«Η Δημοκρατία δεν μας χαρίστηκε αλλά κατακτήθηκε»
Κάρολος Παπούλιας


Αυτό ειπώθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επ’ ευκαιρία της 21ης Απριλίου! Της μαύρης αυτής επετείου. Η ουσία όμως είναι όχι τόσο το “φίδι”, όσο το ποιοί επώασαν “το αυγό του φιδιού”!
Τι «δημοκρατία» είχαμε και τι «δημοκρατία» έχουμε.
Δεν θ’ απαντήσω εγώ στο ερώτημα αυτό. Δεν θα πω και δεν θα γράψω λόγια δικά μου (θα το κάνω ίσως μιαν άλλη στιγμή).
Αντιγράφω από το «τετράδιο σκέψεων» ενός παλαιότερου*...
«Αν εξετάσουμε καλά καλά τι θα πει Δημοκρατία στην Αμερική και εις τας Δυτικάς Δυνάμεις, βρίσκουμε ότι πρόκειται περί του Φιλελευθερισμού,  δηλαδή του κοινοβουλευτικού λιμπεραλισμού. [...]

Αυτή λοιπόν η Δημοκρατία – η Democracy – είναι το παιδί του Καπιταλισμού. Είναι το όργανο με το οποίο ο Καπιταλισμός κυριαρχεί επάνω στη λαϊκή μάζα. Είναι το όργανο με το οποίο κατορθώνει ο Καπιταλισμός να παριστάνει τη θέλησή του ως τη λαϊκή θέληση.
Αυτό το είδος της Δημοκρατίας χρειάζεται εκλογές καθολικής μυστικής ψηφοφορίας, άρα οργανωμένα κόμματα, και συνεπώς μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζεται για τον ίδιο λόγο εφημερίδες, άρα μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζεται εκλογική οργάνωση κάθε φορά και εκλογικούς αγώνες, άρα χρήματα. Και τόσα άλλα που απαιτούν κεφάλαια. Επομένως μόνον οι κάτοχοι του μεγάλου κεφαλαίου ή τα όργανά τους μπορούν να κάμουν τέτοιους αγώνες.
Άνθρωποι ή και ομάδες ανθρώπων χωρίς κεφάλαια, όσο μεγάλα και αν είναι τα ιδανικά που υπερασπίζονται, είναι προορισμένοι να χάσουν. Όταν δε έχει κανείς τις εφημερίδες, τότε διαμορφώνει και την Κοινή Γνώμη όπως θέλει. Και αν ακόμη υπερασπίζεται πράγματα που γυμνά θα τα απεστρέφετο ο λαός, τα σκεπάζει με τέτοια δημοσιογραφικά ρούχα ώστε να τα καταπίνει ο λαός. Ή και αν δεν τα καταπίνει, βάζει τις εφημερίδες να γράφουν πως τα καταπίνει. Και τότε ο καθένας πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι τα κατάπιαν. Και υποτάσσεται και αυτός.
Λοιπόν, αυτή η Δημοκρατία είναι το μονογενές και γνήσιον παιδί του Καπιταλισμού, και το όργανό του που επιβάλλει τη θέλησή του, κάνοντάς την να φαίνεται ως η λαϊκή θέληση.
Από την άλλη μεριά, ο Καπιταλισμός, για να συσσωρεύσει τα κεφάλαια στα χέρια εκείνων που τον εκπροσωπούν και να κάνει όλο τον άλλο κόσμο σκλάβους του – μα σκλάβους που να νομίζουν πως είναι ελεύθεροι – έχει ανάγκη της ελευθέρας οικονομίας και του περιορισμού του Κράτους από κάθε επέμβασι εις την οικονομίαν της Κοινωνίας. Και αν πάλι, που και πού χρειάζεται καμμιά επεμβασούλα, πάλι πρέπει η μηχανή του Κράτους να είναι στα χέρια του, ώστε η επέμβαση, πάντα όσο το δυνατόν μικρότερη, να είναι πάντα προς όφελός του.
Κράτη που επικρατεί η διευθυνομένη οικονομία, όσο και αν είναι δημοκρατικά – και εννοούμε τέτοια που αποσκοπούν το γενικό συμφέρον του λαού – δεν συμφέρουν στον Καπιταλισμό. Γιατί μέσα σε τέτοια Κράτη δεν είναι δυνατή η εκμετάλλευση του συνόλου του Λαού από τους εκπροσώπους του Καπιταλισμού».

Οι φιλοσοφικές σκέψεις επί του προκειμένου, δικές σας. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε σε όλα... Είναι, εξ’ άλλου αυτό, μια κεφαλαιώδης δημοκρατική αρχή. Την πατρότητα των παραπάνω σκέψεων δεν την αποκαλύψαμε εκ των προτέρων, για να σας απαλλάξουμε από τυχόν προκατάληψη. Την αποκαλύπτουμε στην υποσημείωση.

―――――――
* Ι. Μεταξάς: «ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ» εκδ. ΙΚΑΡΟΣ, 1960 τομ. Δ’ σελ. 446-447
Και με την ευκαιρία, να ποια γνώμη προφητική εκφράζει ο ίδιος, για την Ευρώπη του σήμερα: (σελ. 484)
«Αν υπερισχύσουν οι Γερμανοί, εμείς θα γίνομεν δούλοι τους. Αν υπερισχύσουν οι Άγγλοι (Αγγλοσάξωνες), θα γίνουμε δούλοι αυτωνών! Αν κανένας τους, η Ευρώπη θα καταρρεύσει. Πάντως όμως θα καταρρεύσει».
(Οι υπογραμμίσεις δικές μας)

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 328 guests και κανένα μέλος