Ιδιαίτερα οξύς ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης στις επιθέσεις του κατά του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, για την πρωτοβουλία του να κλείσει αιφνιδιαστικά τη Βουλή, εν όψει των ευρωεκλογών, όπως ισχυρίστηκε...

Αντιθεσμική η λήξη εργασιών της Βουλής

Δηλώσεις του Απ. Κακλαμάνη


Ιδιαίτερα οξύς ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης στις επιθέσεις του κατά του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, για την πρωτοβουλία του να κλείσει αιφνιδιαστικά τη Βουλή, εν όψει των ευρωεκλογών, όπως ισχυρίστηκε.

Οι θέσεις οι δικές μας είχαν διατυπωθεί στο φύλλο της ΕΒΔΟΜΗΣ την περασμένη εβδομάδα με άρθρο του Κώστα Βενετσάνου, για το οποίο, όπως αναμενόταν, υπήρξαν αντιδράσεις τόσο θετικές, όσον και αρνητικές. Μεταφέρουμε το απόσταγμα των αρνητικών αντιδράσεων, που προέρχονταν, φυσικά, από οπαδούς του κυβερνόντος κόμματος:

– «Καλά έκανε ο Πρωθυπουργός. Ησυχάσαμε από τη σκανδαλολογία. Εδρασε στα πλαίσια της νομιμότητας».

– «Τον κρίνατε αυστηρά, παρά το συνήθη αντικειμενικό και ήπιο τόνο του αρθρογράφου σας, αλλά καλά κάνατε».

Τα παραπάνω, νομίζουμε ότι εκφράζουν τις τάσεις των οπαδών της Ν.Δ. – και όλου του πολιτικού φάσματος. Η μια που βλέπει τα «σκουπίδια», αλλά θέλει να τα καλύπτουμε, όταν είναι τα «δικά» μας και να τα’ αποκαλύπτουμε, όταν είναι των «άλλων».

Η άλλη, που πιστεύει ότι η συγκάλυψη βλάπτει, ενώ η αποκάλυψη ωφελεί.

Είχαμε υποσχεθεί όμως να δημοσιεύσουμε στο παρόν φύλλο αποσπασματικά και περιληπτικά τις εκτενείς δηλώσεις Κακλαμάνη, τις οποίες είχαμε λάβει και το κάνουμε και λόγω του περιεχομένου τους και λόγω του θεσμικού κύρους και της πολιτικής ιστορίας του ανδρός.

Οι μαγνητοφωνημένες δηλώσεις περιέχουν απαντήσεις του Απ. Κακλαμάνη σε δύο ηλεκτρονικά μέσα, σε ερωτήματα των δημοσιογράφων Κάτιας Μακρή και Βασίλη Κουφόπουλου.


Υπονομεύει

τον Κοινοβουλευτισμό


Σε σχετική ερώτηση της δημοσιογράφου απάντησε:

«Το χειρότερο δεν είναι η παραγραφή […] το χειρότερο για το δημόσιο βίο της χώρας είναι ότι ο Πρωθυπουργός δεν συμπεριφέρεται ως υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης, αλλά ως χαρτοπαίκτης.

Γιατί μπορεί κανείς να εικάσει οτιδήποτε, από τέτοιου είδους αντιθεσμικές, ευθέως υπονομευτικές του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος, κινήσεις».

Όσον αφορά την συνταγματικότητα ή μη της ενέργειας του Πρωθυπουργού, δήλωσε ότι είναι αντισυνταγματική «διότι το Σύνταγμα δεν είναι μόνο τα κείμενα» και ανέφερε το παράδειγμα της Μ. Βρετανίας που δεν έχει γραπτό συνταγματικό κείμενο αλλά θεσμικούς και συνταγματικής ισχύος κανόνες.

«Μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες […], μπορεί να ισχυρίζεται κανείς ότι ένας ηγέτης που συμβαίνει να είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας, μπορεί να έχει όλες τις εξουσίες.

Αυτό λέγεται «ενός ανδρός αρχή».


»Κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει το κοινοβούλιο να λειτουργήσει. Ένα δευτερόλεπτο να εμποδίσεις τη Βουλή να λειτουργήσει, είναι πραξικόπημα. […]

»Όσον αφορά την διακοπή των εργασιών της Συνόδου, εγώ ντρέπομαι πραγματικά, γιατί άκουσα ν’ απευθύνεται (ο Πρωθυπουργός) στους νέους […] και να τους λέει: “Είναι εκτροπή η διακοπή των εργασιών της Βουλής, για να γίνουν οι Ευρωεκλογές;” κι όταν ξέρεις ότι δεν πρόκειται περί διακοπής των εργασιών, αλλά περί λήξεως των εργασιών της Συνόδου. […]

»Ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής το 1963, επειδή τότε δρούσε ένα παρακράτος, διερωτήθηκε […] τότε «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο». Σήμερα, στο αντίστοιχο ερώτημα, νομίζω ότι ξέρουν οι πάντες ότι κυβερνά ο ανηψιός, ο Κώστας Καραμανλής. Αυτά που συμβαίνουν θα έπρεπε να ξεσηκώνουν τους νέους, αυτούς που έχουμε διώξει στο περιθώριο.

Και θα τους ξεσηκώσουν κάποια στιγμή».


Υπάρχει «παρακράτος»;


Σε σχετική διευκρινιστική ερώτηση είπε:

«Παρακράτος είναι όταν κάποιοι συγκροτούν δυνάμεις, ομάδες, διαδικασίες με τις οποίες το κράτος, όχι μόνο δεν λειτουργεί, αλλά υπονομεύεται στις λειτουργίες του. Κι αυτό συμβαίνει μ’ αυτά που γίνονται στη δικαιοσύνη, στη δημόσια διοίκηση, στην ίδια την Κυβέρνηση. […]

Για να διακοπούν οι εργασίες της Βουλής […] σε κάθε περίπτωση, το τονίζω, συζητείται στη διάσκεψη των Προέδρων, αποφασίζεται, ο Πρόεδρος κατεβαίνει στην έδρα, ανακοινώνει ουσιαστικά, αλλά ζητά τη σύμφωνη γνώμη του σώματος.

Εδώ, επειδή η λήξη των εργασιών της Συνόδου δεν είναι υπόθεση της Βουλής, αλλά της Κυβέρνησης που έχει τη νομοθετική πρωτοβουλία, η λήξη των εργασιών πραγματοποιείται με Προεδρικό Διάταγμα το οποίο εισηγείται η Κυβέρνηση.

Εδώ, αιφνιδιάστηκε ο Πρόεδρος της Βουλής.

Είχε μάλιστα, ανυποψίαστος, εκδώσει την ημερήσια διάταξη με τα θέματα που είχανε συναποφασίσει στη διάσκεψη των Προέδρων, πιο πριν.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επίσης αιφνιδιάζεται. Επιστρέφει στο γραφείο του αργά το βράδυ, εσπευσμένως, για να υπογράψει ένα Διάταγμα  σαν να πρόκειται να βρίσκεται η χώρα σε κατάσταση πολιορκείας!

Προηγείται μια συζήτηση στη Βουλή, προ Η.Δ. σε επίπεδο αρχηγών των κομμάτων κι εκεί πέρα ο Πρωθυπουργός δεν κάνει καν υπαινιγμό ότι σκέφτεται ίσως να κλείσει την Βουλή.

Κι επειδή ακούγεται απ’ όλες τις πλευρές και είναι σωστό, για την παραγραφή, για μένα είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος ενός μιθριδατισμού1.

Για μένα αυτό είναι πολύ – πολύ πιο σοβαρό από την παραγραφή.

Γιατί αν ο λαός πιστεύει ότι εν πλήρει Δημοκρατία ισχύει η ενός ανδρός αρχή, είναι χειρότερο. Αν εκπέσει στη συνείδηση του λαού η λειτουργία των θεσμών της δημοκρατίας και θεωρήσει ότι όλα είναι τυπικά, καταλαβαίνετε πού οδηγούμαστε…

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ένα άβουλο όργανο. Υποθέτω ότι θα συμβούλευσε τον κ. Καραμανλή. Όπως άλλωστε και ο κ. Σιούφας, μου είπε όταν τον πήρα αργά το βράδυ της Παρασκευής στο τηλέφωνο και του είπα τι είναι αυτά τα πράγματα; Δεν έχουν ξαναγίνει”. Μου είπε ότι δεν ήξερε τίποτα και ρώτησε τον κ. Καραμανλή «γιατί, κ. Πρόεδρε το κάνετε αυτό». Υποθέτω ότι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας – γιατί τον εμφανίζουν ότι περίπου υπογράφει τυφλά – θα τον ρώτησε τον λόγο. Αλλά προχωρώ, επειδή με ρώτησε προηγουμένως ο συμπαρουσιαστής σας, ποιο είναι το ζητούμενο σ’ αυτήν την κίνηση. Το ζητούμενο σ’ αυτήν την κίνηση είναι ολοφάνερο. Οι καταθέσεις που έχουν δοθεί για την υπόθεση «Γερμανός» αναφέρονται προσωπικά στον τότε Υπουργό Εθνικής Οικονομίας. (αναφέρεται λεπτομερώς στο ιστορικό της υπόθεσης, που το χαρακτήρισε «ένα μεγάλο δεύτερο σκάνδαλο»).


Είναι βαριές οι κουβέντες του πρώην Προέδρου της Βουλής, αλλά και ιδιαίτερης βαρύτητας γιατί ο Αποστ. Κακλαμάνης και γνώστης της λειτουργίας των κοινοβουλευτικών θεσμών είναι και υπεύθυνος πολιτικός.

Ο προβληματισμός είναι δικός σας.


–––––––––––


1. Μιθριδατισμός: βαθμιαίος εθισμός σε δηλητηριώδεις ουσίες. Συνεκδοχικώς εθισμός στη διαφθορά, την ανηθικότητα, την παράκαμψη, καταστρατήγηση ή υπερακόντιση στην περίπτωσή μας των θεσμών κλπ. Ο όρος προέρχεται από τον Πόντιο βασιλιά Μιθριδάτη τον Στ’.

 


Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 238 guests και κανένα μέλος