γράφει ο Θανάσης Αυγερινός

O Νόμο υφίσταται από το 1990 (1892/90 άρθρο 81) ο οποίος ρητά αναφέρει ότι:

''κάθε διοικητική πράξη ή έγγραφο ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να φέρει πάνω από δύο προσυπογραφές και την τελική υπογραφή του αρμόδιου οργάνου. Δηλαδή τρεις το πολύ υπογραφές.

Επερώτηση κατέθεσε ο περιφερειακός συμβουλος της Περιφέρειας Αττικής (Αντιπεριφερειακή ενότητα Ανατ. Αττικής) Θανάσης Αυγερινός, σχετικά με την γραφειοκρατία.

Μία γραφειοκρατία, που ροκανίζει, ψυχές και ανθρώπους από την ταλαιπωρια που μπαίνει, όταν ο πολίτης, συναλλαγεί με το δημόσιο.

Στην επερώτησή του σημειώνει ότι υπάρχει νόμος από το 1990, που ορίζει ότι μέχρι το πολύ τρεις υπογραφές πρέπει να φέρει κάθε έγγραφο ή διοικητική πράξη.

Ολοι έχετε πικρή εμπειρία, φαντάζομαι, στα πίσω - μπρος για να πάρεις τις υπογραφές!

Βέβαια ο Θ. Αυγερινός είναι πάρα πολλά χρόνια νομαρχιακός σύμβουλος της πλειοψηφίας του Νομαρχιακού Συμβουλιου, και έχει διατελέσει και Αντινομάρχης και θα έπρεπε να το έχει βάλει το ζήτημα εκεί.

Να πούμε “κάλλιο αργά παρά ποτέ”.

Γράφει μεταξύ άλλων στην επερώτησή του:

Κύριε Περιφερειάρχα,

Αν υπάρχει μία λέξη, μία διακήρυξη που έχει διατυπωθεί και τονιστεί όσο τίποτα άλλο σ' αυτή τη χώρα, από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, αυτή είναι σίγουρα ''η πάταξη της γραφειοκρατίας''. Νόμοι ψηφίζονται, δεσμεύσεις προεκλογικά δίνονται, όμως το τέρας της γραφειοκρατίας καλά κρατεί.

...Όταν ο Έλληνας επιχειρηματίας απογοητεύεται και αγανακτεί για την απίστευτη ταλαιπωρία που υφίσταται, ακόμα και για την έκδοση της πιο απλής άδειας λειτουργίας μιας δραστηριότητας, πώς αλήθεια περιμένουμε επενδύσεις από το εξωτερικό;

...Πώς θα φαινόταν άραγε σε εσάς, αν θέλατε να επενδύσετε τα χρήματά σας σε μία χώρα, και μαθαίνατε ότι αυτή η χώρα θα σας ρίξει στους δαιδαλώδεις και χωρίς τέλος διαδρόμους της κρατικής μηχανής; Το πιο πιθανό θα αλλάζατε γνώμη, και το πιθανότερο θα επιλέγατε μία άλλη χώρα.

Καμία εταιρεία, κανείς σοβαρός επιχειρηματίας δε θέλει να διακινδυνεύσει τα χρήματά του, επενδύοντας σε μία οικονομία που το φορολογικό σύστημα αλλάζει κάθε έξι μήνες, η νομοθεσία σε παραπέμπει σε άπειρες τροπολογίες και διατάξεις, και τέλος η εμπλοκή του στα πλοκάμια της γραφειοκρατίας και της συναλλαγής που καθιστούν το επιχειρηματικό περιβάλλον αφιλόξενο.

Υπάρχει νόμος από το 1990!

Με ευκαιρία τη συζήτηση στο Περιφερειακό συμβούλιο στις 24 Ιουνίου,για την ψήφιση του εσωτερικού οργανισμού της Περιφέρειας για την καλύτερη λειτουργία του, σας ζήτησα κ. Περιφερειάρχα να κάνουμε πράξη επιτέλους, τουλάχιστον όσο αφορά την Περιφέρεια, μια προσπάθεια για λιγότερη γραφειοκρατία, εφαρμόζοντας το Νόμο 1892/90 άρθρο 81 ο οποίος ρητά αναφέρει ότι:

''Προς το σκοπό της ενίσχυσης της αποκέντρωσης, κάθε διοικητική πράξη ή έγγραφο ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να φέρει πάνω από δύο προσυπογραφές και την τελική υπογραφή του αρμόδιου οργάνου. Δηλαδή τρεις το πολύ υπογραφές.

Ασφαλώς και γνωρίζετε οτι τα περισσότερα έγγραφα φέρουν μέχρι και επτά! υπογραφές, κατά παράβαση του Νόμου 1892/90, όπου στο άρθρο 81 παράγραφος 2 αναφέρει ότι απαιτείται κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ), για να υπάρξει εξαίρεση για περισσότερες υπογραφές, και αυτό μόνο για ειδικούς λόγους που αναφέρονται υποχρεωτικά στην απόφαση αυτή''.

Είναι υποχρέωση των επικεφαλής της διοίκησης, να εκδίδουν εξουσιοδοτικές αποφάσεις προς τους προϊσταμένους των διευθύνσεων εφαρμόζοντας το Νόμο.

Έχουμε δηλαδή ένα νόμο που ισχύει από το 1990 και σχεδόν καμία δημόσια υπηρεσία του άμοιρου ελληνικού κράτους δεν τον εφάρμοσε στα 21 χρόνια που πέρασαν!! Έχουν άδικο οι πολίτες που λένε, Νόμους έχουμε αλλά δεν εφαρμόζονται;

Ποια είναι αλήθεια η ανάγκη για τις πολλές υπογραφές πέρα από τη διάχυση της ευθύνης σε περισσότερους για να μη βγάζει ο πολίτης ποτέ άκρη;

...Ας δώσουμε επιτέλους ένα τέλος σε όλα αυτά που μας ταλαιπωρούν. Να καταργήσουμε όλα όσα γίνονται τροχοπέδη στην ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Πολιτική βούληση χρειάζεται και όλα μπορούν να αλλάξουν, αρκεί να το θελήσουμε.