Όποιο αποτέλεσμα θα είναι κατά της ελευθερίας των λαών και της εθνικής τους ανεξαρτησίας

Οι Καταλανοί ουδέποτε αποδέχθηκαν την επικυριαρχία της Ισπανίας

Από τον 15ο αιώνα συνεχώς προσπαθούν με εξεγέρσεις που καταπνίγονται στο αίμα, ν’ ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους.

Μετά το δικτατορικό πραξικόπημα Ραχόι, που ακολούθησε το όργιο βίας και περιφρόνησης κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας από την ισπανική αστυνομία, κατά τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία, ο Ραχόι προκήρυξε εκλογές που θα διεξαχθούν στην Καταλανία στις 21 Δεκεμβρίου τ.ε.

Στην απόφασή του αυτή ο Μαριάνο Ραχόι προέβη, αφού “απέπεμψε” την κυβέρνηση της Καταλανίας, συνέλαβε πολλούς Υπουργούς και μέλη του Κοινοβουλίου, έπαψε από τα καθήκοντά του τον αρχηγό της Αστυνομίας της Καταλανίας, απέπεμψε τους εκπροσώπους της κυβέρνησης της Καταλανίας από τη Μαδρίτη και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, εκτός από τις Βρυξέλες· και γενικά, έκανε ότι θα έκανε και ο δικτάτορας στρατηγός Φράνκο!

Όλα αυτά τα έκανε, όπως δήλωσε στο διάγγελμά του, όχι για ν’ αναστείλει την αυτονομία της Καταλανίας, αλλά “για την αποκατάσταση του νόμου και την επιστροφή της ομόνοιας”!

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα από τον Οκτώβριο ξανακούσατε τίποτα; “Βαξιά του τάφου σιγή”.

Συνωμοτική σιγή της “δημοκρατικής” Ευρώπης. Της “δημοκρατίας” του ΝΑΙ της Ε.Ε. της “δημοκρατίας” που όταν δεν τους βγαίνει, παίρνουν μέτρα “για την αποκατάσταση του νόμου και την επιστροφή της ομόνοιας”!

Το πραξικόπημα “νομιμότητας” της κυβέρνησης της Μαδρίτης δεν βαρύνει μόνο την Ισπανία, με τα δικτατορικά και αποικιοκρατικά κατάλοιπα, αλλά ολόκληρη την “Ευρωπαϊκή Ενωση” της Γερμανίας με το Βρυξέλιο προσωπείο.

Το αποτέλεσμα των εκλογών, όποιο και να ‘ναι, δεν θα είναι για την ανεξαρτησία της Καταλανίας. Θα είναι κατά της ελευθερίας των λαών και της εθνικής τους ανεξαρτησίας.

Και πρώτα - πρώτα τα κόμματα που είχαν ταχθεί υπέρ της ανεξαρτησίας και είχαν ψηφίσει υπέρ αυτής μονομερώς, με το να δεχθούν τη συμμετοχή τους σε εκλογές, που προκήρυξε μονομερώς ο Ισπανός πρωθυπουργός, αναγνωρίζουν την ισπανική επικυριαρχία και την ακύρωση της ανεξαρτησίας που είχαν ψηφίσει με βάση το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου.

Τα κόμματα αυτά είναι κυρίως το κόμμα του παυθέντος προέδρου της Καταλανίας, Κάρλες Πουτζντεμόν, το κεντροδεξιό Pdecat και η Δημοκρατική Αριστερά (ρεπουμπλικανική) (ERC).

To συμπέρασμα που βγαίνει και από την Καταλανία, είναι ότι γενικά στην Ευρώπη (πλην της Ρωσίας του Πούτιν) έχουμε έλλειμμα ηγεσίας! Και, βέβαια, σ όλο τον κόσμο έλλειμμα Δημοκρατίας.

Σύντομη ιστορική αναδρομή

Πρώτοι κάτοικοι της Καταλανίας ήταν οι Ίβηρες (από τους οποίους και η Ιβηρική χερσόνησος). Ακολούθησαν κατά την αρχαιότητα οι Έλληνες και άλλοι λαοί, για να υποταχθεί τελικά στους Ρωμαίους.

Το όνομά της προέρχεται πιθανότατα από παραφθορά του ονόματος Castellanos, λόγω των πολλών Καστέλλων, κάστρων που είχαν δημιουργηθεί το μεσαίωνα, από ανάγκη αμυντική.

Περί τα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ. τα νότια τμήματα της χώρας περιήλθαν στην κυριαρχία των Αράβων, τα δε βόρεια στους Φράγκους, υπό τον Καρλομάγνο που είχε καθυποτάξει την ιβηρική μέχρι τον Έβρο ποταμό.

Οι Φράγκοι κόμητες που κατείχαν και διοικούσαν την περιοχή, συν τω χρόνω έγιναν ανεξάρτητοι.

Το 1137 η κομητεία της Βαρκελώνης ενώθηκε με την Αραγωνία. Το 1474 ενώθηκε με την Καστιλλία και αποτέλεσαν από κοινό το βασίλειο της Ισπανίας. Η Καταλανία όμως διατήρησε τα ήθη και τα έθιμά της και τη γλώσσα της και κάποια αυτονομία. Οι Καταλανοί ουδέποτε αναγνώρισαν, ούτε ανέχθηκαν την κυριαρχία που είχαν οι Καστιλιάνοι.

Το 1639, ο Φίλιππος ο Δ’ κατήργησε το Σύνταγμα και τα προνόμια ανεξαρτησίας των Καταλανών, οι οποίοι και επαναστάτησαν και κήρυξαν δημοκρατία. Μετά από αιματοχυσία συγκρούσεων έντεκα ετών υπερίσχυσαν οι Ισπανοί.

Το 1689 οι Καταλανοί, μετά μια γενιά, επαναστάτησαν και πάλι, αλλά και πάλι ηττήθηκαν και ο Φίλιππος ο Ε’ αυτή τη φορά τους τιμώρησε.

Τώρα είναι ο Φίλιππος ο Στ’ που το παίζει πάλι σκληρός μαζί με τον Ραχόι.

Μη νομίζετε ότι οι Καταλανοί περίμεναν 300 χρόνια για να το θυμηθούν σήμερα. Σχεδόν κάθε γενιά επαναστατούσε. Στους νεότερους χρόνους δεν έχαναν ευκαιρία να δείξουν τις χωριστικές τους διαθέσεις. Σημειώθηκαν πολλές φορές κινήματα και πολιτικά και στρατιωτικά, τα οποία όμως καταστέλλονταν.

Τον περασμένο αιώνα (1926) πραγματοποιήθηκε στρατιωτικό κίνημα με τη σύμπραξη Γαριβαλδινών το οποίο όμως απέτυχε.

Με την εμφάνιση του Πρίμο δε Ριβέρα και το σχηματισμό της αριστερής συμμαχίας, η οποία θριάμβευσε στις δημοτικές εκλογές του 1931, ο Ριβέρα ανακήρυξε την Καταλανική Δημοκρατία. Το 1932 αναγνωρίστηκε με νόμο η αυτονομία της. Μετά τον ισπανικό εμφύλιο, και την επικράτηση του δικτάτορα Φράνκο καταργήθηκε πάλι η αυτονομίας το 1938. Μετά την μερική αποκατάσταση της δημοκρατίας, μετά το θάνατο του Φράνκο, η Καταλανία ανέκτησε μέρος της αυτονομίας της.

Ενας τόσο αρχαίος λαός, άνω των 7,5 εκατομμυρίων, με τόσους αγώνες και τέτοιο πόθο για την ανεξαρτησία του, νομίζω ότι τη δικαιούνται.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 176 guests και κανένα μέλος