Με το ΟΧΙ οι Έλληνες θα μπορούσαν τουλάχιστον να πάρουν το πεπρωμένο τους στα δικά τους χέρια.

 

"Πρέπει να είμαστε σαφείς: σχεδόν καθόλου από το τεράστιο ποσό των χρημάτων που δανείζονται στην Ελλάδα έχει πράγματι πάει εκεί. Έχει πάει στους πιστωτές του ιδιωτικού τομέα - συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών. Η Ελλάδα έχει πάρει ένα κομμάτι ψωμί, και έχει πληρώσει υψηλό τίμημα για τη διατήρηση των τραπεζικών συστημάτων των χωρών αυτών.

Αλλά, και πάλι, όλο αυτό, δεν γίνεται για τα χρήματα. Γίνεται για να αναγκαστεί η Ελλάδα να υποταχθεί και να αποδεχθεί το απαράδεκτο - όχι μόνο τα μέτρα λιτότητας, αλλά και άλλες οπισθοδρομικές και τιμωρητικές πολιτικές.

Είναι δύσκολο να συμβουλεύσει κανείς τους Έλληνες πώς να ψηφίσουν στις 5 Ιουλίου. Καμμία απ’ τις δύο επιλογές - η έγκριση ή η απόρριψη των όρων της τρόικας - δεν είναι εύκολη· και οι δύο φέρουν τεράστιους κινδύνους. Μια ψήφος ΝΑΙ, θα σήμαινε κατάθλιψη σχεδόν χωρίς τέλος. Μια εξαντλημένη χώρα - η οποία έχει εκποιήσει το σύνολο των περιουσιακών της στοιχείων, και που οι “φωτεινοί” νέοι της έχουν μεταναστεύσει, θα μπορούσε να πάρει επιτέλους διαγραφή χρέους; Ίσως, αφού συρρικνωθεί σε μια οικονομία μεσαίου εισοδήματος, η Ελλάδα θα μπορούσε τελικά να είναι σε θέση να πάρει βοήθεια από την Παγκόσμια Τράπεζα. Όλα αυτά μπορεί να συμβούν μέσα στην επόμενη δεκαετία, ή 20ετία.

Αντίθετα, μία ψήφος στο ΟΧΙ, θα άνοιγε τουλάχιστον το ενδεχόμενο στην Ελλάδα, μια χώρα με ισχυρή δημοκρατική παράδοση, να πάρει το πεπρωμένο της στα δικά της χέρια. Οι Έλληνες θα μπορούσαν να αποκτήσουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν ένα μέλλον, ίσως όχι τόσο ευήμερο όσο το παρελθόν, πολύ πιο ελπιδοφόρο όμως από τα παράλογα βασανιστήρια του παρόντος.

Ξέρω τι θα ψήφιζα!"

Joseph Stiglitz: Νομπελίστας οικονομολόγος, καθηγητής του Παν/μιου Κολούμπια
ελεύθερη μετάφαση μέρους του άρθρου από theguardian.com

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 132 guests και κανένα μέλος