Λόγω της επικαιρότητας είμαι υποχρεωμένος ν’ ασχοληθώ στο παρόν με δευτερεύον θέμα της πολιτικής – δοθέντος ότι για πολλούς είναι λίαν σημαντικό! Την εκλογή μετά 12μηνο «τοκετό» νέου αρχηγού – Προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

[Η διάρκεια αντικατάστασης του προγενέστερου και εκλογής του νέου συμπίπτει χρονικά με τη διάρκεια της κύησης ενός συμπαθέστατου «Αρκαδικού όνου», όπως και των λοιπών αλλοδαπών φυλών και δεν υπαινίσσομαι τίποτα μειωτικό. Εξ’ άλλου είναι χαρακτηριστική και θαυμαστή η υπομονή του συμπαθούς τετράποδου, υποδειγματικού παραδείγματος ακόμη και σήμερα, για συγκεκριμένη και κρατούσα οικονομική θεωρία, αυτή του νεο-φιλελευθερισμού.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, δίνει τα εξής στοιχεία εκτροφής όνων: «...έχει πολύ μεγάλη αντοχή στην κοπιώδη εργασία (...) στις ασθένειες, στην πείνα (!) και στη δίψα. Είναι εξαιρετικά λιτοδίαιτος πολύ υπομονετικός (...)» και δεν ζητάει ... σύνταξη, προσθέτω. Δουλεύει μέχρι να ψοφίσει].

Κλείνω την ευκαιριακή εγκυκλοπαιδική και λογοπαικτική παρένθεση και επανέρχομαι στην αβρότητα και σοβαρότητα που απαιτεί η περίσταση.

Η επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αναμφισβήτητα αξιέπαινη! Η δικαιολογημένη χαρά και ικανοποίηση του πατρός Κωνσταντίνου Μητσοτάκη είναι ανθρωπίνως αξιοζήλευτη.

Δημιούργησε δυναστείαν!

Πανευτυχής όλη η οικογένεια: παιδιά, σύζυγος, αδελφή, ανήψια κ.λπ....

Πανευτυχείς και οι Νεοδημοκράτες, τουλάχιστον όσοι τον υποστήριξαν και όχι μόνον, όπως έδειξαν οι θριαμβικοί πανηγυρισμοί.

Προς τι, αλήθεια;

- Θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ;
- Θα μειώσει την ανεργεία; και
- Θα αυξήσει το εισόδημα;  
- ή θα ανακτήσει μήπως η Ελλάς την ανεξαρτησία της;
 

Κατανοώ εκείνους που προσδοκούν να επωφεληθούν προσωπικά. Είτε ως επιφανείς κολαούζοι, είτε ως τρωκτικά.

Εδώ ο διαπρεπής Αμερικανός D.B. Truman έγραφε το 1951 ήδη: «... πολιτικό κόμμα έφτασε να θεωρείται αυτό μέσω του οποίου επιλέγονται οι διεκδικητές δημοσίων θέσεων και αξιωμάτων»1, ενώ ο Μ. Weber, έγραφε και περιέγραφε ότι, κόμμα είναι μια «σωματειακά συγκροτημένη ομάδα» που επιδιώκει την πραγματοποίηση «ορισμένων αντικειμενικών επιδιώξεων, είτε στην επίτευξη προσωπικών οφελημάτων ή και στα δύο»2. Άλλοι μελετητές πάλι συμφωνούν πως τα κόμματα είναι συγκροτημένες ομάδες ατόμων που με προμετωπίδα κάποια ιδεολογία, αποσκοπούν στην άντληση προσωπικών ωφελημάτων και την κατάκτηση της εξουσίας «για την αρπαγή και διανομή μεταξύ τους, των λαφύρων».

Τί προσδοκούν λοιπόν οι πλείστοι
των Νεοδημοκρατών, πέραν τούτων;
 

Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, ειλικρινέστατος, απεχθανόμενος τον “λαϊκισμό” δεν υποσχέθηκε και δεν εξέπεμψε κανένα όραμα, στην πρώτη του ομιλία, προς την Κ.Ο. (14.1.16), ή μη μόνον τον νεοπαγή, στην πολιτική επιστήμη όρο, “κοινωνικό ρεαλισμό”, δανεισμένο από τις καλές τέχνες και λίαν επωφελή στο σύστημα του νεο-κεφαλαιοκρατισμού και των επικυρίαρχων - επιτρόπων της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.

Επαγγέλθηκε ακόμη να ξανακάνει “μεγάλη” την κεντροδεξιά παράταξη της Ν.Δ., ώστε, βεβαίως, να επανακτήσει την εξουσία ικανοποιώντας τη λαχτάρα ορισμένων ΝεοΔημοκρατών για περαιτέρω λαφυραγώγηση του κράτους και ικανοποίηση της οπαδικής ψυχολογίας των πολλών.

Επί του τελευταίου, επιτρέψτε μου να εκφράσω την άποψη ότι, μάλλον, πρόκειται για όνειρο απατηλό και έκφραση ευσεβών πόθων. Λαφυραγώγηση των μικροτέρων κομμάτων, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ και Ενωσης Κεντρώων είναι πιθανή. Όμως, ο κύριος αντίπαλος, ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα μάλλον θα ωφεληθεί, από την εκλογή Μητσοτάκη, διότι θα επιφέρει αναπότρεπτη συσπείρωση των “κεντρο-αριστερών ψηφοφόρων, από το φόβο επανάκαμψης της χειρότερης νεοφιλελεύθερης δεξιάς.

Εκτός, ...εκτός και προκύψει ένα νέο Εθνικο-κοινωνικό Μέτωπο Αντίστασης και Ανατροπής - ένα νέο ΕΑΜ, οπότε όλοι οι άλλοι ή θα σβήσουν ή θα επιβιώσουν ως θύλακες συντήρησης των μνημονίων και των Επιτρόπων της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 121 guests και κανένα μέλος