19 Μαΐου. Ημέρα θλιβερής μνήμης Γενοκτονίας των Ποντιών της Μ.Ασίας, από την Κεμαλική θηριωδία. Ως ελάχιστο φόρο τιμής αναδημοσιεύουμε ψήφισμα διαμαρτυρίας, προς τον Πρωθυπουργό Κων/νο Καραμανλή, της Πανποντιακής Ομοσπονδίας των Η.Π.Α. και του Καναδά...

Η απότιση τιμής στον θύτη προσβάλει το θύμα

ΚΟΛΑΦΟΣ κατά της πολιτικής

των πολιτικών μας και του Πρωθυπουργού

19 Μαΐου. Ημέρα θλιβερής μνήμης Γενοκτονίας των Ποντιών της Μ.Ασίας, από την Κεμαλική θηριωδία. Ως ελάχιστο φόρο τιμής αναδημοσιεύουμε ψήφισμα διαμαρτυρίας, προς τον Πρωθυπουργό Κων/νο Καραμανλή, της Πανποντιακής Ομοσπονδίας των Η.Π.Α. και του Καναδά, (Pan – Pontian Federation of USA and Canada) που εστάλη 25 Ιανουαρίου 2008 και δημοσιεύθηκε την ίδια μέρα στον «Εθνικό Κήρυκα» των ΗΠΑ.

Ψήφισμα Διαμαρτυρίας

25η Ιανουρίου

«Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

Με διαφορά οκτώ χρόνων η ίδια προσβλητική πράξη απότισης φόρου τιμής και κατάθεσης στεφάνου στο μνήμα του Κεμάλ Ατατούρκ, επαναλήφθηκε. Μετά τον Γ. Παπανδρέου, τιμήσατε και εσείς τον Τούρκο ηγέτη που […] διέλυσε την πάλαι πανίσχυρη οθωμανική αυτοκρατορία κατασφάζοντας, μεταξύ πολλών άλλων προγραμματισμένων μέτρων, θηριωδιών αλλά και επεμβάσεων, τα μέλη κάθε μορφή ισχυρής ή οργανωμένης θρησκευτικής ή εθνικά μειονοτικής κοινότητας.

Η πράξη σας προσβάλει βάναυσα την ιστορική μνήμη όλων των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων της κεμαλικής θηριωδίας – των πατεράδων και παππούδων μας – που επαναστάτησαν, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν στο Πόντο και άλλα μέρη της Μικράς Ασίας για υπέρτατα αγαθά και αξίες τα μαύρα χρόνια του 1914-1924. Προσβάλλει ακόμη την μνήμη των κατοπινών θυμάτων της Πόλης, της Κύπρου, και άλλων περιοχών της Τουρκικής και μη επικράτειας που είναι όλοι θύματα του ίδιου ανατριχιαστικού, επεκτατικού και σοβινιστικού πνεύματος, που εκπυρσοκροτείται από σπινθήρες προβοκάτσιας και προδοσίας για να επιβάλλει με τα όπλα, τη βία, τη λεηλασία και τη προστυχιά, τάχα ελευθερία, τάχα δικαιοσύνη, τάχα ισότητα και ειρηνική συμβίωση μεταξύ των επιζώντων.

Στο βιβλίο των επισκεπτών του μαυσωλείου γράψατε ότι: «Ο Κεμάλ Ατατουρκ με τον Ελευθέριο Βενιζέλο είχαν το πολιτικό θάρρος, τη βούληση και τη διορατικότητα να μην αφήσουν συγκρούσεις και τραγωδίες του παρελθόντος να γίνουν εμπόδιο σε προσπάθειες οικοδόμησης ενός καλύτερου μέλλοντος ειρήνης και συνεργασίας προς όφελος των δύο λαών μας». Ποιο καλύτερο μέλλον ειρήνης και συνεργασίας οικοδόμησε αυτή η γενναία πρωτοβουλία, κ. Πρωθυπουργέ;

Μήπως το πογκρόμ και τις απελάσεις κατά του Ελληνισμού της Πόλης, την επέμβαση και κατοχή της Κύπρου, τους αγνοούμενους της Μεγαλονήσου, το φιάσκο των Ιμίων, το καθημερινό κυνηγητό στα ελληνικά νερά του Αιγαίου, τις καθημερινές καταπατήσεις του εναέριου χώρου μας, την γκριζοποίηση μέρους του Αιγαίου, την εξουθένωση του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, την καταπάτηση κάθε στοιχειώδους μορφής ελευθερίας στην Τουρκία ή την ξεδιάντροπη προπαγάνδα τους για τον μουσουλμανικό Ελληνισμό της Θράκης;»

 

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

«Κύριε Πρωθυπουργέ, μας ξεριζώσανε το 1922 από τις πατρογονικές μας εστίες και εμείς υπακούσαμε γιατί πιστέψαμε ότι η πατρίδα μας θα μας αγκαλιάσει. Βιώσαμε την προσφυγιά, τον παραγκωνισμό, και την πείνα. Βιώσαμε πολέμους και εμφύλιο. Δεν απογοητευτήκαμε όμως. Δουλέψαμε σκληρά και συνεισφέραμε καταλυτικά στην ανόρθωση της πατρίδας μας. […] Είναι αυτό το «θείον πείσμα» των Ποντίων που μας επιβάλλει να διατηρούμε και να προβάλλουμε, να στηρίζουμε και να προωθούμε κάθε τι το ελληνικό, κάθε τι το ορθόδοξο, κάθε τι το δίκαιο, κάθε τι το εθνικό. Έτσι διατηρήσαμε 3000 χρόνια Ελληνισμού και 2000 Ορθοδοξίας σε χώρους αρχικά άξενους και βάρβαρους που τους μετεξελίξαμε όμως σε εύξεινους και ιερούς, σε κοιτίδες γραμμάτων, τεχνών και επιστημών, σε χώρους πολιτισμού και ευημερίας. Αυτό πράττουμε και τώρα. Ωστόσο, πάνω από ογδόντα χρόνια ζούμε τον παραγκωνισμό και την περιθωριοποίηση στην ίδια την πατρίδα μας.[…] Πάντα πολίτες δεύτερης κατηγορίας είμαστε παρόλα τα μεγάλα και παχιά λόγια όλων σας των πολιτικών.

«Τραντέλληνες» και «ηρωικούς ακρίτες» μας χαρακτηρίζετε. «Άγιες Μορφές» μας απεκάλεσε πρώην υπουργός σας και το εννοούσε. Λόγια ανούσια και ανεύθυνα. Τα καταρρίπτει όλα η πραγματικότητα. Τα διαλύει η εκάστοτε απόδοση τιμής προς τον Κεμάλ. Τα σβήνει η προσβολή κατά των 353.000 χιλιάδων αθώων θυμάτων του Κεμάλ. Γνωρίζετε ότι η Ελληνική Βουλή έχει αναγνωρίσει αυτή την γενοκτονία. Ή μήπως ήταν απλά πράξη «εσωτερικής κατανάλωσης»;»

Και η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών αναγνώρισε

"Κύριε Πρωθυπουργέ, εμείς οι Πόντιοι των ΗΠΑ και Καναδά είμαστε «προϊόν» της «ευλογημένης μετανάστευσης» (Σύμφωνα με πρώην Έλληνα Πρωθυπουργό και διανοούμενο!). Δεν διεκδικούμε τίποτα από την πατρίδα μας. Απλά προσφέρουμε αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς. Πριν ένα μήνα περίπου ο Ποντιακός Ελληνισμός των ΗΠΑ και Καναδά πέτυχε έναν υψηλό στόχο, την αναγνώριση με επίσημο ψήφισμα από την Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για θέματα Γενοκτονίας (International Association of Genocide Scholars, IAGS) της γενοκτονίας κατά των Ποντίων και άλλων Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Διαπιστώσαμε με λύπη ότι αυτό το σημαντικό γεγονός δεν συγκίνησε κανέναν».

Μας προσβάλατε, κύριε Πρωθυπουργέ

«Κύριε Πρωθυπουργέ, έρευνες στην Ελλάδα δείχνουν ότι οι πολίτες απαξιώνουν τους πολιτικούς. Εμείς γνωρίζουμε ένα λόγο. Τον βιώνουμε. Είναι γιατί οι πολιτικοί προσβάλουν και μειώνουν τους πολίτες τους. Προσβάλουν και μειώνουν ιστορικές μνήμες. Προσβάλουν και μειώνουν τις μνήμες και τους εθνικούς αγώνες των πατεράδων και παππούδων μας. Μας προσβάλατε και μας μειώσατε κ. Πρωθυπουργέ και είναι βαρύ το κρίμα.

Μπορούμε να καλλιεργήσουμε ενότητα και ομόνοια όταν σπέρνουμε διχόνοια και προσβολή; Ποια άραγε μετάλλαξη απαιτείται για κάτι τέτοιο; Δεν είναι αυτή σας η ενέργεια μια ακόμη ταφόπλακα στο πάγιο αίτημα μας για διεθνοποίηση και αναγνώριση της γενοκτονίας που υπέστη ο Ποντιακός Ελληνισμός; Πώς να διεκδικήσουμε αναγνώριση της γενοκτονίας όταν ένας πρώην Πρωθυπουργός προτείνει τον Κεμάλ Ατατούρκ, για νόμπελ Ειρήνης(!) και κορυφαία πολιτικά στελέχη, όπως ένας πρώην υπουργός Εξωτερικών και ο νυν Πρωθυπουργός τιμούν την μνήμη του;»

Είχαν προειδοποιήσει

«Η Παμποντιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ και Καναδά σας απέστειλε την 11η Ιανουαρίου επιστολή για να μην προβείτε στην πράξη αυτή, έστω και αν σας ασκηθούν πιέσεις εκ του πρωτοκόλολου. […] Θέλουμε και επιζητούμε αρμονικές σχέσεις, ειρήνη και συνεργασία, ειδικά μεταξύ γειτονικών λαών που είναι «καταδικασμένοι» να συμβιώνουν, παρόλες τις μεγάλες και διαχρονικές εθνικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές τους διαφορές. Αυτή η ειρήνη όμως πρέπει να βασίζεται πάνω στο δίκαιο και στον αμοιβαίο σεβασμό και όχι να θεμελιώνεται, επιπόλαια, άτεχνα και πρόσκαιρα, στη προσβολή, στην μονομερή λήθη, στη καταπάτηση, στη διχοτόμηση και στον εξευτελισμό.

Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι πρόγονοί μας για να έχουμε το δικαίωμα… να προσβάλλουμε και να μειώνουμε κάτι ιερότατο – τη μνήμη τους».

Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας

Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Μιχάλης Μουρατίδης Δημήτρης Μολοχίδης

Σημείωση Συντάκτη: Προσυπογράφουμε το ψήφισμα ζητώντας συγνώμη από τα θύματα, τους Ποντίους απογόνους τους κι από εκείνους τους Έλληνες που έγραψαν, συχνά με το αίμα τους, την τρισχιλιόχρονη ιστορία μας.

Θα θέλαμε να προσυπογράφαμε «όσα έγραψε κι ο Πρωθυπουργός στο βιβλίο επισκεπτών στο μαυσωλείο του Κεμάλ, αν οι σύγχρονοι Τούρκοι έδειχναν έμπρακτα ότι επιθυμούν την Ειρήνη και τη συνεργασία των λαών μας, σεβόμενοι την ανεξαρτησία μας, το status qvo και την ιστορία μας, μπεσαλίδικα.

Δυστυχώς δεν το πράττουν και είμαστε μπουνταλάδες αμφότεροι: Κόβουμε το γρόσι απ’ το ψωμί, τη γνώση και τη χαρά του λαού μας προς όφελος των προμηθευτών μας και των νταβατζήδων.

Τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, θα τιμήσουμε επετειακά επίσημα την Κυριακή, 25 Μαΐου, στη Μητρόπολη Αθηνών.