kougias_vatidou.jpg«Το να παντρεύεσαι τον Αλέξη Κούγια κάτι σημαίνει,
την έκανα κυρία Κούγια.
...εκείνη ήταν ένα απλό μοντέλο... όχι ότι θέλω να θίξω τα κοριτσάκια που κάνουν αυτή τη δουλειά...», έτσι συγκράτησα τη σχετική δήλωση Κούγια. Η φράση: «το να παντρεύεσαι, όμως, τον Αλέξη Κούγια...», αποδίδεται κατά λέξη και ελέχθη με ιδιαίτερη έμφαση!....

 

Το κοινωνικό φαινόμενο Κούγια

Ενας άνθρωπος της γειτονιάς μας που

“έχει μπει” πολλές φορές στο σπίτι μας

 

«Το να παντρεύεσαι τον Αλέξη Κούγια κάτι σημαίνει,

την έκανα κυρία Κούγια.

...εκείνη ήταν ένα απλό μοντέλο... όχι ότι θέλω να θίξω τα κοριτσάκια που κάνουν αυτή τη δουλειά...», έτσι συγκράτησα τη σχετική δήλωση Κούγια. Η φράση: «το να παντρεύεσαι, όμως, τον Αλέξη Κούγια...», αποδίδεται κατά λέξη και ελέχθη με ιδιαίτερη έμφαση!


Ρώτησα λοιπόν την κόρη μου που προ ημερών γιόρτασε τα εικοστά πέμπτα (25) γενέθλιά της, αν θα ήθελε kougias-02.jpgέναν Αλέξη Κούγια για σύντροφό της. Της επεσήμανα μάλιστα ότι είναι γνωστός δικηγόρος - πράγμα που γνώριζε, όπως γνώριζε και την κυρία Βατίδου, ως μοντέλο - ότι έχει κότερο, πολλά λεφτά και “βαρύ” όνομα, με ισχυρές γνωριμές, προσθέτοντας, για να δώσω και μια νότα ανθρωπιάς ότι όπως φάνηκε από τις δηλώσεις του, του αρέσει η οικογένεια και αγαπάει τα παιδιά.

Η απάντησή της ήταν απερίφραστη και κατηγορηματική:

– Οχι, βέβαια! πρώτον γιατί τον χαρακτηρίζει ιδιαίτερη και πάντα αδικαιολόγητη έπαρση (μου το είπε με μια λέξη του νεανικού λεξιλογίου: «ψωνάρα»).

Δεύτερον, αλλά όχι υποδεέστερο, ότι δεν σέβεται τις γυναίκες, αφού δεν σέβεται τη μητέρα των παιδιών του, με την οποία έζησε 7-8 χρόνια της ζωής του. Δηλαδή ένα τμήμα της μικρο-ιστορίας της ζωής του· άρα δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του.

Τρίτον και αξιοκρατικά πρώτο, δεν υπολογίζει όσο και όπως πρέπει τα παιδιά του, στα οποία οφείλει, από υποχρέωση προς αυτά, να τους εμπνεύσει την αγάπη και το σεβασμό προς τη μητέρα τους, που αυτός τους τη διάλεξε στο κάτω-κάτω.


“Κατινιές” της υψηλής κοινωνίας


Τέταρτον και ισάξιο με τα προηγούμενα. Είναι βίαιος, μου είπε.

Τον θυμάμαι να καβαλάει τα κάγκελα του τηλεοπτικού σταθμού και να εισβάλει στη ζωντανή εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου, να χαστουκίζει το Λαζόπουλο, να εισβάλει στα γήπεδα...

Τώρα τον είδα θύμα ή θύτη ή και τα δύο (γ)δαρμένο να τρέχει στο Αστυνομικό Τμήμα για να καταθέσει τη μήνυσή του. Και μου θύμισε κάτι αντράκια, που βγάζουν το αντριλίκι τους σε καβγάδες, καταλήγοντας (γ)δαρμένοι στο Αστυνομικό Τμήμα ή στο νοσοκομεόο.

Οπωσδήποτε δεν συνάδει προς τον σύγχρονο πολιτισμένο άνθρωπο, που δραστηριοποιείται και ζει ως κοινωνικό πρόσωπο σ’ ένα δικαιακό κράτος, να επιλύει τις διαφορές του με συμπεριφορές αυτοδικίας.

Πολύ περισσότερο μάλιστα αν τυχαίνει το πρόσωπο αυτό, εξ’ επαγγέλματος, να υπηρετεί ακριβώς αυτό τον τρόπο επίλυσης των διαφορών και απονομής δικαίου: της θεσμοθετημένος δικαιοδοσίας.

Η όλη υπόθεση μάς θλίβει. Δεν μας δίνει τροφή “γιατί δεν έχουμε τι να γράψουμε”. Μας ενδιαφέρει, όχι ως προσωπική διένεξη, αλλά ως κοινωνικό φαινόμενο. Ανθρωποι της “υψηλής” λεγόμενης κοινωνίας, τα “φωτεινά” πρόσωπα, τα επιτυχημένα, κατά μία έννοια, να “αυτοκτονούν” κοινωνικά και να καταλήγουν σε “κατινιές” που θα ζήλευαν τα σενάρια μελό ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ‘50.

Μας θλίβει για τα παιδιά, και μας ανησυχούν για την εξέλιξή τους σε αυριανούς πολίτες.

Μας θλίβει, γιατί διαπιστώνουμε ότι πολλές φορές οι κοινωνικές καταβολές και επιδράσεις, τα πρότυπα και το υπερεγώ να υποσκελίζουν τη μόρφωση, την υψηλή κοινωνική βαθμίδα κατάκτησης και τον καθωσπρεπισμό ενώ απελευθερώνουν μεσαιωνικά και πρωτόγονα ένστικτα, εν είδει αταβιστικών βιολογικών φαινομένων.


Πικρό αλλά αληθινό δίδαγμα. Τα πλούτη, η κοινωνική διάκριση και η “δύναμη”, αποδυναμώνονται και απογυμνώνονται όταν δεν υπάρχει ευγένεια ψυχής, υψηλοφροσύνη και ανθρωπιά. «Ετσι απογυμνωμένο σε συνεπαίρνουν και σε στροβιλίζουν τα υπάνθρωπα πάθη, ο υπέρμετρος εγωισμός, το μίσος, ο φθόνος, η αλαζονεία, η εκδίκηση, η αυτοκαταστροφή, τέλος.


Αν δεχόμουν μια διάκριση ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες, είναι ο ιπποτισμός! Κι αυτός όμως εξισορροπείται κι αντικαθρεφτίζεται από τη γυναικεία αρχοντιά!

Και ξέρετε κάτι; Ολα αυτά τα ωραία, που λέω παραπάνω, φαίνονται, όχι στις καλές στιγμές, αλλά στις δύσκολες. Οχι στο μήνα του μέλιτος, αλλά στο χωρισμό!


Και για να μη νομίζετε ότι θεωρητικολογώ, σας πληροφορώ ότι τα έχω βιώσει και προσωπικά. Είναι θεωρία, αποδεκτή εκ των προτέρων, ως ανατροφή και μόρφωση χαρακτήρος, εφαρμοσμένη και επαληθευμένη στην πράξη.

 


Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 414 guests και κανένα μέλος