Χωρίς εθνικό νόμισμα ΔΕΝ υπάρχει εθνική κυριαρχία. 

Η οικονομία της ΕΛΛΑΔΟΣ σήμερα είναι γνωστή τοις πάσοι και δεν έχω σκοπό να κομίσω «γλαύκα ες Αθήναις».

Απλώς περιγράφω, για την αρτιότητα της εισηγήσεώς μου:

― ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) το 2008, 354,6 $ USD. Το 2013, 242,2 USD (ANT) δηλαδή υπέστη ΜΕΙΩΣΗ 112,4 δις – το 1/3 περίπου – ή 31,70%.

ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ 1990: 31,1 δις (71,7%), Το 2000, 141δις (104,4%). 2010, 329,5 (148,3%) και το 2014 349,3 δις ή 188,9% του ΑΕΠ. Δηλαδή την τελευταία 25ετία υπέρ εντεκαπλασιάστηκε σε απόλυτους αριθμούς!

― Η ΑΝΕΡΓΙΑ Στην Ευρωζώνη είναι στο 11% στην Ε.Ε. των 28, 9,5% στην ΕΛΛΑΔΑ 25,2% (2015), στους δε νέους ξεπερνάει το 48%.

ΛΟΥΚΕΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Μέχρι το 2013 είχαν κλείσει 230.000 επιχειρήσεις (800.000 θέσεις εργασίας) και άλλες ΕΛΛΕΙΜΑ με στον κύκλο εργασιών άνω του 20% (ΓΣΕΒΕΕ).

που σημαίνει:

ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ οικονομικής δραστηριότητας και αγωνιώδης αγώνας επιβίωσης των περισσοτέρων, εξ’ όσων ακόμη λειτουργούν. Υπάρχουν βέβαια και επιχειρήσεις εντός και εκτός εισαγωγικών που ακόμα και... ανθοφορούν.    

Είναι ειδικές περιπτώσεις εκτός θέματος που δεν αλλοιώνουν τη γενική εικόνα. Εξ’ άλλου, πάντα υπήρχαν τέτοιες περιπτώσεις· ακόμα και στην περίοδο της γερμανικής στρατιωτικής κατοχής. Είναι οι εξαιρέσεις! Θεμιτές και αθέμιτες.

― 10, 30 ή 50 χιλιάδες αυτοκτονίες; Ασαφής και αλληλοσυγκρουόμενος αριθμός. Άλλα στοιχεία δίνει η ΕΛΣΤΑΤ, άλλα η ΕΛ.ΑΣ. Είναι λίγες όμως οι 10 χιλιάδες; Ρωτάω.

― 300.000 χιλιάδες Έλληνες νεο-μετανάστες με πανεπιστημιακά διπλώματα και μεταπτυχιακά (190.000) το 2015. Αποτελούν το 63% του συνόλου των μεταναστών. Το 50% των μεναταστών ήταν ΑΝΕΡΓΟΙ.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εισροή μεταναστευτικού ρεύματος – τσουνάμι- από την εγγύς και Μέση Ανατολή και την Αφρική, ανθρώπων κατατρεγμένων, εξαθλιωμένων με διαφορετική πολιτισμική υπόσταση και θρησκεία – βασικό στοιχείο του πολιτισμού.

Αυτά τα βασικά στοιχεία που ανέφερα, τηλεγραφικά, λίγο πολύ γνωστά, χωρίς να είναι όλα, συνθέτουν την εικόνα της καταστροφής και της διάλυσης. Κι όποιος ακόμα δεν την έχει αντιληφθεί γιατί “αυτός προσωπικά αντέχει”, μοιάζει με τον υγιή ακόμα που περιφέρεται εν μέσω πλήθους μολυσμένων.

Ωραία! Τι ωραία δηλαδή Κακά, ψυχρά κι ανάποδα. Σκέτη καταστροφή. Ούτε σε πόλεμο...

Τί κάνουμε λοιπόν, πώς αντιμετωπίζουμε αυτή την κατάσταση; Θ’ αναφερθώ και πάλι τηλεγραφικά για την κρίση, γιατί το θέμα μου είναι εξειδικευμένο και όχι γενικό. Είναι το νέο Μέσον ανταλλαγής συναλλαγής και αποταμίευσης – κεφαλαιοποίησης.

Αλλά για να φτάσουμε στο ειδικό θέμα μας, πρέπει πάλι να αποτολμήσουμε μια γενική αναφορά στις διαζευκτιτές προτάσεις εξόδου από την κρίση.

 

Η μια πλευρά που κυβερνά και διαχειρίζεται την κρίση, μας υποδεικνύει και μας επιβάλλει σταδιακά, αυτό που της υποδεικνύουν οι... «θεσμοί», δηλαδή οι ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ και εκπρόσωποι των Σάιλοκ (των δανειστών).

Να είμαστε δηλαδή «καλά παιδιά», να κάνουμε ότι μας υποδεικνύουν, γιατί κατέχουν την «τεχνογνωσία» - το νόου χάου – να δίνουμε κάθε λίγο και λιγάκι “εξετάσεις” αξιλόγησης για να παίρνουμε τη “δόση” μας, με την φρούδα ελπίδα κάποτε να απεξαρτηθούμε!

Θυμάστε την πρώτη φορά, στο 1ο μνημόνιο, το 2010, τί μας είπαν; ότι σε ένα χρόνο, άντε το πολύ δύο, θα βγαίναμε από την κρίση.Εχουν περάσει έξη χρόνια, έχουν επιβληθεί ένα σωρό μέτρα, έχουν ψηφιστεί πάνω από 500 νόμοι, έχουν βρεθεί στο δρόμο 1,5 εκατομμ. άνθρωποι, το 1/3 των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ή στις παρυφές του, ενώ άλλο 1/3 ζει σε ανασφάλεια, με μειωμένο το επίπεδο διαβίωσης και με συμπτώματα κατάθλιψης. Αυτό λέγεται σταδιακή γενοκτονία και δεν υπερβάλλω. εθνική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση.

Ξεπουλάμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της  πατρίδας μας, που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας με τον ιδρώτα και το αίμα τους. Πουλάμε, το κυριότερο, την αξιοπρέπειά μας, αντί πινακίου φακής, στους εταίρους και ...φίλους μας!

Παραβιάζουνε κατάφωρα το Σύνταγμα, τις παρακαταθήκες μας, τα δικαιώματα των απογόνων μας, την ιστορία μας, το μέλλον της φυλής μας, χάριν μιας «ιδέας»: Της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης»! Τί να πώ; και οι άλλες ιδέες; Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, η αξιοπρέπεια, το εθνικό καθήκον, το χρέος στους αιώνιους ΠΡΙΝ και στους ΜΕΤΑ;... Ή δεν θα υπάρχει «μετά»;...

Δεν αναλύω άλλο τη μια πλευρά.

Η άλλη πλευρά, η αντιμνημονιακή τί λέει;

Τί λένε λοιπόν εκείνοι που επιμένουν να «αμαρτάνουν;» (Σε αντιδιαστολή με τη μνημονιακή πλευρά, που ομολόγησε την “αμαρτία της” όταν παρίστανε την αντιμνημονιακή! Θυμάστε το “ουδείς αναμάρτητος” του Σαμαρά και την κωλοτούμπα του Τσίπρα που ζήλεψε τη “γλύκα” της μεταμέλειας, που αισθάνθηκαν οι προγενέστεροι αυτού;) Η άλλη πλευρά λέει ότι το χρέος είναι μη βιώσιμο, επαχθές, και άδικο – το έχουμε πληρώσει πέντε φορές, στους τοκογλύφους με επιτόκια 9, 11 και 17% (Κεφαλογιάννης: 1 δις του 1985, πληρώθηκε το 2010 56 δις). Ακόμη και σήμερα με τα μνημόνια που μας «ελάφρυναν» τα επιτόκια – αρχικά το 2010  με 5,25%, αργότερα με 3 και κάτι τώρα με 1 και κάτι, όταν η ΕΚΤ δανείζει τις τράπεζες με μηδενικό σχεδόν επιτόκιο και η Γερμανία δανείζεται από τις «αγορές» των τσακαλιών με 0,75% έως αρνητικό επιτόκιο, ενώ εμείς, λόγω «αξιολόγησης» των «οίκων», δανειζόμασταν με 7%. Αυτά λένε για το χρέος οι «Αντιμνημονιακοί». Αυτά έλεγαν μέχρι πρόσφατα και οι κυβερνητικοί και η συνυπεύθυνη πλέον, “αντιπολίτευση”, εξαπατώντας το Λαό και περιφρονώντας την εκφρασμένη βούληση του ελληνικού Λαού με το Δημοψήφισμα, της 5ης Ιουλίου. Έκαναν Κοινωνικό πραξικόπημα την επομένη του Δημοψηφίσματος. Κατήργησαν τη Δημοκρατία, χωρίς να χρειαστούν τα τανκς, χωρίς καν τα ΜΑΤ. Με παραπλάνηση εκβιασμό και απάτη.

Λένε ακόμη οι αντιμνημονιακοί, να διεκδικήσουμε τις γερμανικές οφειλές – 162 δις προ τόκων.

Λένε ακόμη πως για ν’ ανατάξουμε την οικονομία μας και ν’ ανακτήσουμε πλήρως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ώστε να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε μιαν αναπτυξιακή πολιτική – μιαν αναστάσιμη πορεία, ημέρες που είναι, πρέπει να καταργηθούν άμεσα τα μνημόνια. Να σπάσουμε τις αλυσίδες μας. Δεν υποδουλώνεται μια χώρα, χωρίς να πέσει μια τουφεκιά, παρά μόνον αν υπάρξουν “εφιάλτες” που θ’ ανοίξουν τις κερκόπορτες. Κι αυτό έγινε. Μας πέρασαν τις αλυσίδες με απάτη. Ξέρω τι λέω: Είναι ο σωστός όρος. Τις πέρασαν σιγά – σιγά. Για δοκιμή, για λίγο κι όσο πάει, τις σφίγγουν κι άλλο, κι άλλο. Και συνηθίσαμε, εξοικειωθήκαμε με το δηλητήριο της σκλαβιάς, σε μικρές δόσεις, όπως ο Μυθριδάτης. Πάθαμε ψυχο-κοινωνικό Μυθριδατισμό.

Αποδέσμευση λοιπόν από τις εκβιαστικές δεσμεύσεις των Μνημονίων, λέει η άλλη πλευρά και συμφωνώ απόλυτα.

«Μα”, θα πουν κάποιοι καλοπροαίρετοι και καλόπιστοι συμπατριώτες μας, «έχουμε υπογράψει· έχουμε δεσμευτεί. Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται. Είναι αρχή του Διεθνούς Δικαίου. Pacta sunt servanta!

Ναι, βέβαια. Αλλά πρέπει να τηρούνται οι συμφωνίες που έχουν καταρτισθεί ελευθέρως και αμφοτεροβαρώς, όπως και στο Ιδ. Δίκαιο. Γι’ αυτό είναι ακυρώσιμες αυτές οι συμφωνίες. Εξ’ άλλου υπάρχει μια υπερτέρα αρχή του Δ.Δ.: salus populi suprema lex esto. (Η σωτηρία των λαών – και της πατρίδας είναι υπέρτατος νόμος).

«Ναι, αλλά θα μας βάλουν πιο σκληρά κάπιταλ κοντρόλς. Θα μας κλείσουν τη στρόφιγγα με τα ευρώ και δεν θα ‘χουμε φάρμακα, πετρέλαιο, τίποτα».

Και έτσι μπαίνω στο κυρίως θέμα μου. Η άλλη πλευρά, η Αντι-μνημονιακή λέει, «επιστροφή στο εθνικό νόμισμα» και έχει δίκιο.

Χωρίς εθνικό νόμισμα ΔΕΝ υπάρχει εθνική κυριαρχία. Εκτός... εκτός και θέλουμε να γίνουμε επαρχία της Ευρώπης.

Αυτής μάλιστα της Ευρώπης! Λέω λοιπόν ΕΝΤΟΣ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, χωρίς όμως δεσμεύσεις εθνικής κυριαρχίας & ΕΚΤΟΣ της ευρωζώνης – της ΟΝΕ – αμέσως!

Και με το νόμισμα τί θα γίνει; Θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή; Δεν με στενοχωρεί η δραχμή ή ο φοίνικας, ή η Μνα, ή όπως κι αν λέγεται. Μια χαρά αναπτυχθήκαμε με τη δραχμή και τις υποτιμήσεις της. Μήπως όμως, δεν υποτιμήθηκε και το ευρώ; Πριν λίγα χρόνια, η ισοτιμία δολαρίου προς ευρώ ήταν 1 προς 1,6 $. Σήμερα είναι 1 προς 1 περίπου. Αυτό σημαίνει υποτίμηση του ευρώ κατά 37,5 εκατοστά (σεντς).

Εγώ λοιπόν, πάω ένα βήμα πιο πέρα με πολλαπλά οφέλη και λέω: Ούτε ευρώ, ούτε δραχμή. Ηλεκτρονική Μονάδα Βάσης παραγωγής.

Με την ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΒΑΣΗΣ (ΗΜοΒα) καταργείται το “μαύρο χρήμα” - Οι κλοπές και ληστείες - Οι μίζες - η τοκογλυφία - η έλλειψη ρευστότητας κλπ. κλπ. Θα πω αμέσως πως:

Η ΗΜοΒα ως ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ (κι ακόμα καλύτερα ως διεθνές)

Προτού αναλύσω την ανατρεπτική αξία της Η.Μο.Βα, οφείλω να αναφερθώ σε βασικές έννοιες.


Τί είναι χρήμα:

“Πάντων χρημάτων μέτρον έστιν Ανθρωπος” 

Τη γνωστή αυτή φράση του Πρωταγόρα να την κρατήσουμε με το διπλό της νόημα: Πως όλων των πραγμάτων (αγαθών, αποφάσεων, ενεργειών) ρυθμιστής είναι ο Ανθρωπος, αλλά κι εκείνων που έχουμε συνηθίσει να λέμε “χρήματα”, δηλαδή τα τραπεζογραμμάτια.

Ακριβέστερα, για την οικονομική επιστήμη χρήμα, υπό την ευρεία έννοια, είναι (κάθε) μέσον ανταλλαγών αγαθών και υπηρεσιών, μέτρον αξιών και όργανο αποταμιεύσεως1. Το επίσημο χρήμα που του δόθηκε νόμιμος χαρακτήρας από τα κράτη ή από νομισματική ένωση κρατών, λέγεται Νόμισμα. Η ίδια η μετατροπή των εθνικών νομισμάτων και η αντικατάστασή τους από το ευρώ είναι έκφραση βούλησης ανθρώπων. Δεν μας ενδιαφέρει λοιπόν, το είδος ή το όνομα του νομίσματος, αλλά τα χρήματα - τα πράγματα, τα αγαθά, οι υπηρεσίες - άρα η παραγωγή! Και θα παραλείψω το ιστορικό χάριν συντμήσεως.

(Ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών, νόμισμα - χαρτονόμισμα - πλαστικό χρήμα - ηλεκτρονικό ενδιάμεσο).


Το σύστημα των ανταλλαγών κράτησε μερικές χιλιάδες χρόνια, μέχρι να κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα μεταλλικά νομίσματα. Από το 10.000 π.Χ. μέχρι το 800 π.Χ. περίπου. Ε, μετά από 3000 χρόνια, με την εξέλιξη που έχει η νέα τεχνολογία, η ηλεκτρονική, με τα teraτα αποθηκευτικού χώρου και άμεσης πρακτικά επικοινωνίας, δεν είναι νοητό να χρησιμοποιούμε ακόμη νόμισμα, χαρτονόμισμα ή πλαστικό χρήμα ελεγχόμενα και επιβαρυνόμενα άπαντα από τις τράπεζες.

Με την Η.Μο.Βα. δεν αναφέρομαι στο Ηλεκτρονικό χρήμα και στη λειτουργία των Ιδρυμάτων Ηλεκτρονικού χρήματος του Ν. 4021/11 και στην οδηγία 2009/110/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Αναφέρομαι σε επαναστατική και πλήρως εκσυγχρονισμένη μορφή ανταλλακτικού μέσου και αποταμίευσης του υπερβάλλοντος προϊόντος, χωρίς να μπω σε τεχνοκρατικές λεπτομέρειες, που “δεν τις πάω” και κουράζουν τον μη ειδικό.

Η “κεντρική τράπεζα” διαχείρισης της Η.Μο.Βα. ΔΕΝ είναι τράπεζα κερδοσκοπική. Είναι Ηλεκτρονική Τράπεζα Χρηματικών Δεδομένων διακίνησης, αποταμίευσης και ανταλλαγής “χρημάτων” (αγαθών και υπηρεσιών) με αναγωγή στη μέση παραγωγή και των τριών συντελεστών της παραγωγής δηλαδή: Εργασία - Κεφάλαιο - Γαία.

Απλά και κατανοητά: Ο καθένας, αντί για πορτοφόλι, έχει στην τσέπη του το κινητό του τηλέφωνο, μ’ έναν αριθμό, ένα pin. Οταν “αμοίβεται” για οποιαδήποτε μισθωτή εργασία, σύνταξη, παροχή υπηρεσιών, , πώληση αγαθών  κ.λπ. μέσω του κινητού του ή άλλου ανάλογου μέσου, περνάει στην Ηλεκτρονική Τράπεζα Χρηματικών δεδομένων (ΗΤΧ) και πιστώνεται ο προσωπικός του λογαριασμός.

Προϋπόθεση: ΔΕΝ υπάρχει άλλο χρήμα. Η Η.Μο.Βα. ΔΕΝ είναι παράλληλο «χρήμα». Ούτε ευρώ ούτε δραχμή, ούτε δολάριο, ρούβλι, γιεν ή γουάν. Οπως αντιλαμβάνεστε με τον τρόπο αυτό ΔΕΝ υπάρχει μαύρη εργασία, παραεμπόριο, συναλλαγή κάτω απ’ το τραπέζι ή “φακελάκι”. Δεν υπάρχει “λάδωμα” ή μίζα! Δεν υπάρχει δυνατότητα φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής ή μη καταβολής του φόρου.

ΔΕΝ υπάρχει δυνατότητα να σου πουλήσουν τη μαύρη σου ή άσπρη σου “δόση” (ναρκωτικά), γιατί θα πιαστεί και το “βαποράκι” και ο ενδιάμεσος έμπορος και θα φτωχύνει ο “βαρώνος”.

ΔΕΝ υπάρχει δυνατότητα τοκογλυφίας. Όλοι αυτοί και οι τοποτηρητές τους θα αντιδράσουν βεβαίως. Εδώ είναι ο ρόλος της πολιτικής των πολιτικών και των πολιτών.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως η δυνατότητα άτοκης πίστωσης από την ΗΤΧ πάνω στη βάση κίνησης του λογαριασμού σου, αυτομάτως.

Οταν κάποιος πληρώνει γίνεται η αντίστοιχη χρέωση σε πίστωση αυτού που “εισπράττει”.

Κατανοητό; Δεν υπάρχει ηλεκτρολόγος, οδοντίατρος, εφοριακός, κ.λπ. που να εισπράξει “μαύρο” χρήμα.

Δεν υπάρχει κλοπή χρήματος, γιατί... δεν υπάρχει χρήμα με τη γνωστή μορφή (υλική).

ΔΕΝ υπάρχουν ΦΕΣΙΑ.

 

Το κράτος ΔΕΝ χάνει δραχμή από φοροδιαφυγή και άρα οφείλει να μειώσει τους φόρους δραστικά και γίνεται ανταγωνιστικό για προσέλκυση πραγματικών επενδύσεων. Η παραοικονομία, η μαύρη αγορά τώρα υπολογίζεται σε άνω των 40 - 45 δις € ετησίως.2

Δεν μπορεί κανένας να “πληρώσει” λογιστικά ποσά χωρίς αντίστοιχη εκταμίευση. Δεν μπορεί κανένας εργοδότης να φέρεται ότι πληρώνει μισθό 1000 ευρώ, ενώ δίνει στην πραγματικότητα 600.

Βέβαια το σύστημα είναι καλό να εφαρμοστεί διεθνώς και κάποτε, ούτως ή άλλως, θα γίνει. Αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και σε εθνικό επίπεδο και μάλιστα άμεσα και στην παρούσα φάση που η νεοφιλελεύθερη γερμανική Ευρώπη θέλει να μας στριμώξει με έλλειψη ρευστού. Το Ηλεκτρονικό χρήμα είναι σαν τις πιστωτικές κάρτες! Απλά, πληρώνει και το δημόσιο με “πιστωτική κάρτα” Ηλεκτρονικά! Με ημιεφαρμογή, βέβαια, του συστήματος αρχικά και σταδιακά πλήρως.


――――――

1. Ελλ. Κέντρο Πραγωγικότητος: “ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ Οικονομοτεχνικών Ορων (εκδ. 1965, σελ. 155).

2. Naftemporiki.gr, Οικονομία και ΑΓορές, 2015.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 264 guests και κανένα μέλος