόμιμες ειδικά διεκδικήσεις σου δεν τις απαρνείσαι ποτέ, γιατί δεν ξέρεις πότε οι διεθνείς συνθήκες θα τις ΄συνδράμουν΄.

 Στην διεθνή σκηνή δεν αρκεί μόνο το δίκαιο, αλλά ισχύει αυτό που είχε πεί ο αείμνηστος Παπαρηγόπουλος «Το πειστικότερο των εθνικών δικαίων επιχείρημα είναι η Δύναμις»!!

  Τα έθνη και οι λαοί δεν αλλάζουν χαρακτήρα. Μπορεί η ελληνική φυλή να είναι απηλλαγμένη απ’ τη ‘’μωρώδη απλοικότητα’’ των άλλων λαών (Ηρόδοτος) ,αλλά έχει ένα θανάσιμο ελάττωμα: ΞΕΧΝΑ! Ξεχνά ν’αντιμετωπίζει με άκαμπτη αποφασιστικότητα την κτηνώδη “απλοικότητα” των γειτονικών της λαών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

- Το Βορειοηπειρωτικό και ο Ναπολέων Ζέρβας (Εθνική Ένωσις Βορείων Ελλήνων, Θεοδ.Κ.Π. Σαράντης, Αθήνα 1985)

-Κατακαυμένη Ήπειρος, Θ.Γ. Παπαμανώλη, Ανατύπωσις του 1999 εκ του 1945, Έκδ.Ελεύθερη Σκέψις.

- Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες  Α.Π. Παπαθεοδώρου (Γ’Εκδ. Επαυξημένη και Ενημερωμένη) Εκδ. Πελασγός Αθήναι 2007

-Απόρρητος Φάκελος ‘Τσαμουριά’  Δ.Δ. Λιακόπουλος, Θες/νίκη 2003

- Εγού Ναπολέοντος Ζέρβα, Απομνημονεύματα, Ίδρυμα-Μουσείον Εθν.Αντιστάσεως ‘Ναπολέων Ζέρβας’ Εκδ.Μέτρον, Αθήναι 2000.