Οι Ευρωπαίοι ΓΥΡΙΣΑΝ την ΠΛΑΤΗ στην Ε.Ε. των τραπεζιτών

Πέμπτη, 25 Απριλίου 2024

Γράφτηκε από τον/την Κώστας Βενετσάνος

Δημοσιεύθηκε : 04 Ιουλίου 2014

Οι εκλογές για το Κοινοβούλιο της “Ευρωπαϊκής Ενωσης” της 22-25 Μαΐου 2014 έδωσαν διάφορα και πολλά συμπεράσματα, για την Ε.Ε. στο σύνολό της και για κάθε χώρα ξεχωριστά:

Για την Ελλάδα το κύριο και αναμφισβήτητο συμπέρασμα, όπως ήδη το έχουμε επισημάνει, είναι η απόρριψη της μνημονιακής ενδοτικής πολιτικής της υποτέλειας, της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας, αυτοπροαιρέτως και του ξεπουλήματος κάθε αξιόλογης πλουτοπαραγωγικής πηγής, αλλά και της απαλλοτρίωσης - εκποίησης της περιουσίας των Ελλήνων μέσω της πτωχοποίησης και της υπερφορολόγησης. Της απόρριψης αυτής της πολιτικής και της καταδίκης των κομμάτων που ενέδωσαν να την εφαρμόσουν.

Τα συμπεράσματα που βγάζουν τα κυβερνητικά κόμματα και οι εθελοτυφλούντες - ότι ο λαός θέλει να “τα βρούνε” και να συνεργαστούν, για να συγκυβερνήσουν - δεν είναι λανθασμένα νοητικά. Είναι κατ’ επιλογήν συμφέροντος και κατ’ επιθυμίαν, πλην ανεφάρμοστα, λόγω διαμετρικά αντίθετων επιλογών. Αν, αντί για 40, τα κόμματα ήταν 100 ή 300, ή όσα και οι ψηφοφόροι, η διασπορά θα ήταν καθολική. Το ‘πα, θα το επαναλάβω και θα το λέω: στις ευρωεκλογές του Μαΐου καταδικάστηκαν κόμματα και “μαυρίστηκαν” πρόσωπα. Η κυβέρνηση και τα κόμματα που αποδοκιμάστηκαν και οι βουλευτές τους, κατέχουν τα αξιώματά τους, κυβερνούν και νομοθετούν αντίθετα προς την εκπεφρασμένη λαϊκή βούληση. Οδηγούν επομένως το λαό “αφεύκτως εις επανάστασιν” κατά την έκφραση του Ν.Ν. Σαρίπολου1. Σε κάποιου είδους επανάσταση, τη μορφή της οποίας αδυνατούμε να προβλέψουμε. Εκείνο που με βαθειά ανησυχία μπορούμε να προβλέψουμε είναι μια νέα εθνική τραγωδία, αν παραμείνει αυτή η Κυβέρνηση.

Ως προς την Ε.Ε. το “μήνυμα” που έστειλε ο ελληνικός λαός, είναι ότι απορρίπτει αυτήν την Ευρώπη των τραπεζιτών, του μεγάλου Κεφαλαίου των αρπακτικών και τις Γοτθικής επικυριαρχίας. Αυτή τν Ευρώπη, των αρπακτικών διαθέσεων των “Σταυροφόρων” και της υποκρισίας των σταυροφοριών. Καπηλεύτηκαν το σταυρό, καπηλεύονται και το Χριστό, ακόμη και στις κομματικές τους επωνυμίες. Στις επόμενες ευρωεκλογές του 2019, αν υπάρξουν, πρώτο κόμμα θα είναι το ΚΚΕ· η πολιτική θέση του ΚΚΕ. Εξω από την Ε.Ε. Απ’ αυτήν την Ε.Ε.!

Ηανάλυσητωναποτελεσμάτωνστιςάλλεςευρωπαϊκέςχώρες

Αν μελετήσει κάποιος προσεκτικά τ’ αποτελέσματα των τελευταίων Ευρω-εκλογών, σε σχέση και με τις προηγούμενες, από το 1979 και δώθε, καταλήγει σ’ ορισμένα, πολύ χρήσιμα και καθοριστικά συμπεράσματα:

1. Οι λαοί της Ε.Ε., σαν σύνολο, στην πορεία αυτών των 35 τελευταίων ετών, με τη φθίνουσα πορεία συμμετοχής τους, απαξιώνουν βαθημδόν το εγχείρημα αυτού του μορφώματος, της διακρατικής Ενωσης των Εθνικών Κρατών, με στόχο την Ομοσπονδιοποίηση. Οπου η Γαλλία είναι μια μεγάλη Περιφέρεια και η Ελλάδα μια μικρή Επαρχία! Πρωτεύουσα θα είναι οι Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο και “μαέστρος” το Βερολίνο, με υποβολέα τις ΗΠΑ.

Στην ίδια την Ε.Ε., εν τω συνόλω της, ενώ στις πρώτες Ευρω-εκλογές του 1979, σημειώθηκε συμμετοχή 62% (61,99), με προϊούσα πτώση, κατέληξε, στις τελευταίες εκλογές στο 43% (43.09). Το 67% των Ευρωπαίων απαξίωσαν με την αποχή τους αυτό το μόρφωμα, της εξαπάτησης και υποδούλωσης των Λαών.

2. Η αρνητική πορεία έγκρισης-απόρριψης, δεν είναι ενιαία σ’ όλα τα κράτη. Ποικίλει και γεωπολιτικά, αλλά και για διάφορους λόγους, οικονομικούς, ιστορικούς, πολιτικών συγκυριών και συσχετισμών.

Θετικό πρόσημο, με πάνω από 50% συμμετοχή έχουν κράτη της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης ή κράτη των οποίων οι λαοί ετράφησαν με πολλές ελπίδες και αυταπάτες.

Τα σκήπτρα συμμετοχής διαχρονικά κατέχουν το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο με συμμετοχή 90%! Δεν είμαι διεθνολόγος για ν’ αναλύσω πλήρως και υπεύθυνα το φαινόμενο. Ομως να μη ξεχνάμε ότι οι Βρυξέλλες είναι πρωτεύουσα του Βελγίου και έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Ε.Ε. (Κομισιόν) και του Συμβουλίου της Ε.Ε. Οπως και το Μεγάλο Δουκάτο του Λούξεμπουργκ, με το μεγαλύτερο κατά κεφαλή εισόδημα (67.100€)2 των χωρών της Ε.Ε. Είναι αυτό το μικρό κράτος, που έχει συμβάλλει καθοριστικά στη δημιουργία και εξέλιξη της ΕΟΚ και ακολούθως της Ε.Ε. {Ρομπέρ Σουμάν, Ζακ Σαντέρ, τ. πρόεδρος της Κομισιόν (european commisision) και ο νυν Ζ.Κ. Γιούγκερ}.

― Αναλυτικότερα στοιχεία με σύντομα σχόλια, τα παραθέτουμε στο εμβόλιμο κείμενο.

Οι μόνες χώρες που διατηρούνε θετικό πρόσημο συμμετοχής, με πάνω από 50%, εκτός απ’ τις δύο που προαναφέραμε είναι:

― Δανία με 56,04%, Ιρλανδία 51,06%, Ελλάς(!) 58,2%, Ιταλία 60%, Μάλτα 74,81%

Από τις 28 χώρες που έχουν ενταχθεί στν Ε.Ε. μόνον 7 εγκρίνουν ή ανέχονται τις πολιτικές αυτής της Ε.Ε.

Οι άλλες 21 χώρες - ακριβώς οι τριπλάσιες από τις προηγούμενες - αδιαφορούν - απαξιώνουν - καταδικάζουν αυτήν την Ε.Ε. των Τραπεζιτών, του γερμανικού ρεβανσισμού, της συντήρησης και της παγκοσμιοποίησης της κυριαρχίας του κεφαλαίου και δη του χρηματο-οικονομικού, της διάσπασης και διάλυσης των εθνών.

Η συμμετοχή σ’ αυτές τις χώρες είανι από σημαδιακή έως αποκαρδιωτική για τους ευρω-λάτρες κάθε είδους ή εθναρρυντική για τους ιδεολόγους ενωσιακούς και τους πολέμιους κάθε είδους.

Από τα ποσοστά συμμετοχής, κάτω του 50%, με το συχνότατο και επίμονο 30% και 20% και με την εκκοφαντική κατακρήμνηση του 13% της Σλοβακίας - όπως αναγράφονται στο εμβόλιμο κείμενο των ποσοστών - οι λαοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην τρανταχτή τους πλειοψηφία απορρίπτουν την οποιαδήποτε περαιτέρω διεύρυνση και σύσφιξη των αόρατων γραφειοκρατικών θεσμών - δεσμών αυτής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Απορρίπτουν τις διάφορες εξ’ υφαρπαγής και εξαπάτησης Συνθήκες τύπου Μάαστριχτ, Δουβλίνου, Λισσαβώνας, μνημόνια επιτροπείας κλπ. Προς το παρόν αντιδρούν παθητικά οι περισσότεροι. Με αποχή και αδιαφορία. Η ιστορία έχει δείξει και αποδείξει πως η παθητική αντίδραση ή υπομονή, συσσωρεύει συν τω χρόνω, τεράστια εκρηκτική δύναμη ενεργητικής αντίδρασης με ανεξέλεγκτες και οδυνηρότατες βίαιες εκρήξεις.

Κι αυτές οι οδύνες είναι σημάδια ιστορικών τοκετών, που άλλοτε γεννούν νέους “θεούς” κι άλλοτε δαίμονες και τέρατα.

Ενα επιπλέον ηχηρό συμπέρασμα των τελευταίων ευρω-εκλογών είναι η “ήπια” ενεργητική αντίδραση των λεγόμενων “Ευρωσκεπτικιστών”.

Ο ευρω-σκεπτικισμός(!), ακριβέστερα, η εθνοτική άμυνα των λαών της Ευρώπης, που σκόπιμα συγχέεται με το στείρο σωβινισμό ή απαξιωτικά τον εθνικισμό, κατά περίπτωση, ακόμη και με το ναζισμό(!) σημείωσε εντυπωσιακή αύξηση επηρροής στους ψηφοφόρους, παρά την παραπλανητική προπαγάνδα.

― Στη Γαλλία, το εθνικιστικό ή πατριωτικό κόμμα της Mari Lepen βγήκε πρώτο κόμμα.

Στην Αγγλία ο πολέμιος αυτής της γερμανικής Ε.Ε. Farage βγήκε επίσης πρώτο κόμμα.

― Στην Ελλάδα το ευρω-αρνητικό ΚΚΕ, μαζί με το εκτός Βουλήξς 17% των μικροτέρων κομμάτων (κατά το μεγαλύτερο μέρος), αλλά και τους ψηφοφόρους της Χ.Α., που δεν είναι φασίστες, όπως διατείνονται σκόπιμα και ανόητα ή απερίσκεπτα μερικοί, αλλά και αρκετοί αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνουν πάνω από 35% που απορρίπτουν αυτήν την Ευρωπαϊκή Ενωση. Την Ε.Ε. που θέλει να μετατρέψει τους Ευρωπαίους πολίτες σε καταναλωτικές μονάδες μεταλλαγμένων, σε υπήκοους εξαντλητικά φορολογούμενους, της γοτθικής Κομισιόν, σε φθηνούς παραγωγούς, με μεροκάματα Κίνας και Ινδιών, που θ’ αλληλοϋποβλέπονται μεταξύ Βορείων και Νοτίων, μεταξύ τριτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μεταξύ ελαφρώς και ανασφαλώς “βολεμένων” και αθλίων της εποχής του Ουγκώ.

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι ψηφοφόροι που απείχαν στην τρανταχτή τους πλειοψηφία, και των οποίων η μηψήφος δεν μετράει, που “γύρισαν την πλάτη” στην Ε.Ε. είναι κι εκείνοι που με τον έναν ή άλλον τρόπο ενεργά, καταψήφισαν την Ε.Ε., της διάλυσης των εθνών και της αλλοτρίωσης και του εξανδραποδισμού των λαών.

ΝΑΙ στη συνεργασία και την αλληλεγγύη των Λαών και των ανεξάρτητων κρατών

Αλλως, «είτε δεχόμαστε να έχουμε κοινές αξίες, είτε κρατήστε το νόμισμά σας και αφήστε μας τις αξίες μας»3.

Η συμμετοχή και η αποχή των λαών στις ευρω-εκλογές διαχρονικά

σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει η ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Προς επιβεβαίωση όσων αναφέρω και ισχυρίζομαι στο άρθρο μου, “Οι Ευρωπαίοι γύρισαν την πλάτη στην Ε.Ε.” παραθέτουμε αναλυτικότερα τα στοιχεία συμμετοχής - αποχής των λαών των κρατών-μελών της Ε.Ε., διαχρονιά:

Οπως αναφέρεται και στο σχετικό άρθρο, τα σκήπτρα συμμετοχή στις ευρωεκλογές, κρατούν παγίως το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, με υψηλότατα ποσοστά συμμετοχής 90% από το 1979, μέχρι σήμερα.

― Η Δανία καταγράφει μια κυματοειδή πορεία με αυξητική(!) τάση. Από το 48%, το 1979, στο 56,4% το 2014.

Αντίθετα η Ολλανδία που ξεκίνησε το 1979 με θετικό πρόσημο (58%), κατρακύλησε το 1999 στο 30%, για να καταλήξει στις τελευταίες εκλογές στο 63% αποχή!

Να υπενθυμίσουμε ότι η Ολλανδία, μαζί με τη Γαλλία και την Ιρλανδία καταψήφισαν το Ευρωσύνταγμα με δημοψηφίσματα, αναγκάζοντας εαυτούς κυβερνώντες και “εταίρους”, να το μεταμφιέσουν σε “Συνθήκη” της Λισσαβώνας, ώστε να μην απαιτείται έκφραση της λαϊκής βούλησης, με δημοψηφίσματα, για τις χώρες αυτές. Δηλαδή το “Σύνταγμα” της Ε.Ε. - η Συνθήκη της Λισαβώνας - είναι προΪόν διπλωματικής απάτης.

― Η Ιρλανδία, συμμετοχή 63,61%, το 1979, 51,6% το 2014

― Ιταλία 85,65% το 1979 , 60% το 2014.

― Ελλάς 81,48% το 1981, για να καταλήξει το 2009 στο 52,61 και στις τελευταίες ευρω-εκλογές αυξήθηκε στο 58,2%. Αρνητικό το ποσοστό αύξησης, γιατί η ψήφος ήταν έκφραση δυσαρέσκειας προς την κυβέρνηση Σαμαρά και στην πολιτική της λιτότητας και υποτέλειας και επιπρσθέτως επειδή αυτή τη δυσαρέσκεια εξέφραζε η υποψηφιότητα Τσίπρα, για την Προεδρία, αλλά και ένα αντιστασιακό επιτελείο ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής την εμβληματική φυσιογνωμία του Μανώλη Γλέζου, αλλά και λόγω των περιφερειακών εκλογών.

― Κύπρος 72,5 το 2004 που ξεκίνησε και 43,97% το 2014

― Μάλτα 82,39 το 2004, 74,81% το 2014.

― Γερμανία (κυρίαρχη και ωφελημένη) καταγράφει μία πτωτική τάση συμμετοχής από το 65,73% το 1979 στο 43,27% το 2009, με άνοδο στο 47,90% το 2014 λόγω της επικυριαρχίας της, των οικονομικών της ωφελημάτων και του πρωταγωνιστικού της ρόλου.

― Η Γαλλία. Από το αισιόδοξο 60,71% κατέληξε στο 43,50%.

― Η Αγγλία (Ηνωμένο Νασίλειο) κινείται πάντα σε χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές που κυμαίνονται από το 38,52%, έως το 24%. Η Αγγλία δεν είναι μέλος του Γιούρογκρουπ (ΟΝΕ - ευρώ) και το 2015 έχει δημοψήφισμα για την παραμονή της ή μη, στην Ε.Ε.

― Η Ισπανία ξεκίνησε από το 68,52% το 1987, για να καταλήξει στο 45,90 εφέτος.

― Η Πορτογαλία 72,43% το 1987, στο 34,50% μετά τα μνημόνια.

― Η Σουηδία καταγράφει θετική πορεία, αν και αρνητική. Από το 41,63% στο 48,80%.

Αυστρία και Φινλανδία, από το 67,73% στο 40,90%

― Στις πρώην “Ανατολικές χώρες” του Σοβιετικού μπλοκ, καταγράφονται εντυπωσιακά πσοοστά χαμηλής συμμετοχής, που φτάνουν ακόμη και το 19,5% στην Τσεχία, το 20,96% στην Σλοβενία και το εντυπωσιακό 13% στη Σλοβακία!

Αλλά και σε άλλες μεσαίες και μεγάλες χώρες τα ποσοστά συμμετοχής δεν πάνε πίσω:

Στην Ουγγαρία πέφτει από το 38 στο 29%

Στην Πολωνία στο 22 - 23%

Σημείωση: Μπορεί να σας κουράζουν οι αριθμοί, αλλά τα σωστά συμπεράσματα βγαίνουν με στοιχεία. Αλλως θα “τρέφεστε” μ’ ότι σας σερβίρει ο “εμβριθής” κύριος ...Μπάμπης...

1. Ν.Ν. Σαρίπολος: «Σύστημα Συνταγματικού & Γενικού Δικαίου” 1903 τομ. Α’.
2. Eurostate, ΕΒΔΟΜΗ 17/5/15, φ. 834, σελ. 1 Αρθρο: «Γι’ αυτή την Ευρώπη»;
3. Ο Ιταλός Πρωθιυπουργός Ματέο Ρέντζι, που ασκεί από 1/7 την Προεδρεία της Ε.Ε. Δηλώσεις του προς την Ε.Ε την 24/6/2014.