8 Μαιου, Παγκόσμια ημέρα Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

Ο Ερυθρός Σταυρός είναι ένα παγκόσμιο ανθρωπιστικό κίνημα. Μέχρι τα μέσα του 19ου  αιώνα  οι στρατιωτικές συμφωνίες που προστάτευαν τα θύματα του πολέμου είχαν μόνο προσωπικό χαρακτήρα.  Η δέσμευση τήρησης  των κανόνων  βασιζότανε σε μιά άμεση αμοιβαιότητα.  Και αυτές οι στρατιωτικές συμφωνίες  ίσχυαν μόνο κατά τη διάρκεια  της πολεμικής σύρραξης .

 Η γένεση του ανθρωπιστικού Δικαίου που ήρθε σαν ιδέα από τον Ερρίκο Ντυνάν όταν  το 1859 ταξιδεύοντας έζησε τυχαία τη μάχη στα περίχωρα του Σολφερίνο* αντικρίζοντας χιλιάδες μελλοθανάτους τραυματίες στρατιώτες.   40.000 νεκροί, τραυματίες και αγνοούμενοι,  εγκαταλειμμένοι  κάτω, από σχεδόν ανύπαρκτες ιατρικές υπηρεσίες.

Επί τόπου τότε οργανώνει αυτοσχέδια βοήθεια και σε συνέχεια  προβαίνει σε διεθνή εκστρατεία ενημερώνοντας τους πάντες για τη φρίκη του πολέμου, γράφοντας το βιβλίο:  «Μια ανάμνηση από το Σολφερίνο». 

Σύντομα η ιδέα του,   υλοποιήθηκε με τη συνεργασία  τεσσάρων  Ελβετών πολιτών από την Γενεύη:   Gustave   Moynier, Guillaume Henry  Dufour, Dr  Louis Appia, και Dr Theodore Maunoir . Και ιδρύουν την διεθνή  οργάνωση του Ερυθρού Σταυρού, που αργότερα πήρε το όνομα Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού. Σήμα του ο ερυθρός σταυρός σε λευκό φόντο, (η Ελβετική σημαία με χρώματα αντεστραμμένα). Σύμβολο που διασφαλίζει εκείνους που τραυματίστηκαν στον πόλεμο και εκείνους που τους φροντίζουν.

Από την  ίδρυση του κινήματος του Ερυθρού  Σταυρού, άλλαξε  η μορφή των σχέσεων στις πολεμικές συγκρούσεις.    

 Από τότε τα κράτη,  όσα έχουν υπογράψει την αποδοχή, είναι συνδεδεμένα με μια οικουμενική συνθήκη, εφαρμόσιμη ανά πάσα στιγμή  και σε όλες τις περιστάσεις. Και λέγοντας όλες τις περιστάσεις εννοούμε, ότι ενώ στην αρχή με τις συνθήκες της Γενεύης και μετά της Χάγης άρχισε  ο Ερυθρός σαν κίνημα προστασίας των δικαιωμάτων των τραυματιών και αιχμαλώτων πολέμου,  τώρα  με αλλεπάλληλες συνθήκες και διεθνείς αποφάσεις, επεξετάθη, παίρνοντας  θέση ενεργή αλλά και διαμεσολαβητική, σε όλα τα προβλήματα της ειρηνικής περιόδου, οσάκις καταπατείται το ανθρωπιστικό δίκαιο αλλά και δίνοντας χέρι βοηθείας σε πληγείσες περιοχές από φυσικές καταστροφές, αρρώστιες, πείνα και ανθρώπινη δυστυχία. 

Μια Κεντρική Διοίκηση, η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, που εδράζεται στην Ελβετία και μια Ομοσπονδία στην οποία υπάγονται οι Εθνικοί Ερυθροί Σταυροί,  είναι  το λειτουργικό επιτελείο την οργάνωσης,  Ερυθρός  Σταυρός.

Θα ήθελα εδώ να υπενθυμίσω ότι  σε κάθε Εθνικό κράτος υπάρχει ένας μόνο επίσημος Εθνικός Ερυθρός Σταυρός. Και αυτό αποτελεί  βασική προϋπόθεση, εντολή και  απόφαση  της Διεθνούς επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού.

Κατ΄επέκταση  λοιπόν και η Ελλάδα,  υποχρεούται  από τη Γενεύη, να έχει  ένα μόνο Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, εντεταγμένο στην Επίσημη  Διεθνή Διοίκηση  της Γενεύης, και  ο οποίος θα βρίσκεται,  σε διαρκεί παγκόσμια στράτευση.

Τα άλλα σωματεία και οι σύλλογοι, που  κατά κάποιο ευρηματικό τρόπο δικαιολογούν στο λογότυπό τους το σήμα του Ερυθρού Σταυρού  χωρίς να είναι Εθνικός Ερυθρός  Σταυρός και κατά παράβαση των διεθνώς θεσπισμένων κανόνων φέρουν τα εμβλήματα και τις στολές του Ερυθρού, πόρρω απέχουν από το να είναι σε μια διεθνή στράτευση,  αλλά και  να δύνανται νομίμως να συμμετέχουν στον επίσημο ΄΄Ερανο.

Από το  1952, με ειδικές αποφάσεις το σήμα  του συλλόγου έγινε Ερυθρός Σταυρός και Ερυθρά Ημισέληνος, με σκοπό να καλυφθεί  σε ολόκληρη  την παγκόσμια κλίμακα, το ανθρωπιστικό δίκαιο και έργο. Σήμερα,  Εθνικοί Σύλλογοι του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου, είναι απλωμένοι  σε 150 περίπου χώρες. Το κίνημα περιλαμβάνει περισσότερα από 250  εκατομμύρια μέλη στις πέντε ηπείρους όλα ενωμένα σε ένα ιδανικό, με το ίδιο καταστατικό και τους ίδιους κανόνες λειτουργίας, πράγμα που αποτελεί και σημαντικό στοιχείο για τη συνοχή του. 

Αυτό το Παγκόσμιο Κίνημα τιμούμε  και κάθε χρόνο στις 8 Μαίου.

Το κίνημα που για την πραγματοποίησή του, έχει την ανάγκη όλων των ελεύθερων κρατών και  όλων των ανθρώπων. Με σύνθημα βοήθεια σε όλους,  κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και χωρίς περιορισμούς θρησκευτικούς πολιτικούς  φυλετικούς οικονομικούς. Σε αυτό το κίνημα κυριαρχεί ηθελημένα  ο στρατευμένος εθελοντισμός και όχι η ευκαιριακή παρουσία.

Σ’ αυτό το Κίνημα ανάμεσα σε όλα τα άλλα πρωταρχικό ρόλο στους πολέμους και Εθνικές καταστροφές και κατατρεγμούς του γένους    αλλά και  στην ειρηνική περίοδο, έπαιξαν και παίζουν,  οι εθελόντριες αδελφές και οι Σαμαρείτες και Διασώστες.

Και σήμερα αυτές που  συχνά είναι ανάμεσα μας,  με τις όμορφες  στολές τους και  που μερικές  διανύουν την ομορφιά μιας ωριμότητας,  αν τις πλησιάσετε, θα έχουν κάτι να σας διηγηθούν από πολεμικές συγκρούσεις  εξωτερικές αλλά και  αδελφοκτόνες, από  ζωή σε σκηνές και αντίσκηνα, μα πάντα κοντά στον  άγνωστο πάσχοντα και τώρα στον πάσχοντα της γειτονιάς μας. Στον πάσχοντα εκείνου του σπιτιού με τα κλειστά παράθυρα, που κρύβουν την  αξιοπρέπεια της φτώχιας.

Αυτής που ερχόμενη στο γραφείο μας, ζητά, όχι χρήματα άλλα ένα φτωχικό κουτί γάλα ή ένα πακέτο πάνες για τον κατάκοιτο.  Και όταν εμείς τα βρίσκομε και τους τα δίνομε, αυτά είναι αγορασμένα κυρίως  από τη δική σας συμβολή και τη δική μας ζητιανιά.

Αυτή την παγκόσμια ημέρα γορτάζομε.  Τη Μέρα του Ερυθρού  Σταυρού, που είναι κοντά στον άνθρωπο και καλεί τον άνθρωπο να ενταχθεί στις εθελοντικές του δυνάμεις.

* 24 Ιουνίου 1859  Στο χωριό Σολφερίνο η  μάχη ανάμεσα στην Αυστρία  και Γαλλο Σαρδηνιακή Συμμαχία.