«Η τραγωδία της εποχής μας είναι ότι η αριστερά στρέφεται κατά του Έθνους και η δεξιά κατά του κράτους»

 «Υποτιμήσαμε τη δύναμη του εθνικισμού...»     Ρ. Μακναμάρα1

Η παραπάνω αναδρομική αυτοκριτική του Υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ, αναφέρεται ως μία από τις κυριότερες αιτίες, για την ήττα των ΗΠΑ στον πόλεμο αυτόν, όπου τραυματίστηκε βαριά το κύρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, σκοτώθηκαν και σακατεύτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοί και εκατομμύρια Βιετναμέζοι, με συνολικό κόστος που υπολογίζεται κοντά στο 1,6 τρισεκατομμύριο δολάρια και με 3,6 εκατομμύρια νεκρούς εκατέρωθεν! Κι όλα αυτά υποτίθεται για να εξάγουν οι Αμερικανοί τις «αξίες» τους περί δημοκρατίας και ελευθερίας! (Όπως τουλάχιστον αυτοί τις αντιλαμβάνονται και τις προβάλλουν).

«Υποτιμήσαμε τη δύναμη του εθνικισμού να κινητοποιεί ένα λαό, ώστε να πολεμά και να πεθαίνει για τις πεποιθήσεις και τις αξίες του». Και να νικάει, να προσθέσουμε εμείς.

Το παραπάνω απόσπασμα των αναμνήσεων του Ρόμπερτ Μακναμάρα, που αναφέρεται στο βιβλίο του, In Retrospect (Ανασκόπηση) με τον υπότιτλο. «Η τραγωδία (ομολογία) και τα μαθήματα (το όφελος) του Βιετνάμ», το παραθέτει στο δέυτερο μέρος του βιβλίου του, «Η Διάσπαση των Εθνών»2, ο θεωρητικός της παγκοσμιοποίησης της ασυδοσίας του κεφαλαίου, της ΔΙΑΛΥΣΗΣ των Εθνών και της μεθοδευμένης ομογενοποίησης των λαών, ο διακεκριμένος διπλωμάτης και Γενικός Διευθυντής του Γραφείου Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικο-Στρατιωτικών υποθέσεων της Κομισιόν, της Ε.Ε. (R. Cooper).

Εχουμε λοιπόν εδώ δύο διαπρεπείς διπλωμάτες – τον Αμερικανό MacNamara, που ομολογεί την τραγωδία του πολέμου του Βιετνάμ και αντλεί μαθήματα απ’ αυτόν και τον “Ευρωπαίο” Robert Cooper, που προσπαθεί να «διορθώσει» τα παθήματα «ριζοσπαστικά», αντλώντας διδάγματα από τα μαθήματα που πήραν(;) οι Αμερικανοί.

Εξηγούμαι: Οι Αμερικανοί πήραν τα μαθήματα από τον πόλεμο του Βιετνάμ, να μην υποτιμούν τη δύναμη και τη συνεκτική, πολλαπλασιαστική ισχύ του έθνους, και οι Ευρωπαίοι, μέσω της προπαγάνδας της Ε.Ε. και πλειάδας επιστημόνων, “προοδευτικών” οργανώσεων και “αγωνιστών”, με τον ενορχηστρωτή Ρ. Κούπερ, τη μέθοδο αποδυνάμωσης της ισχύος των εθνών, όχι με κοστοβόρα οπλική δύναμη καταστροφής, - με εξαίρεση τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Συρία... - αλλά με την κατασυκοφάντηση και απομυθοποίηση του Έθνους ως συνεκτικής αποτρεπτικής δύναμης των λαών. (Αυτήν που αναγνωρίζει και ομολογεί ο McNamara).

Πώς επιτυγχάνεται αυτό;

Με την απομυθοποίηση, κατασυκοφάντηση και διαστρέβλωση της έννοιας, «έθνος».

Για να απομυθοποιηθεί όμως μία έννοια, πρέπει πρωτίστως να...μυθοποιηθεί

Μια πραγματική υπόσταση, δηλαδή υπαρκτή οντότητα, την μεταπλάθουμε σε πλασματική, φαντασιακή και ακολούθως την απογυμνώνουμε από τα δήθεν φαντασιακά στοιχεία της, διαστρεβλώνοντάς την και κατασυκοφαντώντας την.

Εφαρμόζεται δηλαδή στο προκείμενο η γνωστή ρήση του Θουκυδίδη, «καί τήν εωθυαν ξίωσιν τν νομάτων ς τά ργα ντήλλαξαν τ δικαιώσει»3 (= και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων μετέβαλαν - αλλοίωσαν, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους).

Το παράξενο, το επίτευγμα αν θέλετε, των εκφραστών της νέας τάξης πραγμάτων – της «παγκοσμιοποίησης», είναι ότι συνεπικουρείται από «προοδευτικές» και «αριστερές» δυνάμεις. Αυτό δηλαδή που έλεγε ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ: «Η τραγωδία της εποχής μας είναι ότι η αριστερά στρέφεται κατά του Έθνους και η δεξιά κατά του κράτους». Το οδυνηρότερο είναι ότι αυτή η εκστρατεία έχει εξασφαλίσει την θεωρητική κάλυψη μεγάλου μέρους του πνευματικού κόσμου!

Ο σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος Ετιέν Μπαλιμπάρ (Et.Balibar), στο βιβλίο συνεργασίας – φιλοσοφικού διαλόγου με τον ομόλογό του Αμερικανό Κοινωνιολόγο Εμμανουήλ Βαλερστάιν (Immanuel Wallerstein), «Φυλή – Έθνος – Τάξη» σε εγνωσμένη, πιστεύω, πλήρη σύγχυση των εννοιών «συναρθρώνει» το ρατσισμό, και μάλιστα τον ναζιστικό με τον εθνικισμό, για να ισχυριστεί, ότι «η επιχείρηση για την παγκόσμια κυριαρχία βρίσκεται μέσα στη λογική του εθνικισμού»4.

Μα, ο οικουμενικός ρατσισμός, έχει πιο διαδεδομένο, παραπλανητικό και γνωστό όνομα: παγκοσμιοποίηση, για να συγχέεται με τον διεθνισμό και να παρασύρει απερίσκεπτους αριστερούς.

Η «παγκόσμια κυριαρχία» με την παγκοσμιοποίηση είναι η επιδίωξη του ιμπεριαλιστικού, ύστερου καπιταλισμού. Επιδίωξη που καταλήγει εκεί που ο Μπαλιμπάρ ολοκληρώνει το πρώτο του κεφάλαιο, «Οικουμενικός ρατσισμός», «η εποχή των εθνών – επιχειρήσεων είναι ίσως μπροστά μας»5!

(Το «ίσως» είναι η διπλωματική επιστημονική «πισινή»).

Ήδη αρκετές πολυεθνικές επιχειρήσεις έχουν μεγαλύτερο προϋπολογισμό από πολλά κράτη, ενώ το 70% του παγκόσμιου εμπορίου διεξάγεται στις περιοχές των G3, δηλαδή τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και την Ιαπωνία. Οι πολυεθνικές εταιρείες ελέγχουν σχεδόν τα 2/3 της παγκόσμιας οικονομίας6.

Εξάλλου είναι γνωστό και υπεύθυνα πιστοποιημένο ότι 140 όμιλοι πολυεθνικών επιχειρήσεων ελέγχουν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας και «οι οποίοι με διάφορους τρόπους, έμμεσα ή άμεσα ποδηγετούν και τα πολιτικά υποκείμενα»7 (Ελπίζω όχι όλα).

Συμπερασματικά: Το έθνος και κάθε τι εθνικό τίθεται υπό ιδεολογικό διωγμό. Διαστρεβλώνονται σαν έννοιες και συκοφαντούνται, ταυτίζονται με διεστραμμένες εκβλαστήσεις του έθνους, όπως ο ιμπεριαλισμός, ο ναζιστικός ρατσισμός, σεξισμός(!) και άλλοι εσμοί, ακριβώς για να παραμορφωθεί ο εθνικισμός σε αποκρουστική έκφανση και να καταστεί αποτρόπαιος, ώστε οι λαοί να τον αποβάλλουν, παροπλίζοντας οικειοθελώς και μετά βδελυγμίας την αμυντική ισχύ τους!

Αυτήν ακριβώς την ισχύ που ομολογεί ο Μακναμάρα για τον Βιετναμέζικο λαό και έχουν αναγνωρίσει όταν τους βόλευε (Τσόρτσιλ κ.ά.) για τον ελληνικό λαό και άλλους, βεβαίως.

Ο Αννίβας δεν είναι προ των πυλών πλέον. Είναι εντός των τειχών, όπου έχει διεισδύσει ύπουλα κι ελκυστικά ως σειρήνα, ενώ ημείς άδομεν, αντ’ αυτής...

Δεν είναι μακριά ο καιρός που θα ψάλλουμε ομαδικώς τον «εθνικό» ύμνο των επιχειρήσεων που θα μας ποδηγετούν δίνοντάς μας ένα, αγνώστου συνθέσεως, κομμάτι «ψωμί»!

―――――――

  1. 1. Ρόμπερτ Μακναμάρα (Υπουργός Αμυνας ΗΠΑ): In Retrospect (Αναδρομή) The Tragedy and Lessons of Vietnam (Η τραγωδία και τα μαθήματα του Βιετνάμ, - Times Books, 1995.
  2. 2. Ρόμπερτ Κούπερ: Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ, εκδ. ΚΕΔΡΟΣ, 2005
  3. 3. Θουκυδίδη: «ΙΣΤΟΡΙΑ», βιβλ. Γ, 82,4.
  4. 4. Balibar-Wallersteln: «ΦΥΛΗ – ΕΘΝΟΣ – ΤΑΞΗ», εκδ. «Πολίτης», κεφ. 3, σελ. 82.
  5. 5. Ως ανω, κεφ. 1, σελ. 46.
  6. 6. Περιοδ. Επιστήμη και Κοινωνία, εκδ. Κάτοπτρο, σελ. 324: Ρ. Hirst – Gr. Thompson: Globalization in Question. The international economy and the possibilities of Governance. (Cambridge: Polity Press 1998, “1996”), sel. 227.
  7. 7. Λούκα Κατσέλη, συνέντευξη στην ΕΡΤ – «Δεύτερη ματιά», 19/9/18.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 808 guests και κανένα μέλος