Υπάρχουν και γκρινιάρηδες

Είναι κοινή διαπίστωση.

Διάχυτη αίσθηση ικανοποίησης!

Κρυφή ελπίδα ακόμη και στους φοβισμένους ή δύσπιστους που δεν τόλμησαν να “διαβούν τον Ρουβίκωνα” ή, στο διάβα, τους πήρε το ποτάμι!...

(εν παρόδω, πρόκειται για εποχιακό χείμαρο).

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ώριμο τέκνο του λαϊκού θυμού και της αγανάκτησης, αλλά και της ελπίδας για αναστροφή της καταστροφικής πορείας ολοένα και βαθύτερης εξάρτησης της χώρας, οικονομικής εξαθλίωσης της κοινωνίας, πτωχοποίησης και υποδούλωσης του λαού μας.

Η κατήφεια, η κατάθλιψη, η απελπισία έδωσαν τη θέση τους στην ευδιαθεσία και για πολλούς στον ενθουσιασμό, τη χαρά, την ΕΛΠΙΔΑ!

Η ελπίδα ήρθε! Πρέπει και να μείνει. Να μη διαψευσθεί η προσδοκία του λαού.

Το χαμόγελο άνθισε! Την Κυριακή της νίκης βγήκε ένας ανασασμός ανακούφισης από τα στήθια μυριάδων ανθρώπων. “Αναπνεύσαμε πιο ελεύθερα”, είπε δημοτικός σύμβουλος που δεν ανήκει στην “Αριστερά”, αλλά στους αντιμνημονιακούς Ανεξάρτητους Ελληνες!

Συνέχεια στη σελ. 2

Συνέχεια από τη σελ. 1

Δεν είχα γράψει τίποτα για “ελπίδα” πριν από τη νίκη αυτή. Οχι της “αριστεράς”, μόνο και όλης, αλλά του ελληνικού λαού! Δεν είχα γράψει, για ελπίδα, γιατί ήθελα να βασιστώ στην τόλμη και στη δράση. Τώρα, η νίκη αυτή του λαού έφερε ελπίδα!

“Ενας ηγέτης είναι έμπορος ελπίδας”, είχε πει ο Ναπολέων Βοναπάρτης.

Ο Αλέξης Τσίπρας αποδείχτηκε ηγέτης, γιατί ενέπνευσε ελπίδα.

«Η ελπίδα με τόλμη είναι ελευθερία [...]. Η ελπίδα με φόβο είναι αδυναμία»!1. Είναι φρούδα και φέρνει σκλαβιά και απώλεια, χαμό, να συμπληρώσω.

Δεν θα ‘πρεπε ν’ ασχοληθώ με την κατήφεια, την μεμψιμοιρία, τη γκρίνια και τη μικρότητα των χαμένων. Το κάνω σταχυολογώντας τις αντιθέσεις για την ολοκλήρωση της εικόνας. Γιατί οι γκρίζες αποχρώσεις του φόντου, τονίζουν τα ιριδίζοντα χαρούμενα χρώματα του κυρίου θέματος.

Το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, αναταράχτηκε που δεν βγήκε τρίτο κόμμα, που δεν έγινε μπαλαντέρ, που δεν επετεύχθη ο κύριος στόχος δημιουργίας του· αναταράχτηκε που δεν εκλήθη πρώτος (να θέσει τους όρους του) και... αποθόλωσε τα νερά του. Αντάριασε και “κατέβασε” κούτσουρα και φρόκαλα, γιατί τον πρόλαβε ο Καμμένος!

Ο Πάνος Καμμένος που έχει και πολιτική εμπειρία και ιδεολογία με κοινωνικές ευαισθησίες, πείσμα και αγωνιστικότητα. Τέτοιας έντασης, καμμιά φορά, που στο σχετικό σποτ με το τρενάκι πρέπει να παίρνει το ρόλο του μικρού Αλέξη.

Την μικρότητα που επέδειξε ο Αντώνης Σαμαράς κατά την μη παράδοση της πρωθυπουργίας, δεν θα την αναδείξω, ούτε θα την αναλύσω. Την αντιπαρέρχομαι με λύπη. Ανοδος και πτώση· πρέπει να μάθουμε να χάνουμε αξιοπρεπώς! Η ήττα διδάσκει. Τα δε “στατιστικά” δεν τα μετράμε... επικοινωνιακά!

“Χάσαμε δυο μονάδες, απ’ το ‘12”. Και τι έγινε;

Η Ν.Δ., από τις εκλογές του 2009, που ηττήθηκε, (δηλαδή από το “χαμηλό” 33,47%) έχασε επιπλέον 576.630 ψηφοφόρους δηλαδή το 25% της (μειωμένης) εκλογικής της δύναμης του 2009.

Ο Κ. Καραμανλής, τότε, το βράδυ των εκλογών της 7ης Οκτωβρίου 2009, επειδή έχασε από το ΠΑΣΟΚ παραιτήθηκε!

Ο Αντώνης Σαμαράς που έχασε το 25% των ψηφοφόρων του κόμματος που παρέλαβε, τί θα κάνει;

Eκείνο που δεν μπορώ να κατανοήσω είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Είναι ακατανόητη η εχθρική στάση του ΚΚΕ απέναντι σ᾽ένα φιλολαϊκό, αριστερό κόμμα, σε μια κυβέρνηση που απ᾽τα πρώτα της βήματα έδειξε ότι εννοεί αυτά που λέει. Παράδειγμα η στάση της απέναντι στις αυθαίρετες κυρώσεις που αποτόλμησε να επιβάλλει η Ε.Ε. κατά της Ρωσίας, η ανακοίνωση επαναπρόσληψης όσων αντισυνταγματικά απολύθηκαν, για να ικανοποιηθούν τα κέφια της τρόικας, των δανειστών κ.ά.

Με το ΚΚΕ του Κουτσούμπα και της Λιάνας της Κανέλη θ’ ασχοληθώ εν εκτάσει, προσεχώς, γιατί το δικαιούμαι όχι μόνον ως δημοσιογράφος, αλλά ως πολίτης που το υποστήριζα “μια ζωή”. Βέβαια, άλλο το κόμμα, άλλο οι “κομμουνιστές” και άλλο η μαρξιστική ιδεολογία.

Το ίδιο εξ’ άλλου ισχύει και στη θρησκεία: Αλλο η διδασκαλία, άλλο το ιερατείο που τη “διακονεί”, άλλοι οι “πιστοί”.

Κλείνουμε το σημερινό σημείωμα, όπως το ανοίξαμε: Το χαμόγελο άνθισε (μένει να μην παγώσει).

Η Ελπίδα ήρθε. Θέλουμε και να μείνει.

Για τούτο δηλώνουμε ότι στηρίζουμε την κυβέρνηση και περιμένουμε να το κάνουν όλο και περισσότεροι, όσοθ’ αποδείχνει καθημερινά ότι χρησιμοποιεί τη δύναμη της εξουσίας που της έδωσε ο “αυτοκράτορας λαός”, για το καλό του λαού και της πατρίδας, χωρίς ιδιοτέλεια, απαλλαγμένη από τους πειρασμούς της αλαζονείας και της αυθεντίας. Γι’ αυτό και θα την παρακολουθούμε προσεκτικά κι όπου χρειάζεται θα την κρίνουμε και θα την επικρίνουμε. Γιατί, όπως έλεγε η γιαγιά μου, “όποιος μ’ αγαπάει με κάνει και κλαίω”!

Κι ακόμα η κυβέρνηση δεν πρέπει να ξεχνάει ότι «...ανθρώπων άρχει· κατά νόμους άρχει και τρίτον, ουν αεί άρχει»2 (Δεν θα άρχει για πάντα).




1. Γκιόργκι Γκλουρτζίεφ (1877-1949) ΡωσοΕλληνοΑρμένιος διανοούμενος.

2. Αγάθων (Αρχαίος τραγικός).

Υ.Γ.

Στους “γκρινιάρηδες” περιλαμβάνονται και αρκετοί αναγνώστες μας, που τους δυσαρέστησε η επιλογή μας να θεωρήσουμε ότι ήταν ενδεδειγμένη η υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ - κι αν αυτός “δεν μας πάει” - Ανεξάρτητους Ελληνες. Δικαίωμά τους, αναμφισβήτητο!

Ας δεχθούν όμως κι αυτοί το δικαίωμα των Συντακτών και Συνεργατών της εφημερίδας να έχουν τη δική τους γνώμη και να την εκφράζουν ελευθέρως!

Η “7η” είναι πλουραλιστική, αντικειμενική στην ειδησεογραφία, υποκειμενική στις απόψεις των αρθρογράφων, που συχνότατα, σχεδόν πάντα, εκφράζουν τις απόψεις της μεγάλης πλειονότητας των αναγνωστών.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 141 guests και κανένα μέλος