Στην «εντατική» και πάλι η Οικονομία της χώρας μας. Υπό την επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το ‘πε ο Αλμούνια: Εξυγίανση των Δημοσίων Οικονομικών, δηλ. περιστολή δημοσίων δαπανών και παροχών, συμμάζεμα του δημοσίου χρέους που υπερδιπλασιάστηκε τα τελευταία 5 χρόνια και ξεπέρασε το 90% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Βέβαια, “απέναντί” μας δεν έχουμε την Κομισιόν, αλλά την “αγορά”. Ετσι, είπε...
Δεν φτάνουν οι τελευταίες «άγιες» περιπέτειες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, δεν φτάνουν τα συνεχή σκάνδαλα, που τα παλαιότερα «παραγράφονται» από τη δημοσιότητα γιατί καλύπτονται από νεότερα, δεν φτάνουν οι (δήθεν) ανταρσίες, με πιο πρόσφατης αυτή του βουλευτή Γιάννη Μανώλη, έχουμε και τα «συντροφικά μαχαιρώματα» και μάλιστα σε εορταστικές εκδηλώσεις...
Δεν γράφω υπέρ του νέου Συνδυασμού «ΔΑΔΑ με ΟΡΑΜΑ» της Βούλας, και δεν θα το κάνω για κανέναν συνδυασμό, - προσπαθώντας να κρατήσω την απόσταση που απαιτεί η δημοσιογραφική αντικειμενικότητα, της ελεύθερης και αδέσμευτης δημοσιογραφίας – αφήνοντας έτσι το έργο αυτό στους υπεύθυνους και πλουραλιστικά ενημερωμένους δημότες...
Το ιστορικό μίας ... Ορθογραφίας από τον ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, (Ορθοπαιδικός – Χειρουργός
τ. Διευθυντής Νοσοκομείου Ε.Ε.Σ.) και σχετικό άρθρο του Κώστα Βενετσάνου...
Πέρασαν 10 μέρες αφ’ ότου αναρωτιόμουν απ’ αυτήν εδώ τη στήλη, αν «ελλοχεύει ή έχει δρομολογηθεί ΝΕΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ», και τα γεγονότα έσπευσαν να επιβεβαιώσουν τους φόβους μου. Εξηγούμαι:
Η εν ψυχρώ εκτέλεση στις 6/12/2008 του 15χρονου έφηβου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου εξόργισε το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα τους νέους, με επακόλουθο τις εξεγερσιακές ταραχές – αυθόρμητες ή προβοκατόρικες, συγκρατημένες ή ακραίες – που συντάραξαν επίσης την ελληνική κοινωνία...
Eτοιμαζόμουν για τις καθιερωμένες πρωτοχρονιάτικες ευχές και για έναν απολογισμό της χρονιάς που έφυγε, με τις συνακόλουθες προσδοκίες για τη νέα χρονιά 2009. Τα καταιγιστικά γεγονότα όμως, των τελευταίων μηνών και ιδιαίτερα των τελευταίων ημερών, διεθνή και εσωτερικά, δεν με εξοπλίζουν με το ανάλογο ψυχικό σθένος...
Προσοχή: Σε ιδιωτικές συζητήσεις, τηλεοπτικές και ιδίως ραδιοφωνικές εκπομπές, παρατηρείται από τον ψύχραιμο ακροατή, μια αναζωπύρωση ιδεολογικο-πολιτικών παθών που θεωρούσαμε ότι είχαν αποσβεστεί – εκτονωθεί – αφυδατωθεί και είχαν καταχωνιαστεί, με αποτροπιασμό – για τα δεινά που έχουν επισωρεύσει στον τόπο – στο χρονοντούλαπο της ιστορίας...
Τη φράση αυτή είπε ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης ενώπιον της Κοινοβουλευτικής ομάδας (Κ.Ο.) της Ν.Δ. στις 16 τρέχοντος και πρόσθεσε με παρρησία:
«…Αναλαμβάνω λοιπόν με ευθύτητα το μερίδιο των ευθυνών που μας αναλογεί», καταχειροκροτούμενος ενθουσιωδώς από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του...
Αστυνομία είναι δημόσια υπηρεσία, επιφορτισμένη να τηρεί τη νομιμότητα και να προστατεύει τη ζωή και την περιουσία των πολιτών, από τους παραβάτες του κοινού ποινικού νόμου.
Αυτός είναι ο ορισμός της Αστυνομίας σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία...
Μ’ όλο το σεβασμό προς τον άνθρωπο και την απερίγραπτη θλίψη της τραγικής μητέρας, θέτω ως υπόθεση του συλλογισμού μου, το ερώτημα:
Τι έκανε (πώς αντέδρασε) η μητέρα του εκτελεσθέντος άνανδρα Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όταν σκοτώθηκε επίσης άνανδρα και άδικα ο Μιχάλης Καλτεζάς;
Τι κάνουν σήμερα όλες οι μητέρες (και οι πατεράδες βεβαίως) για να μη βρεθεί αύριο το δικό τους παιδί στην τροχιά μιας φονικής σφαίρας, ενός παρορμητικού, «νευρικού», ζόρικου, κοινωνικά απαίδευτου πραιτοριανού;
Μη δώσουν την απάντηση ότι «το δικό τους παιδί, είναι καλό και δεν ανακατεύεται με “τέτοια”»...
