Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• Ευρωπαϊκή Ενωση
• προσφυγικό
• τρομοκρατία

Επρόκειτο σ’ αυτό το φύλλο ν’ ασχοληθώ με τις συνέπειες του μεταναστευτικού φαινομένου και τους τρόπους αντιμετώπισής του, αλλά τα γεγονότα των Βρυξελλών μας πρόλαβαν γράφοντας με αίμα την οδυνηρότερη συνέπεια, όχι τόσο του μεταναστευτικού, όσο της άφρονης παρεμβατικής και ηγεμονικής πολιτικής των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως συμμάχου και ορντινάντσας της πρώτης.

Τα γεγονότα των επιθέσεων των Ισλαμιστών της ISIS, στις Βρυξέλλες είναι γνωστά: κοντά 40 νεκροί και 200 τραυματίες. Τρόμος, φόβος και ανασφάλεια στη «δημοκρατική» Ευρώπη των «αξιών» και συρρίκνωση, ακόμη περισσότερο, των δημοκρατικών ελευθεριών. Στρατοκρατούμενη και αστυνομοκρατούμενη η «καρδιά της Ευρώπης» και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.

Ευκαιρία, σαν παράπλευρη συνέπεια, η ανάπτυξη και ισχυροποίηση της φραγής των συνόρων, για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες της Συρίας, του Ιράκ και των άλλων εμπόλεμων χωρών, εκτός, βεβαίως, των ελληνικών θαλασσίων συνόρων, όπου καθημερινώς παραβιάζονται, παρά τις συμφωνίες και την παρουσία του ΝΑΤΟ! (άλλη ευκαιρία κι αυτή!).

Κατά τα άλλα, περίσσεψαν ως συνήθως η έκφραση συμπαράστασης, συντριβής και... κοκκορέματος στις διάφορες δηλώσεις, των διαφόρων ηγετών.

Σταχυολόγηση δηλώσεων

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα, από την Αβάνα: «...καταδικάζουμε αυτές τις αποτρόπαιες επιθέσεις στις Βρυξέλλες. Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να στηρίξουμε το φίλο και σύμμαχό μας Βέλγιο, να φέρουμε τους υπεύθυνους των πράξεων αυτών ενώπιον της δικαιοσύνης!»

(σ.σ. Ενας, μάλλον «διέφυγε», οι άλλοι δύο, απολογούνται στο θεό).

«Να υπενθυμίσουμε» – συνέχισε ο Ομπάμα – «ότι όλος ο κόσμος πρέπει να ενωθεί ... ανεξαρτήτως θρησκεύματος, ράτσας, φυλής, ενάντια σ’ αυτούς τους ανθρώπους της τρομοκρατίας. Πρέπει να εγγυηθούμε την ασφάλεια και τη σταθερότητα στους λαούς όλου του κόσμου(!)»

(σ.σ. Προς θεού, όχι άλλη “ασφάλεια” και “σταθερότητα” made in U.S.A.)

Δήλωση (προφητική) Ερντογάν λίγες ημέρες πριν την «τρομοκρατική»: «Δεν υπάρχει λόγος να μην εκραγεί μια βόμβα στις Βρυξέλλες ή σε οποιαδήποτε πόλη της Ευρώπης (...) οι χώρες της Ευρώπης δεν δίνουν προσοχή, είναι σαν να χορεύουν σε ναρκοπέδιο...»

Δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ: Αφού εξέφρασε τα συλλυπητήριά του, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Οι επιθέσεις αυτές σηματοδοτούν πόσο χαμηλά μπορούν να φτάσουν οι τρομοκράτες στην υπηρεσία του μίσους και της βίας».

(σ.σ. Εκτός της φονταμεταλιστικής συσκότισης του νου, ποιοι εκθρέφουν το μίσος και τη βία, stupid;)

Κοινή δήλωση των 28 ηγετών της Ε.Ε. Τονίζουν μεταξύ άλλων ότι θα παραμείνουν ενωμένοι και αμετακίνητοι, «στη μάχη κατά του μίσους, του βίαιου εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας», προσθέτοντας και τη βούλησή τους να υπερασπιστούν «τις ευρωπαϊκές αξίες»...! ενώ ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μ. Σουλτς, δηλώνει «αποτροπιασμένος από τις ποταπές και άνανδρες επιθέσεις» που του προκαλούν «θυμό» και τον «στενοχωρούν»!

Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρ. Ολάντ δήλωσε μεταξύ άλλων: «είναι μια παγκόσμια απειλή [...] Είναι όλη η Ευρώπη που χτυπήθηκε[...] Η Γαλλία θα συνεχίσει με αδυσώπητο τρόπο τη μάχη κατά της τρομοκρατίας, τόσο στο διεθνές όσο και στο εσωτερικό επίπεδο».

Να κλείσω αυτή την ...ανθολόγηση μ’ ένα απόσπασμα της δήλωσης του Κυριάκου Μητσοτάκη, για το θέμα, που δείχνει την “αποφασιστικότητα”, τη φανατική πίστη του στις “αξίες της Ευρώπης” και την επικίνδυνη ελαφρότητά του: «Οι στυγνές δολοφονικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες είναι χτύπημα σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς και στην Ελλάδα».

(σ.σ. Εδώ εστιάζεται η “ελαφρότητα”. Γιατί να χτυπήσουν την Ελλάδα; επειδή διασώζει και περιθάλπει με στοργή πάνω από πενήντα χιλιάδες πρόσφυγες μουσουλμάνους, στην τρανταχτή τους πλειονότητα; Και αυτό, σε αντίθεση προς τη συμπεριφορά άλλων ευρωπαϊκών κρατών που στήνουν φράχτες, συμπεριφέρονται απάνθρωπα και δηλώνουν σ’ όλους τους τόνους ότι δεν δέχονται κανέναν πρόσφυγα. Μην τους προκαλείς, Κυριάκο, μην τους προκαλείς· αρκετά τραβάμε από τους «φίλους» σου και «εταίρους».

«Η πάταξη της τρομοκρατίας – συνεχίζει – και των τρομοκρατών είναι ζωτική ανάγκη και προτεραιότητα όλων των ευρωπαϊκών κρατών. Οφείλουμε με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα να διαφυλάξουμε και στην πατρίδα μας τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης, την ασφάλεια και την ελευθερία».

Συνοψίζοντας, από τις διάφορες δηλώσεις προβάλλονται ιδιαίτερα:

Η επίθεση αυτοκτονίας (όπως του Σαμψών στην εβραϊκή μυθολογία) χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατική (και είναι τέτοια, στα πλαίσια του ασύμμετρου πολέμου), με πολλά επικριτικά και υποτιμητικά επίθετα, για την πράξη και τους δράστες (τυφλή βία, μίσος, ποταπότητα, ανανδρία, εξτρεμισμός κ.λπ.).

Τονίστηκε ακόμη, η αποφασιστικότητα ν’ αντιμετωπισθεί η τρομοκρατία και να εξασφαλιστεί η ασφάλεια, η σταθερότητα, η ελευθερία, οι «ευρωπαϊκές αρχές & αξίες» κ.λπ.

(Πουθενά, μα πουθενά κι από κανέναν δεν διέκρινα μιαν ακροθιγώς έστω, διάθεση αυτοκριτικής και αναφοράς στα αίτια του ασύμμετρου αυτού πολέμου.

Τα αίτια και οι υπαίτιοι

Ποιοι γέννησαν, εξέθρεψαν ή υπέθαλψαν, έστω, τους Ταλιμπάν και τους Μουντζαχεντίν, στο Αφγανιστάν; Την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Χαλιφάτο; Την “Αραβική άνοιξη”, τα κινήματα και τους εμφύλιους στην Αφρική και τη Συρία; Την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας; Οι ΗΠΑ και η ορντινάτσα τους, η Ε.Ε. Γιατί; Για τα πετρέλαια του Περσικού κόλπου και τη γεωπολιτική αναδιάταξη της περιοχής, ώστε να εμπεδοθεί η ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και να εξουδετερωθεί ο μεγάλος αντίπαλος, η ΕΣΣΔ αρχικά και η διάδοχος Ρωσία του Πούτιν στην παρούσα ιστορική διαδρομή.

Για να θυμηθούμε πηγαίνοντας αρκετά πίσω και τον νόμιμα εκλεγμένο Ιρανό πρωθυπουργό Μοσαντέκ, τη δεκαετία του 1950, που έδιωξε τον Σάχη και κρατικοποίησε τα πετρέλαια, που εκμεταλλευόταν η Αγγλία και η εταιρεία πετρελαιοειδών Β.Ρ. (τον ανέτρεψαν σε δύο χρόνια για να ξαναφέρουν τον Σάχη (1953), που ανετράπη το 1979 από τον Χομεϊνί και ν’ ακολουθήσει η μακρόχρονη διαμάχη Ιράν - ΗΠΑ, που αρχικά χρησιμοποίησαν τον Σαντάμ του Ιράκ, εναντίον του Ιράν, για να τον “φάνε” κι αυτόν τελικά, την αυγή της τρέχουσας χιλιετίας. Έπρεπε “να τελειώνουν” και με τον Καντάφι της Λιβύης και με τον Άσαντ της Συρίας, που συνεργαζόταν με το Ιράν και τη Ρωσία.

Ε, τότε “ξεπήδησε” η φιλοδυτική αντιπολίτευση της Συρίας και οι μισθοφόροι Ισλαμιστές που έφυγαν από τη μουσουλμανική Βοσνία, αφού είχαν κάνει τη “δουλειά” τους. Μεταφέρονται στη Συρία και στρατολογούνται εθελοντικά φανατικοί Ισλαμιστές πανταχόθεν και από τη δυτική Ευρώπη, δυσαρεστημένοι από την περιθωριοποίησή τους κ.λπ.

Είναι γνωστή η βιαιότητα, η βαρβαρότητα και το μίσος της Ισλαμικής αυτής αίρεσης, μπορώ να πω, που καταστρέφει και εναντιώνεται σε κάθε τι μη Μωαμεθανικό του 7ου αιώνα, για να ανακηρύξουν τελικά Ισλαμικό “κράτος”, το οποίο αναγνωρίζουν έμπρακτα, με σφαγή Πακιστανών, οι Αφγανοί Ταλιμπάν, πέρυσι τον Γενάρη. Τους Ταλιμπαν και τους Μουντζαχεντίν «τους είχαν υποστηρίξει πλήθος δυνάμεων, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν, κ.ά.».

Ξέρω ότι δυσαρεστώ ορισμένους, αλλά τί να κάνουμε; «...φιλτάτη δε η αλήθεια». Απεχθάνομαι την υποκρισία· θυμάμαι και μελετάω. Μην καμώνονται λοιπόν οι ηγέτες «των αξιών και της ελευθερίας» ότι θρηνούν, συλλυπούνται και θα “πατάξουν”. Αυτοί τα δημιούργησαν και τα λουζόμαστε όλοι!

Τα επιβεβαιώνει εξ’ άλλου και ο προσφιλής μου, ως επίσημη πηγή, Σερ Ρόμπερτ Κούπερ1: «...οι άγραφοι κανόνες επέτρεψαν στην Αμερική να εξοπλίσει τους Αφγανούς αντάρτες». Ο ίδιος αναγνωρίζει ότι ως μέσα χρησιμοποιούνται “η προπαγάνδα, η δωροδοκία, και η πολιτική ανατροπή [...] πολλές μάχες έγιναν στα πλαίσια εμφυλίων πολέμων» (Έλληνες, να τ’ ακούτε:).

Πολλές αλλαγές «δεν επιβλήθηκαν από κάποιες δυνάμεις κατοχής, αλλά εισήχθησαν σε πρόθυμες αν και αμήχανες κυβερνήσεις από στρατιές οικονομολόγων που σπούδασαν στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, από συμβούλους διοίκησης, από σεμινάρια και προγράμματα τεχνικής βοήθειας».

Εξ’ αλλου “οι ιδέες έχουν κόστος. Μπορεί να είναι επικίνδυνες για την ειρήνη(!) Η δημοκρατία(!!!) η νικηφόρα ιδέα (!) του ψυχρού πολέμου κατέστρεψε αυτοκρατορίες [...] Η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και της Γιουγκοσλαβίας είναι αποτέλεσμα της νίκης του δυτικού φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας»!!!

Εννοεί προφανώς, της “ιδέας” της παγκοσμιοποίησης του “νεο-φιλελευθερισμού” και της εικονικής μιντιακής “δημοκρατίας” του ορθού, όπου τα ΟΧΙ του λαού, γίνονται “ναι” των γραφειοκρατών της ελίτ. Εξάλλου το ομολογεί ο ίδιος: «οι περισσότεορι άνθρωποι δέχονται πιο εύκολα να γίνουν υποτελείς με κίνητρο κάποια ιδέα, παρά με τη βία»!!!

Όσον δε αφορά την “τρομοκρατία” - την ασύμμετρη απειλή δηλαδή που είναι το επίκαιρο θέμα μας, να τι παραδέχεται ο ίδιος: «δεν είναι βεβαίως πιθανό να λειτουργήσει η αποτροπή όσον αφορά ανθρώπους... που είναι προετοιμασμένοι να πεθάνουν για την υπόθεσή τους».

1. Ρ. Κούπερ (Γεν. Διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικής πολιτικής και πολιτικο-στρατιωτικών υποθέσεων του Συμβουλίου της Ε.Ε.): “Η Διάλυση των Εθνών”, σελ. 35, 36, 37, 50, 78.