Πού είναι τα οράματα των λαών και οι εξαγγελίες των ηγεσιών, για μία ειρηνική, πιο δίκαιη και ανθρωπινότερη ανθρωπότητα;

 

Σε πρώτη αντιληπτική αντίδραση θεωρούμε ότι οι δύο έννοιες, πολιτισμός και βαρβαρότητα είναι έννοιες αλληλοσυγκρουόμενες, ασύμβατες.

Δυστυχώς δεν είναι έτσι. Συμβαδίζουν!

(Αναλυτικά έχω αναφερθεί για τον «πολιτισμό» σε ομιλία μου και άρθρο στις 15/3/2016 στο οποίο και παραπέμπω). Επειδή συχνά συγχέεται ο πολιτισμός με την κουλτούρα παραθέτω τους σχετικούς ορισμούς συνοπτικά:                                                                                    

Η κουλτούρα, που προέρχεται από το λατινικό culture = καλλιεργώ (τη γη), σηματοδοτεί την πνευματική και ψυχική* καλλιέργεια και τα προϊόντα του πνεύματος: τη φιλοσοφία, το ήθος, την αισθητική, την εκλεπτυσμένη συμπεριφορά, τη λογοτεχνία και την καλλιτεχνική έκφραση γενικότερα, τη ζωγραφική και τις εικαστικές τέχνες, το χορό, το τραγούδι την ποίηση, τη μουσική, την υποκριτική και λοιπά.                                                        

Ο πολιτισμός είναι γενικότερη έννοια και περιλαμβάνει το σύνολο των υλικών και πνευματικών στοιχείων, το ηθικό, φιλοσοφικό, επιστημονικό, τεχνολογικό και καλλιτεχνικό επίπεδο που χαρακτηρίζουν το σύνολο της δημιουργούσας ανθρωπότητας ή μιας συγκεκριμένης κοινωνίας σε δεδομένη ιστορική στιγμή και γεωγραφική περιφέρεια.

Στην έννοια «πολιτισμός» λοιπόν περιλαμβάνεται το σύνολο των πνευματικών και υλικών επιτευγμάτων και σε επιστημονικό και τεχνολογικό επίπεδο. Αυτό το τελευταίο μπορεί να συμβάλει στο θαυμαστό πεδίο των διαστημικών κατακτήσεων, στη ρομποτική ιατρική, ή στην χειρουργική με ακτίνες laser, στην κατασκευή διηπειρωτικής γέφυρας στο Βόσπορο, μήκους ενάμιση χιλιομέτρου χωρίς αυτό να σημαίνει “εκλέπτυνση” των αρπακτικών διαθέσεων των Τούρκων του τσαμπουκά, της βίαιης επιβολής, της βάρβαρης αγριότητας, του βιασμού πάσης φύσεως…

Η επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη μπορεί να έφτασε σε επίπεδα ασύλληπτα, ιδιαίτερα τα τελευταία 80 χρόνια, ώστε να πούμε ότι η ανθρωπότητα δημιούργησε ένα σημαντικότατο ορόσημο της διαστημικής και πυρηνικής εποχής, χωρίς όμως αντίστοιχο άλμα πνευματικής και χαρακτηρολογικής καλλιέργειας. Διαπιστώνουμε έτσι μία πνευματική υστέρηση, αν όχι και αντιστροφή. Με την αίσθηση ισχύος, αντίθετα, ξεπήδησαν καταπιεσμένα, προφανώς, ένστικτα βαρβαρότητας και αρπαγής. Το σύνδρομο των Ούννων, του Αττίλα, το ναπολεόντειο σύμπλεγμα, το σύνδρομο των κονκισταδόρων του Κορτές και του Πισάρο! Ολων αυτών δηλαδή των βάρβαρων καθαρμάτων.

Ας ξεκινήσουμε με χαρακτηριστικό παράδειγμα, τους Αμερικανούς των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Οι Αμερικανοί έγιναν ισχυροί εξαιτίας του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, αν και δεν ήθελαν αρχικά να συμμετάσχουν εφαρμόζοντας το δόγμα Μονρόε. Με την καταβύθιση του υπερωκεάνιου Λουζιτάνια, για το οποίο μάλιστα υπάρχουν, αναπόδεικτες βεβαίως, υποψίες, και κυρίως με την καταβύθιση του αμερικανικού στόλου από τους Ιάπωνες στη βάση του Περλ Χάρμπορ, υπερίσχυσε η τάση της συμμετοχής στον πόλεμο και των ΗΠΑ, όχι μόνο για λόγους αντιδράσεως στον άξονα και ότι αυτός εξέφραζε αλλά και για λόγους στρατηγικής, γεωπολιτικής και οικονομικής ανάπτυξης, μέσω των εξοπλισμών και της έκτακτης εμπόλεμης κατάστασης. Αυτά είναι γνωστά και αναμφισβήτητα. Με την κατασκευή και ρίψη των πρώτων ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι της Ιαπωνίας -ένα μέσο που χρησιμοποιήθηκε όχι εξ ανάγκης στρατιωτικής αναμέτρησης, αλλά για επίδειξη ισχύος κατά πάντων και κυρίως των μέχρι τότε Συμμάχων της, οι ΗΠΑ κατέστησαν παγκόσμιοι επικυρίαρχοι ανάγοντας τα μέσα εξαναγκασμού, εκφοβισμού, εκβιασμού, πιέσεων, διαφθοράς, εξαγοράς και εκμαυλισμού, όχι μόνο των πολιτικών ηγεσιών αλλά και των ομάδων πιέσεως και των λαών, σε πραγματική επιστήμη.    

Μεγάλη χαμένη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν ήταν η Γερμανία αλλά η Αγγλία, που παρέδωσε την παγκόσμια αυτοκρατορία της στη διάδοχό της, ΗΠΑ. Επιβεβαιώθηκε έτσι, για μία ακόμη φορά, ο Μακιαβέλλι που συμβουλεύει στον «Ηγεμόνα»: “μην κάνεις ποτέ κανέναν ισχυρό. Θα είναι η καταστροφή σου”!                                                                              

Πού είναι τα οράματα των λαών και οι εξαγγελίες των ηγεσιών, για μία ειρηνική, πιο δίκαιη και ανθρωπινότερη ανθρωπότητα; Πού είναι τα όνειρα και τα οράματα, ότι πλέον δεν θα ισχύει το δίκαιο του ισχυρού, αλλά θα κυριαρχούσαν επιτέλους στην ανθρωπότητα κανόνες πανανθρώπινου δικαίου; Τσάμπα χάθηκαν πρόωρα και βίαια σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι, προς ικανοποίηση του Μάλθους!                                            

Δεν υπήρξε, δεν δόθηκε ανάσα ψευδαίσθησης. Η αρχή έγινε με την Ελλάδα και τον εμφύλιο που δεν κόστισε μόνο σε αδελφικό αίμα, αλλά στις εθνικές διεκδικήσεις, που πήγαν “περίπατο”, στην οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, που ακόμη πληρώνουμε και θα πληρώνουν και τα εγγόνια μας, στην πραγματική ανεξαρτησία της Ελλάδας, που δεν ήρθε ποτέ, στη διάψευση των ελπίδων και στην αλλοίωση του χαρακτήρα του Έλληνα, σε μεγάλο βαθμό. Και δεν είναι μόνον ο εμφύλιος και η μετεμφυλειωτική κατάσταση, ήταν και η προδοσία της Κύπρου, από τους συμμάχους μας, τους Αγγλους και τους Αμερικανούς! Πού ήταν, μωρέ, οι Τούρκοι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Κρατούσαν πονηρή ουδετερότητα, αφού είχαν ισχυρούς δεσμούς με τη Γερμανία, και στο τέλος του πολέμου μπήκαν στο πλευρό του σίγουρου νικητή. Πού πήγαν οι θυσίες της Ελλάδας που ξεπέρασαν το 12% του πληθυσμού της; Πού πήγαν τα λόγια τα μεγάλα!                                                                            

Πού είναι τα ιδανικά και οι “αξίες”; Ποιες είναι οι “αξίες” των Αμερικανών, των Ευρωπαίων αποικιοκρατών που ζηλεύουν και θαυμάζουν τους Αμερικανούς κοσμοκράτορες και ονειρεύονται να τους μιμηθούμε λιγάκι, δημιουργώντας “Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης”! Ανιστόρητοι και αστοιχείωτοι Φρανγκεστάιν! Τα κράτη δεν είναι εταιρείες για να τα δημιουργήσεις με εταιρικά συμβόλαια. Σφυρηλατούνται με την κοινή καταγωγή, τις αξίες, τους αγώνες, την Ιστορία, τα κοινά συμφέροντα και την αλληλεγγύη.          

Να πάμε και στους άλλους λαούς, λίγο. Δεν είναι μόνον οι φανατικοί του ISIS και άλλων “θρησκευτικών” οργανώσεων με τα καπετανάτα τους. Είναι η Σαουδική Αραβία που θέλει “να τιμωρήσει παραδειγματικά” μια κοπελίτσα που περπάτησε, με υποτυπώδη μίνι φούστα, στους δρόμους της! Και άλλα πολλά σχετικά παραδείγματα. Α΄, μέσα σε πολλούς άλλους βαρβάρους, όπως και στους γείτονές μας του Ερντογάν -γιατί βάρβαροι είναι και αυτοί- είναι και το “τρελόπαιδο” της Βόρειας Κορέας που παίζει με διηπειρωτικούς πυραύλους και ενοχλεί τους Αμερικανούς! Με ποιά έννοια δικαίου έχουν το μονοπώλιο των όποιων όπλων κάποιες δυνάμεις και κάποιοι λίγοι του κλειστού κλαμπ; Αν ήμασταν “πολιτισμένοι”, δηλαδή εκλεπτυσμένοι και εξευγενισμένοι ανάλογα προς την επιστημονική και τεχνολογική μας εξέλιξη, δεν θα αναπτύσσαμε και δεν θα διατηρούσαμε όπλα μαζικής καταστροφής, κανείς! Ουτοπικό; Τότε, καλώς αναπτύσσει διηπειρωτικούς πυραύλους και η Βόρεια Κορέα! Αν μπορούσαμε ας το κάναμε κι εμείς.                                                                        

Η ανθρωπότητα όμως δεν είναι πολιτισμένη.
Είναι ακόμη βάρβαρη.               
                                           

Μόνον κοινωνικοί θύλακες και μεμονωμένα άτομα είναι πολιτισμένα και αισθάνονται για τούτο, αλίμονο, δυστυχείς.


* Σημείωση: Στον όρο «ψυχή», αναφέρομαι στη συγκεκριμένη εγκεφαλική λειτουργία βέβαια, και όχι ως έκφραση μεταφυσικής οντότητας.

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 384 guests και κανένα μέλος