Η “ισχυρή” Ελλάς κινδυνεύει από το μικρό κράτος των Σκοπίων;

Πέμπτη, 25 Απριλίου 2024

Δημοσιεύθηκε : 30 Μαρτίου 2018

“Δεν μπορεί η ισχυρή Ελλάδα με την μακραίωνη ιστορία της, να φοβάται να κάνει ένα συμβιβασμό με ένα μικρό κράτος, που δεν έχει βρει ακόμα την ταυτότητά του, και να φοβάται να επιδείξει ευθύνη στην περιοχή”, δήλωσε μεταξύ άλλων παρομοίων ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς αναφερόμενος στην κακοφορμίσασα πληγή των Σκοπίων - και με δική μας ευθύνη. Ευθύνη αδράνειας, υποχωρητικότητας, ενδοτισμού, κακής εκτίμησης των ιστορικών δεδομένων, ευπιστίας προς τους «συμμάχους και εταίρους» ορισμένων προσδεδεμένων ΝΑΤΟιστών ή σφόδρα ευρωπαϊστών.

Έβαλε μάλιστα ο Υπουργός το “δίλημμα”: «...θέλουμε από το βόρειο γείτονά μας, μια χώρα σταθερή ή μια χώρα που να αποτελεί κομμάτι της δαγκάνας της Τουρκίας στην περιοχή...».

Το ερώτημα είναι ελλειπές: ή μήπως θέλουμε μια σταθερή και ισχυρή «δαγκάνα» της Τουρκίας με θεσμικά ερείσματα στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με στραμμένα τα μάτια στο γαλάζιο του Αιγαίου και το Θερμαϊκό κόλπο;

Τις «δαγκάνες» δεν τις σταθεροποιείς, τις ξεδοντιάζεις: Αλλά γιατί μιλάω εγώ ο μηδαμινός αντιπαρατιθέμενος μ’ έναν Υπουργό, όταν μάλιστα, ειρήσθω εν παρόδω, κατά τα άλλα εκτιμώ. Αρκετές προστριβές έχω με την κυβέρνηση κι αρκετούς φίλους έκανα εχθρούς, μ’ εκδικητικές μάλιστα διαθέσεις!

Ας βάλω ν’ απαντήσει ένας πολύ ισχυρότερος εμού, «επουράνιος» πλέον, αλλά αξιόπιστος και με τη «βούλα» του Ιδρύματος και του αρχείου του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Και μετά πείτε μου εσείς, ποιον πρέπει να λάβω σοβαρότερα υπ’ όψη μου, τον Νίκο Κοτζιά ή τον εκλιπόντα «σοφότερο πολιτικό της Ευρώπης»¹, Κωνσταντίνο Καραμανλή σύμφωνα με την άποψη του πάλαι ποτέ Υπουργού Εξωτερικών της Σοβιετικής Ενωσης, Α. Μπεσμέρντνιχ; (απαραίτητη διευκρίνιση: ΟΥΔΕΠΟΤΕ ψήφισα τον Κων/νο Καραμανλή, λόγω ιδεολογικής διαφοράς).

Διαμηνύει λοιπόν ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής, προς τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ), μέσω του πρεσβευτή τους, τον οποίον κάλεσε στο Προεδρικό Μέγαρο: «Η Ελλάδα έχει μόνιμο πρόβλημα ασφαλείας, το οποίο έγινε οξύτερο τώρα που κατέρρευσε το διπολικό σύστημα ασφαλείας στην Ευρώπη και επικρατεί σε ολόκληρη την περιοχή μας αστάθεια και αβεβαιότης.

»Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος ανέλυσε λεπτομερώς τα θέματα της μουσουλμανικής μειονότητος στη Θράκη και την προσπάθεια δημιουργίας τεχνητού σλαβομακεδονικού Κράτους»¹.

«...Βέβαια, αυτή τη στιγμή τα Σκόπια δεν μπορούν μόνα τους να αποτελέσουν απειλή για την Ελλάδα.

«...Οι οδυνηρές όμως αναμνήσεις του ελληνικού λαού είναι πρόσφατες. Και η Ελλάδα έχει καθήκον να εμποδίσει τη δημιουργία, στα βόρεια σύνορά της, συνθηκών που θα επέτρεπαν σε οποιονδήποτε συνδυασμό δυνάμεων να απειλήσει και πάλι στο μέλλον την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητά της. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο σήμερα που η αστάθεια και η ανασφάλεια κυριαρχούν στον κόσμο ολόκληρο και ιδιαίτερα στην περιοχή μας»³, λέει σε δεύτερη επιστολή του προς τον Ιταλό πρωθυπουργό Τζ. Αντρεόττι. Πράγμα που επαναλαμβάνει ως νουθεσία προς τον Υπουργό Εξωτερικών, τότε, της Ελλάδας, Αντ. Σαμαρά.

Ας δούμε όμως μόνο το τέλος του σημειώματος “νουθεσίας”: «Τέλος, αν τα Σκόπια δεν αποτελούν απειλή αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να εγγυηθεί, ιδιαίτερα μέσα στις σημερινές συνθήκες ρευστότητος και αστάθειας, ποιοι συνδυασμοί δυνάμεων θα προκύψουν στο εγγύς ή στο απώτερο μέλλον, στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή. Αν αυτές οι δυνάμεις θελήσουν να χρησιμοποιήσουν και πάλι το “Μακεδονικό”, όπως το έκαναν στο παρελθόν, γιατί η διεθνής κοινότης θα πρέπει να τους έχει δώσει, εκ των προτέρων, έναν τίτλο νομιμότητος για να το πράξουν;

»Τα Κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα. Πρέπει να θυμούντα και το χθες για να μην το ξαναζήσουν αύριο»⁴.

Τώρα, μετά απ’ αυτά τα λίγα, τι λέτε;

Μήπως πρέπει να τα μελετήσει ενδελεχέστερα και ο Υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς; Λέω, μήπως.