Σάββατο, 20 Απριλίου 2024 |
|
|
Άρθρα Κώστα Βενετσάνου
Εδώ και οκτώ μήνες έχουμε αναγουλιάσει. Ζέχνει ο τόπος, πιάνουμε τη μύτη μας, εκτός και είμαστε τόσο εθισμένοι, ώστε να εισπνέουμε μ’ ευχαρίστηση τη μπόχα, τη δυσοσμία, που αναδύεται από τις πάμπολλες ρωγμές και οπές του διαραγέντος οχετού του πολιτικο-οικονομικού και κοινωνικού μας συστήματος... Πατ Κιουτ ή Fast – sex σ’ ένα DVD 6,5 λεπτών
Να τα θυμηθούμε σε αδρές γραμμές, γιατί ο εθισμός λειτουργεί ως μεθυστική αμνησία. Μετά τα ομόλογα, που χρονίσανε ήδη προ πολλού, μετά το Γερμανό και τον ΟΤΕ και τον κύριο της MARFIN που μοιράζει μηνύσεις και αγωγές, ακόμα και σε αρχηγούς κομμάτων, καταργώντας την πολιτική ασυλία εκεί ακριβώς που πρέπει να υπάρχει – στην άσκηση του πολιτικού ελέγχου και κριτικής – μετά την ευτυχή πτώση και την ατυχή απόπειρα διαφυγής από τα δύσκολα του Ζαχόπουλου και όλα τα συναφή παρελκόμενα, των DVD, των μεγαλοδημοσιογράφων – μεγαλοεπιχειρηματιών, των “εκβιαστών” (τα εισαγωγικά θα βγουν όταν καταδικαστούν τελεσίδικα), των μεσαζόντων, των “κομιστών”, των “τριών σωματοφυλάκων”, που είναι δύο – όχι του Αλέξανδρου Δουμά, που οι “τρεις” έγιναν τέσσερις, και προάσπιζαν τα βασίλισσα από τις ραδιουργίες του Ρισελιέ – αλλά του Μαξίμου που προάσπιζαν… ποιόν, αλήθεια, από μιαν άχαρη ερασιτεχνική live τσόντα 6,5 λεπτών, που η “35χρονη”, ο “κομιστής”, ο «παραλήπτης» που δεν την είδε, ο «μεσολαβητής» που μπαίνει στο αρχείο και μεταπηδά από την «κατάθλιψη» της ανεξαρτησίας, στη θαλπωρή της φιλοστόργου και μεγαθύμου Ν.Δ. και, και, και, και κλαδιά και παρακλάδια μέχρι που βουτήξαμε στον οχετό της siemens κι αρχίσαμε να σκεπτόμαστε. «Ρε, μπας και είμαστε κορόιδα; Μήπως όλα εκείνα τα “χριστιανικά” και τα Σωκρατικά περί ηθικής και φιλονομίας ήταν «πλατωνικοί ρομαντισμοί» και η δύναμη και η διάκριση και η καλοπέραση και η κοινωνική αναγνώριση βρίσκονται στις διδαχές κάποιων αγγλοσαξονικών πανεπιστημίων;» Ας δώσει την απάντηση καθείς, ανάλογα με την κοινωνική κλίμακα αξιών που έχει αναπτύξει, που διατηρεί ή έχει αναστρέψει ή και διαστρέψει ακόμη.
Η εμπιστοσύνη του κοινού απέναντι στους θεσμούς – ακόμη και σ’ αυτόν της δικαιοσύνης – βρίσκονται κοντά στο ναδίρ. Και δικαίως εν πολλοίς και ιδού γιατί: Ακούγαμε επί μήνες και μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του γνωστού δημοσιογράφου Μ. Τριανταφυλλόπουλου με το βουλευτή της Ν.Δ. Κουκοδήμο, που προσφέρθηκε να μεσολαβήσει για την τακτοποίηση αναιτιολόγητων 5,5εκατμ. Ευρώ του Θ.Αναστασιάδη – ομόλουτρου του Μ.Τ. – στον προϊστάμενο τότε της ΥΠΕΕ (ΣΔΟΕ) Σπ. Κλαδά. Αυτά μάλιστα επιβεβαιώνονταν, συγκρατημένα από άλλους επιφανείς δημοσιογράφους, στήνονταν πολύωρες τηλεοπτικές εκπομπές και ξαφνικά, «μεγάλη του τάφου σιγή» και η υπόθεση του μεσολαβητή, του «κυρίου 152», πληροφορούμεθα ότι πρόκειται να τεθεί στο αρχείο!…
Σίγουρα όμως θα έθετε ορισμένα ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις: Το περίφημο DVD που παρέδωσε ο «κομιστής» στο Μαξίμου αποτελούσε απόσπασμα του όλου, που ήταν περίπου ωριαίο και όχι 6,5 λπτών «τσόντα». Ποιος περιέκοψε το υπόλοιπο τμήμα του DVD; Η Τσέκου; Λογικά, αυτή είχε λόγους να περικόψει αυτά που εμφανίζονται στην ερωτική περίπτυξη στην οποία εκτίθεται η ίδια. Ο “κομιστής”; Αυτό πήγαινε να «πουλήσει», έστω σαν εκδούλευση στο Μαξίμου; Τι αξία είχε; Ότι ένα κυβερνητικό στέλεχος «πήδαγε» τη γραμματέα του; χαράς το πράγμα. Λείπει και η πρωτοτυπία. Ο “παραλήπτης”; Τί και ποιούς ενοχλούσε το υπόλοιπο, και εάν μεν αφορούσε ιδιωτικές δραστηριότητες, μας ενδιαφέρει ελάχιστα έως καθόλου. Εάν όχι, τι ελέγετο γενικώς από τον «Γενικό»; Είναι εύλογα τα ερωτήματα διότι η βιντεοκάμερα ενεργοποιείται προτού ανοίξει η πόρτα και απενεργοποιείται μετά την αποχώρηση ή όταν τελειώσει η χωρητικότητα του υλικού εγγραφής. Εδώ δεν έχουν περικοπεί μόνον τα εισαγωγικά, τα προκαταρκτικά και ο επίλογος, έχει περικοπεί και η κύρια πράξη. Που σημαίνει ότι και κατά τη διάρκεια αυτής κάτι ελέγετο αυθορμήτως ή εκμαιεύετο. Γιατί μη μου πείτε ότι ένας υπέρβαρος πενηντάρης που συνευρίσκεται για πολλοστή φορά με μια τριανταπεντάρα, είναι τόσο «κοκοράκι», γιατί δεν συμβαδίζει με την «κοινή πρακτική» η οποία συνυπολογίζεται στα σκεπτικά δικαστικών αποφάσεων.
Ακόμη και οι «καθαροί», όταν δεν αντιδρούμε και υποθάλπουμε έτσι με τη σιωπή μας, την ανοχή μας, και με την ψήφο μας τη σήπουσα κατάσταση.
Κ. Ελευθεροτυπία 22/7/08, σελ. 12.
|
Προσεχή ΓεγονόταΠροτεινόμενο VideoΔιαφήμισηΕπισκέπτες σε σύνδεσηΑυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 297 guests και κανένα μέλος
|
ΝέαΗμερολόγιοVideos |
Άρθρα & ΣτήλεςΤέχνες & Αθλητισμός |
Δήμοι |
Προκηρύξεις & ΙσολογισμοίΆλλα |