Πριν ο Ανδρέας Παπανδρέου αναβαθμίσει τον θεσμό της Τ.Α. ακούστηκε σε Δ.Σ. των νοτίων προαστείων το μνημειώδες «Τι θέλετε κύριοι; Εμείς είμαστε μόνο γιά τα σκουπίδια». Σήμερα που οι ζοφερές διαθέσεις των επικυριάρχων μας προωθούν μιά Τ.Α. σε διακοσμητικό ρόλο κι ακόμα και τα απορρίμματα προορίζονται να πλουτίσουν κάποιους ιδιώτες, οι ευθύνες των τοπικών αιρετών είναι εθνικών διαστάσεων και απαιτήσεων, εφ’ όσον το τελευταίο προπύργιο της άμεσης και συμμετοχικής Δημοκρατίας είναι ο μόνος προς το παρόν συνδετικός ιστός των ανθιστάμενων Ελλήνων κι επιπλέον ο μόνος φορέας παραγωγής πολιτικής που δεν έχει πλήρως απαξιωθεί και μπορεί ακόμα να συνενώσει και να συνεγείρει.
 
Τα οικονομικά -και όχι μόνο- πλήγματα που στοχευμένα δέχεται ο θεσμός, καταδεικνύουν επιπλέον και το πόσο επίφοβος είναι γιά τους εθνικούς μας ολετήρες και τα ξένα αφεντικά τους. Η κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας ήταν ένα τέτοιο στοχευμένο πλήγμα και δεν πρόκειται να είναι το τελευταίο.
 
Με τον «Καλλικράτη» επιχειρήθηκε και ως ένα βαθμό επετεύχθη η απροσωποποίηση της Τ.Α. και η απώλεια της άμεσης επαφής των δημοτών με τους αιρετούς εκπροσώπους τους. Αυτό που επιχειρείται τώρα είναι η καταλήστευση των Δήμων και συνεπαγωγικά των δημοτών από τα δημοτικά περιουσιακά στοιχεία που περιλαμβάνονται στους καταλόγους προγραφών της Μέρκελ και του Φούχτελ.
 
Εάν οι αιρετοί της Τ.Α. δεν προτάξουν αποφασιστικές και ισχυρότατες αντιστάσεις, το ερώτημα «ποιός είναι Δήμαρχος» θα αντικατασταθεί οσονούπω από το «ποιός παριστάνει τον Δήμαρχο». Είναι ώρα εθνικής ευθύνης γιά τους πάντες, πόσο μάλλον γιά εκείνους που είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι, επέλεξαν να προμαχήσουν Ελλήνων.
 
Το κλειδί γιά την σύμπτυξη εθνικού μετώπου υπο την αιγίδα της Τ.Α. είναι η απομόνωση εκείνων των κομματικών εγκαθέτων που συντάσσονται με την εισαγωγική αποστροφή του άρθρου μου «εμείς είμαστε μόνο γιά τα σκουπίδια». Στην ουσία συνταυτίζονται πλήρως, όχι μόνο με τα σκουπίδια, αλλά και με τα κυβερνοειδή απορρίμματα που προωθούν μιάν Ελλάδα χωματερή ανθρώπων και ονείρων. Η απομόνωση και η καταγγελία τους είναι ευθύνη των άλλων αιρετών, όσων τουλάχιστον αντιλαμβάνονται ότι το να παίζουν με τις λέξεις κατάντησε βαρετό και κάποια στιγμή τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν με τ’ όνομά τους. Αυτό δηλαδή που ο κόσμος τό ‘χει τούμπανο και κάποιοι στον κόσμο τους τό ’χουν κρυφό καμάρι.
 
Η Κ.Ε.Δ.Ε πρέπει να μετεξελιχθεί σε κινητήρια δύναμη ανατροπών και συγκρούσεων. Τα «είδαμε τον υπουργό, μάς είπε ο υπουργός» είναι φληναφήματα ριψάσπιδων, όταν ο υπουργός κάνει ό,τι μπορεί γιά να πείσει ότι είναι εχθρός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν συζητάς μ’ έναν άνθρωπο αποφασισμένο να μειώσει κατά 30% το ήδη αποδεκατισμένο προσωπικό των Ο.Τ.Α, γιά να κάνει τα κέφια των αφεντικών του. Απλά τον καταγγέλεις στο πανελλήνιο και συσπειρώνεις αιρετούς και εργαζόμενους σε κοινό μέτωπο αγώνα. Είμαστε χώρα υπό κατοχή ξένων δυνάμεων, επομένως η Εθνική Αντίσταση είναι εθνικό χρέος οι δε εξωραϊσμοί και αποπροσανατολισμοί συνιστούν συνεργασία με τον εχθρό.
 
Το παράδειγμα στις Σκουριές Χαλκιδικής είναι χαρακτηριστικό: Λαός ξεσηκωμένος να προστατέψει την υγεία των παιδιών του και δήμαρχος καπαρωμένος από τον δηλητηριαστή - «επενδυτή», να καταγγέλει τους αγώνες των δημοτών του και να χειροκροτεί τις τραμπούκικες νυχτερινές επιδρομές της Αστυνομίας σε σπίτια οικογενειαρχών και τα ξυλοφορτώματα μπροστά στα έντρομα μάτια των παιδιών τους. Οι αρ-Πάχτες αυτού του τόπου είναι γνωστοί, έχουν παρελθόν. Δεν πρέπει να έχουν πολιτικό μέλλον.
 
Στον αντίποδα τοιούτων αιρετών έχουμε τον Δήμαρχο Νάξου που πέταξε έξω από το νησί τον εκπρόσωπο του ΤΑΙΠΕΔ, που πήγε στη Νάξο με τη μεζούρα του ο άνθρωπος, να μετρήσει τις δημοτικές εκτάσεις που γούσταραν ν’ αρπάξουν οι Γερμανοί «επενδυτές». «Όξω βρε», που έλεγε ο αείμνηστος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος και να που αποδεικνύεται ότι αποδίδει διαχρονικά, όταν τους τόπους φυλάνε άνθρωποι κι όχι κότες.
 
Το γεγονός ότι υπάρχουν προβληματισμοί και ανησυχίες στην Τ.Α. δεν ανησυχεί τους ξεθεμελιωτές της. Θα ανησυχήσουν όταν δουν χιλιάδες χιλιάδων πολιτών με τους δημάρχους μπροστάρηδες, να προστατεύουν δημοτικές και δημόσιες εκτάσεις από την βουλιμία των κατακτητών μας. Έστω διά της βίας. Μήπως δεν είναι ακραίες εκφράσεις βίας τα όσα επεβλήθησαν και επιβάλλονται εις βάρος των Ελλήνων τα τελευταία 4 χρόνια;
 
Τα κοινωνικά παντοπωλεία και ιατρεία είναι σε τελική ανάλυση αυτό που έλεγαν οι πρόγονοί μας: «Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγεί η ψυχή του». Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι αυτός της «αδελφής του ελέους». Πρέπει όχι μόνο να προασπίσει τα θέσμια αλλά και να τα υπερβεί με μιά πανελλήνια αυτοδιοικητική συστράτευση. Είναι ο μόνος θεσμός που δύναται να υπερβεί κομματικά και λοιπά ιδιοτελή μικρομάγαζα. Αρκεί να αρθεί στο ύψος του εθνικού διακυβεύματος και να μην κλαυθμηρίζουν κάποιοι εκπρόσωποί του γιά την αδρανή ανημπόρια και κακομοιριά τους.
 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 147 guests και κανένα μέλος