Ένα άλλο θέμα που επίσης δεν θα ‘θελα να ξαναπιαστώ είναι αυτό που μας είχε απασχολήσει στο προηγούμενο τεύχος της 7ης (9-1-16): Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια· μεταξύ προσώπων του λεγόμενου “κοινωνικού φύλου”.
 
Είμαι υποχρεωμένος όμως να επανέλθω διότι αρκετοί αναγνώστες, μού επεσήμαναν ότι, ενώ εξετάζω το θέμα κυρίως βιολογικά και δευτερευόντως ακροθιγώς, κοινωνιολογικά και πολιτικά, ΔΕΝ το άγγιξα καν από θρησκευτικής πλευράς, ενώ είχε ξεσηκωθεί σάλος τον περασμένο μήνα με δηλώσεις κυρίως ιεραρχών.
 
Να “απολογηθώ” λοιπόν.
 
1ον Αν θέλαμε ν’ αναλύσουμε πλήρως το θέμα θα έπρεπε να συγγραφεί μία πολυπραγματεία διαφόρων επιστημόνων, πράγμα που δεν έκανε η Βουλή, ως ώφειλε: βιολόγοι, ψυχολόγοι, σεξολόγοι, ενδοκρινολόγοι, παιδαγωγοί, φιλόσοφοι και όχι πάντως θεολόγοι.
 
2ον Κάποιος μου παρατήρησε ότι στον νέο Αστικό Κώδικα ο γάμος δεν ορίζεται ως “συνένωση άνδρα και γυναίκας” και ότι αναφέρονται απλώς ως “τα δύο πρόσωπα που πρόκειται να παντρευτούν...” (άρθρο 13). Απαντώ συντόμως: Στον Α.Κ. κάθε ζων άνθρωπος ονομάζεται (φυσικό) πρόσωπο. Το άρθρο 1350 που αναφέρεται στο Γάμο δεν τους αναφέρει καν ως πρόσωπα, αλλά ως “μελλόνυμφους” και τούτο γιατί έχει επέλθει πλήρως νομική εξίσωση των φύλων. Και δεν αναφέρει “άνδρας - γυναίκα”, γιατί θεωρείται αυτονόητο. Εξ’ άλλου, στον Α.Κ. του 1941/1946 στο αντίστοιχο άρθρο, ορίζεται ο “ανήρ” και η “γυνή”, διότι τότε οριζόταν διαφορετική ηλικία δικαιώματος συνάψεως γάμου (το 18ο για τον άντρα και το 14ο για τη γυναίκα).
 
3ον Από θρησκευτικής πλευράς: Οι ιερείς και η εκκλησία, ως φορέας, έχουν δικαίωμα να εκφράζουν άποψη, για δύο λόγους. Αφενός ως πολίτες και αφετέρου ως φορέας (ιδεολογικού) δόγματος. Όλες οι θρησκείες, εκτός του μεταφυσικού (υπερφυσικού ή παραφύσει) σκέλους, διατυπώνουν μια σειρά κανόνες, καθαρά κοινωνικού χαρακτήρα, ρύθμισης της ποινικής, αστικής και ηθικής δεοντολογίας των πιστών τους. Η υπερβολή όμως, στην εποχή μας πλέον, με την ραγδαία και ασύλληπτη ανάπτυξη των επιστημών και της φιλοσοφικής σκέψης, η παρέμβαση της εκκλησίας επιβάλλεται να αυτοπεριορίζεται. Δεν έχουμε (ευτυχώς) θεοκρατικό κράτος και ορισμένες ακρότητες, όπως του μητροπολίτη Αιγιαλείας Αμβρόσιου όχι μόνον βλάπτουν την εκκλησία, αλλά προσβάλλουν την χριστιανική θρησκεία, ερχόμενες σε πλήρη αντίθεση με τα κηρύγματα του ιδρυτή της· του Ιησού.
Διαβάστε και φρίξτε μ’ αυτά που έγραψε στον ιστότοπό του: «...Η ομοφυλοφιλία είναι ...κακούργημα. [...] Όσοι την βιώνουν είτε την υποστηρίζουν ...είναι αποβράσματα της κοινωνίας [...] αυτούς τους ξεφτυλισμένους φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! (κάνει και μικροπολιτική). Είναι εκτρώματα της φύσεως. [...] Όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι!»
 
Τόσο μίσος, στην εκκλησία της αγάπης και της συγχώρησης! Ακούω τον Κύριο να τους λέει: «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω».
 
Τί να σχολιάσω; Ο εν λόγω, προφανώς και οι όμοιοί του είναι νοσταλγοί της “ιεράς εξέτασης” και της καύσης των αμαρτωλών στην πυρά!...
 

1. D.B. Truman: “H κυβερνητική διαδικασία”, Ν.Υ. 1951, (σ. 270).
2. M. Wever: “Η θεωρία της κοινωνικής και οικονομικής οργανώσεως”, London, 1947, σ. 373.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 161 guests και κανένα μέλος