Τετάρτη, 17 Απριλίου 2024 |
|
|
– Κάηκε η μισή Αττική Μεγαλειότατε, τι θα κάνουμε; – Εκλογές!
Στη χώρα με τα πάμπολλα βουνά και δάση το ολέθριο πείραμα των κυβερνήσεων Σημίτη, να ανατεθεί η δασοπυρόσβεση στη Πυροσβεστική Υπηρεσία αστικών εγκαταστάσεων, απέτυχε παταγωδώς. Η ουσιαστική διάλυση των Δασαρχείων, ως συνέπεια της αφαίρεσης των φυσικών αρμοδιοτήτων τους και του πληγέντος κύρους των δασικών υπαλλήλων, είχε ως αποτέλεσμα να έχουμε έναν φιλότιμο και ηρωϊκό, πλην όμως εξακολουθητικά αδαή ως προς τις δασικές πυρκαγιές, φορέα πυρόσβεσης, το Πυροσβεστικό Σώμα-«από που πάμε για το βουνό βρε παιδιά;»-αλλά κανένα φορέα ουσιαστικής δασοπροστασίας. Σε χώρες όπου το κάθε δάσος τους ισοδυναμεί σε έκταση με την έκταση όλης της Ελλάδας, όπως οι Η.Π.Α., ο Καναδάς κ.α., τα δασαρχεία είναι οι αδιαφιλονίκητοι προστάτες των δασών. Εμείς όμως είμαστε «εκσυγχρονιστές», του εκσυγχρονισμού εννοουμένου ως άλμα στο κενό χωρίς αλεξίπτωτο. Κι έτσι στα δασαρχεία απέμεινε μόνο η αυθεντική ερμηνεία του τι είναι δασικό και τι όχι, με την συχνή συνδρομή του μαγικού λαδικού. Οι πάλαι ποτέ ανοιχθέντες δασικοί δρόμοι ξανάγιναν από την εγκατάλειψη, δάσος. Όσοι δήμαρχοι τολμήσουν να ανοίξουν δρόμους προσπελάσεως σε δασικές εκτάσεις, σύρονται από τους δασάρχες στα δικαστήρια (όπως ο δήμαρχος Μαραθώνα Σπύρος Ζάγαρης και πολλοί άλλοι). Οι δασάρχες ισχυρίζονται ότι η χάραξη και διάνοιξη δασικών δρόμων είναι αποκλειστικά δική τους αρμοδιότητα και ότι «οι δήμαρχοι δεν γνωρίζουν που και πως να τους ανοίξουν». Πλην όμως, εκείνοι που «γνωρίζουν» όχι μόνο δεν ανοίγουν νέους δασικούς δρόμους, αλλά δεν συντηρούν ούτε τους παλιούς, οχυρωμένοι πίσω από το-δυστυχώς αληθές εν πολλοίς-επιχείρημα, ότι στερούνται των απαραίτητων κονδυλίων. Κι όσο για τις ζώνες δασοπροστασίας, υφίστανται απλώς ως επίκληση της αναγκαιότητάς τους στο τηλεοπτικό «τείχος των δακρύων», μετά από κάθε καταστροφική πυρκαγιά. Αντί να αποψιλώσουμε 2-3 χιλιάδες στρέμματα ανά 100.000 στρέμματα δάσους, ανοίγοντας ζώνες δασοπροστασίας, προτιμάμε να κλαίμε και τα 100.000 στρέμματα. Για τέτοια απύθμενη ηλιθιότητα μιλάμε. Από την άλλη, οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι για την εγκατάλειψή τους από την κεντρική διοίκηση δήμαρχοι, ελάχιστα έχουν πράξει οι περισσότεροι για την αποτελεσματική πυροπροστασία των γειτονικών με δασικές εκτάσεις περιοχών τους. Με αποτέλεσμα να διαθέτουν ως πυροσβεστικά μέσα κάτι παμπάλαιες υδροφόρες, κατάλληλες μόνο για επικουρικό έργο την ώρα της φωτιάς. Η ευθύνη τους καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι για ψηφοθηρικούς λόγους διστάζουν να επιβάλλουν πρόστιμα στους ιδιοκτήτες των οικοπέδων που δεν προβαίνουν την άνοιξη σε αποψίλωση των εκτάσεών τους. Νομάρχες και περιφερειάρχες έχουν συντονιστικές αρμοδιότητες στα ...χαρτιά, με αποτέλεσμα την ίδια ώρα που μαίνεται η φωτιά, να μαίνεται παράλληλα και ένας ακήρυκτος πόλεμος αλληλλοσυγκρουόμενων «υπευθύνων» με εμφανή την έλλειψη αποτελεσματικού και σεβαστού από τους πάντες, κεντρικού συντονιστικού οργάνου. Δεν χρειαζόταν να διαθέτει κάποιος προφητικό χάρισμα για να διατυπώσει την μοραία προειδοποίηση που περιείχαν οι αγωνιώδεις εκκλήσεις για βοήθεια των τοπικών αρχόντων Γραμματικού και Μαραθώνα, όταν τις πρώτες ώρες της πυρκαγιάς καιγόταν το Σέσι του Γραμματικού: «Στείλτε τώρα επίγεια και εναέρια μέσα, αλλιώς η φωτιά θα σταματήσει στην Παλλήνη». Όπου και τελικά σταμάτησε. Υπάρχει άραγε κάποιος εισαγγελέας με επαρκές ψυχικό σθένος και φιλότιμο για να καθήσει στο σκαμνί τους κυβερνητικούς και υπηρεσιακούς ανευθυνο-υπεύθυνους που αγνόησαν τον πασίδηλα προφανή κίνδυνο; Φιλότιμο! Λέξη μαγική στην Ελλάδα του σήμερα. Ούτε ένας «αρμόδιος» δεν ένοιωσε την ανάγκη να παραιτηθεί. «Οι άλλοι φταίνε». Κι αφού όλα καλά κι όλα ωραία, δεν υπήρχε και λόγος να συγκληθεί το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας-όπως πολύ σωστά ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας-για να αναζητηθούν τα αίτια και να συμφωνηθούν τα απαραίτητα μέτρα που θα μας προφύλασσαν στο μέλλον από τέτοιες εθνικού μεγέθους απώλειες. Δεν υπάρχει καν λόγος για μιά κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα αντιμετώπιζε τους άμεσους κινδύνους και τα ορατά αδιέξοδα στα εθνικά μας θέματα. Τι χρειαζόμαστε λοιπόν; Μα φυσικά εκλογές. Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν.
|
Προσεχή ΓεγονόταΠροτεινόμενο VideoΔιαφήμισηΕπισκέπτες σε σύνδεσηΑυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 370 guests και κανένα μέλος
|
ΝέαΗμερολόγιοVideos |
Άρθρα & ΣτήλεςΤέχνες & Αθλητισμός |
Δήμοι |
Προκηρύξεις & ΙσολογισμοίΆλλα |