με συμμετοχή της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας
 (Δεν συνιστάται ν’ αναγνωστεί
από τυφλά δογματικούς)....

Η Κυριακή των Αφορισμών των Ελλήνων

 

με συμμετοχή της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας

 (Δεν συνιστάται ν’ αναγνωστεί

από τυφλά δογματικούς)


Την περασμένη Κυριακή, 8 Μαρτίου, γιορτάστηκε πανηγυρικά στο πανελλήνιο, ενώπιον της πολιτειακής, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας και πλήθους πιστών (όπως λέγεται) η Κυριακή της Ορθοδοξίας (ΚτΟ) με αναθέματα1 και ύβρεις κατά των αρχαίων Ελλήνων, για τα «δυσσεβή δόγματα» των, για την «μωράν λεγομένην σοφίαν των (Ελλήνων) φιλοσόφων”, για «τας πλατωνικάς ιδέας» και την ελληνική μυθολογία!

Ως φαίνεται, η εβραϊκή μυθολογία πάει «γάντι» στο εφεύρημα του ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού.


Για όσους δεν το γνωρίζουν, εδώ και 1.166 χρόνια κάθε πρώτη Κυριακή της τεσσαρακοστής (Σαρακοστής) εορτάζεται η τελική αναστύλωση των εικόνων, μετά τη φοβερή διαμάχη που ‘χε ξεσπάσει στο Βυζάντιο, μεταξύ εικονομάχων και εικονολατρών, που κράτησε 113 χρόνια. Η έχθρα των μεν κατά δε και αντιστρόφως, με θεωρίες, αλλά και συμφέροντα και σκοπιμότητες πολιτικές, κόστισε την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και την ταλαιπωρία περισσοτέρων.

Στη διαμάχη ήταν αναμειγμένοι από τους αυτοκράτορες και τον κλήρο μέχρι τους απλούς πιστούς. Η διαμάχη είχε όμως δυσμενή επίπτωση και στην αυτοκρατορία – που οι εσωτερικές έριδες έδιναν τη δυνατότητα στους μουσουλμάνους χαλίφηδες ν’ αλωνίζουν – αλλά και στον, ούτως ή άλλως, διωκόμενο ελληνισμό.

Η διαμάχη έληξε οριστικά με πρωτοβουλία της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, το 843. Ηδη όμως απο το 787, στη Νίκαια η Σύνοδος βρήκε την ευκαιρία να “βγάλει τ’ αποθημένα της” κατά του ελληνισμού και του ελληνικού πνεύματος.

Και δεν έφτασαν οι κατακρημνήσεις των αρχαίων ναών και των αγαλμάτων και οι καταληστεύσεις και οι καύσεις των βιβλίων και των βιβλιοθηκών, κατέληξαν και στον αναθεματισμό των Ελλήνων, των Ελλήνων σοφών και του αρχαίου ελληνικού πνεύματος.

Και αυτά μεν τότε. Τι τ’ ανασκαλεύω λοιπόν, τώρα; Το «τώρα» μ’ ενδιαφέρει, με ανησυχεί και με θλίβει βαθύτατα.

Χίλια εκατόν εξήντα έξι χρόνια, κάθε χρόνο, αφορίζουν εικοσιμία φορές (πως λέμε, “τρις εις θάνατον”) σε επτά-όχι τυχαία – αφορισμούς, την αρχαία ελληνική σοφία και τους Ελληνες σοφούς. Αυτούς τους Σοφούς που φώτισαν τη δύση μετά από δύο χιλιετίες αναγεννώντας τον πολιτισμό – μετά το σκοταδισμό του μεσαίωνα – και ιδιαίτερα μεταγενέστερα με το διαφωτισμό.


Κάθε χρόνο αφορίζουν τους Ελληνες ο κλήρος και η πολιτική ηγεσία του τόπου, που κάθεται παθητικά να τ’ ακούει και κανονικά τα επαναλαμβάνει: Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα! (τρις).

Ποια «πάτρια» αλήθεια, προασπίζει αυτή η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και  η θρησκευόμενη πνευματική και δικαστική εξουσία, όταν ανέχεται ή παθητικά αποδέχεται τον αναθεματισμό των πατρώων που επέβαλαν χθες, Βυζαντινοί αυτοκράτορες, σήμερα;

Κι επειδή, ως φαίνεται, οι «πιστοί» δεν ακούν και δεν καταλαβαίνουν τι λέγεται στις λειτουργίες, υπό την επήρεια προφανώς των θυμιαμάτων, της ελαττώσεως του οξυγόνου, των μονοτόνων ήχων των θυμιατών και του υπνωτικού «ίσου» των ψαλτών, αναφέρω κορφολόγημα των εν λόγω αναθεματισμών, για απλή «γευσιγνωσία» του πράγματος, σ’ ελεύθερη απόδοση στη νεοελληνική2.


1ος αναθεματισμός: Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια […] τις ασεβείς δοξασίες των Ελλήνων... Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.

2ος αναθεματισμός: Σε όσους προτιμούν την ανόητη λεγόμενη σοφία των Ελλήνων, Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.

3ος αναθεματισμός: Σε όσους λένε ότι είναι καλύτεροι κατά πολύ οι σοφοί των Ελλήνων...Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.

4ος αναθεματισμός: Σε όσους αποδέχονται τις διδασκαλίες των Ελλήνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις ιδέες τους τις μάταιες και τις πιστεύουν ως αληθινές... Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.

5ος αναθεματισμός: Σε όσους δέχονται ως αληθινές τις πλατωνικές ιδέες και ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι από μόνοι τους διαμορφώνουν άποψη και προφανώς αμφισβητούν την απόλυτη εξουσία του δημιουργού, του εξουσιαστή και δεσπότη... Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.

6ος αναθεματισμός: Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες αντιλήψεις των Ελλήνων... Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.

7ος αναθεματισμός: Σε όσους ακόμη φρονούν και λένε ότι η κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης θεότητας είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη, κινδυνεύουν να περιπέσουν σε πλήρη αθεϊα και να δεχτούν την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των δημιουργημάτων. (…διάφορες φιλοσοφικές απόψεις ή και επιστημονικές αλήθειες). Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα1.

H Z’ Οικουμενική Σύνοδος, εκτός από τα επτά (7) αναθέματα κατά των Ελλήνων, συνέταξε και άλλα 56 εναντίον διαφωνούντων. Επίσης αναθεμάτισε και τις προηγούμενες Δ’, Ε’ και Στ’, Οικουμενικές συνόδους.


Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει ή να μη πιστεύει τίποτα., Σεβαστό αμφοτεροβαρώς, αλλά όχι αποδεκτό και μάλιστα καταναγκαστικά ή υπό το κράτος ψυχολογικής πιέσεως.

Κι επειδή ο αναθεματισμός και ο εξάψαλμος των Ελλήνων γίνεται όλο το χρόνο σε εσπερινούς και Κανόνες σε όρθρους και ωδές, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει με πρωτοβουλία της πολιτικής ηγεσίας, αν δεν το κάνει μόνη της η θρησκευτική ηγεσία. Εξ’ άλλου πολιτική ηγεσία ήταν και η Θεοδώρα που συγκάλεσε τη Σύνοδο. Να κληθεί λοιπόν τοπική Σύνοδος των Ελλήνων αρχιεραρχών και ν’ απαλείψει όλες αυτές τις προσβλητικές ύβρεις κατά των αξίων και σοφών προγόνων μας.

Αν δεν το κάνει, να χωριστεί η εκκλησία από το κράτος. Να γίνει ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και τότε ας λέει ότι θέλει. Θα τα’ ακούει όμως κιόλας.


Το ωραίο σας το φύλαξα για το τέλος.

Μπορεί ο 5ος αναθεματισμός, ν’ αναθεματίζει τον Πλάτωνα, αφού «τοίς μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων[…] Ανάθεμα», αλλά ο Αρχιερέας που ιερουργούσε στο ναό του Αγίου Διονυσία Αρεοπαγίτου την Κ.τ.Ο., ένας σεβάσμιος γέρος με κατάλευκη γενειάδα, κατά την εκφώνηση του πανηγυρικού, μεταξύ άλλων καλών που είπε, πρακτικά και σημερινά, για την εκκλησία, τη νεολαία και τους γονείς και την κοινωνία, κλείνει την ομιλία του απευθυνόμενος προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την πολιτική ηγεσία: «Λέει ένας σοφός πρόγονός μας, ο μεγάλος φιλόσοφος Πλάτων: “Αυτός που δεν έχει διάθεση να κάνει κάτι για τις ιδέες του, δείχνει ένα από δύο: Ή ότι οι ιδέες του δεν αξίζουν δεκάρα ή ότι ο ίδιος δεν αξίζει δεκάρα”. Κάτι επομένως δεν πάει καλά, κάτι πρέπει να κάνομεν. Η συνειδητοποίηση του προβλήματος, είναι δείγμα γνησιότητας».


––––––––––

1. Ανάθεμα: Κατάρα. Μετάφραση του Εβραϊκού Χέρε, σημαίνει πράγμα ή πρόσωπο καταραμένο και εις εξαφανισμόν καταδικασμένο και πρόσωπο καταδικασμένο στην αυστηρότατη ποινή και σε αποκλεισμό από την κοινωνία.

Επί το ηπιότερο, η εκκλησία, για να διασκεδάσει κάπως την εντύπωση, το ερμνηνεύει ως αποκλεισμό “της μετά του Κυρίου και των πιστών κοινωνίας”.

2. www.kalami.net

 


Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 599 guests και κανένα μέλος