Φοιτώντας και δουλεύοντας τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής μου στο Ρότερνταμ κι Άμστερνταμ αντίστοιχα, ένιωσα πως είναι πραγματικά να ζει κάποιος σε πόλεις αισθητής καθημερινής υπεροχής. Επιστρέφοντας πλέον στον τόπο μου, με λύπη συμπέρανα ότι η Αθήνα απέχει παρασάγγας από μία τέτοια εξιδανίκευση. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τον προικισμένο με φυσικές ομορφιές, Δήμο μας. Η Βούλα αντιστέκεται ακόμα χάριν κυρίως στην αγάπη των κατοίκων της, αλλά η δράση για μία πιο ανθρώπινη πόλη μπορεί και πρέπει να γίνεται συντονισμένα και με όραμα.

Η σύγχρονη έννοια του υψηλού βιοτικού επιπέδου, δεν ορίζεται βάσει αυξημένων τραπεζικών λογαριασμών, όπως μας αρέσει να λέμε για τους κατοίκους της πόλης μας. Αντίθετα, χαρακτηρίζεται από την έκταση του ελεύθερου χρόνου του ατόμου, και τον βαθμό στον οποίο τον εκμεταλλεύεται δημιουργικά. Η οικονομική επιστήμη άλλωστε προβλέπει ότι «σε μία διαρκώς ταχύτερη κοινωνία, ο χρόνος κι όχι το χρήμα, θα αποτελέσει σταδιακά το μέσο συναλλαγής του μέλλοντος».

Μην τρέφουμε αυταπάτες. Ο Δήμος μας, δεν προσφέρει τις αρμόζουσες διευκολύνσεις για καμία κοινωνική ομάδα του πληθυσμού της και η Βούλα μας, δεν είναι το Μόντε Κάρλο της Αττικής, όπως πολλοί θέλουν να αναμασούν για εσωτερική κατανάλωση. Κλεισμένοι μέσα στον πολυτελή μας μικρόκοσμο, αδιαφορούμε για τις ατέλειες της πόλης μας, που όμως είναι τόσο αναγκαίο να διορθωθούν πριν να είναι αργά.

Όσο ταξιδεύουμε, γνωρίζουμε, συναναστρεφόμαστε με άλλες κουλτούρες και τόπους, καθίσταται αναπόφευκτη η σύγκριση με το καλύτερο. Τα κριτήρια είναι πλέον αυστηρά για τον σύγχρονο πολίτη, οι απαιτήσεις του αυξημένες και η πόλη του, επιτάσσεται να καλύπτει σφαιρικά τις ανάγκες του. Χρέος μας σαν πολίτες που ταξιδεύουμε, γνωρίζουμε κι είμαστε δικαίως ευτυχείς για το λόγο αυτό, είναι να μεταφέρουμε αυτά τα ερεθίσματα προς τον τόπο μας, να τα αξιώνουμε από τους τοπικούς μας φορείς και να τα επικοινωνούμε στο περιβάλλον μας. Η συλλογικότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι των λαών της Βόρειας Ευρώπης και η ευημερία τους αδιαπραγμάτευτη.

Η Βούλα μας είναι μία χαρισματική περιοχή, οι άνθρωποί της κρύβουμε μία κοσμοπολίτικη αντίληψη για την ζωή και μία ευαισθησία για το περιβάλλον και τον πολιτισμό. Σε μία παρατεταμένη περίοδο πολιτικής απαξίωσης, είναι σημαντικό να αναλογιστούμε τι προσδοκούμε για εμάς και την οικογένεια μας σε τοπικό επίπεδο. Υποχρέωσή μας, η αναζήτηση ικανών ανθρώπων να προσφέρουν με τις ιδέες και τις πράξεις τους για το κοινό όφελος. Προσωπική ενασχόληση, αφιέρωση χρόνου, εθελοντισμός, είναι έννοιες πιο επίκαιρες από ποτέ.