Πάντα πίστευα αλλά και καθημερινά δεν παύω να διαπιστώνω, ότι εκείνοι που εκάστοτε μας κυβερνούν, πλην εξαιρέσεων, είναι οι πλέον αδιάβαστοι και ανεπαρκείς, ανάμεσα στους πολλούς τέτοιους αυτής της χώρας. Και το πιστεύω αυτό,  γιατί δεν θα ήθελα να πιστέψω αυτό που είναι εξ’ ίσου, ίσως  πραγματικό και πιθανότερο,  ότι είναι και εμπλεκόμενοι σε μια κομπίνα σε βάρος του μεροκαματιάρη. Αφορμή μου έδωσε ένα άρθρο του Φ. Δ.Δρακονταειδή στη «Βιβλιοθήκη» της Ελευθεροτυπίας (2004 τευχ.: 414), στην όμορφη αυτή εβδομαδιαία έκδοση - προσφορά θα έλεγα-, που έπαψε δυστυχώς  να εκδίδεται. Ο συγγραφέας του άρθρου, αναφέρεται στο βιβλίο, της διεθνούς εμβέλειας οικονομολόγου, Νορίνας Χέρτζ του Πανεπιστημίου του Cambridge. Η εν λόγω οικονομολόγος, στο βιβλίο της “Silent Τakeover”, το 2003 δήλωνε πως ο Καπιταλισμός στην  παγκοσμιοποιημένη μορφή του, συνεπάγεται τον θάνατο της Δημοκρατίας.

Στην παγκοσμιοποίησή του, ο καπιταλισμός οδηγεί την οικονομία σε σύγκρουση με την πολιτική, αλλά και ταυτόχρονη αλληλοεξυπηρέτηση, ενίσχυση της διαφθοράς, κατάργηση και εξοβελισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και τότε εκείνο που απομένει, είναι η αντίσταση που αυτόματα γεννιέται από τις μικρές εκείνες ομάδες, που δίνουν κάποια  έστω και μικρή ελπίδα συγκράτησης του ‘’θηρίου του φέροντος κέρατα αρνίου’’ κατά την Αποκάλυψη του Ιωάννου, που συμβολίζει την εγκαθίδρυση  του  άτεγκτου ασεβούς κράτους.

Στο επόμενο βιβλίο της «The Dept and Threat», ήτοι  η ‘’Απειλή του Χρέους’’, διευκρινίζοντας πως το χρέος καταστρέφει τον αναπτυσσόμενο κόσμο,  μας δίνει μια ζοφερή εικόνα των προγραμμάτων εξέλιξης και δανεισμού των φτωχών χωρών. Και ο Δρακονταειδής σε παρένθεση συμπληρώνει: «του δανεισμού όπου ο δανειστής καρπούται τα οφέλη, ενώ ο υπόχρεος βουλιάζει όλο και περισσότερο στην διαφθορά αποψιλώνοντας το παρόν και φυλακίζοντας το μέλλον».

Στο βιβλίο της η οικονομολόγος, αναφέρει σαν παράδειγμα τον πάλαι ποτέ πασίγνωστο Μομπούτου, της Δημοκρατίας του Ζαΐρ, που έτρωγε κάθε μέρα γαλλικά φαγητά. (γιατί βρε παιδιά όλοι οι “μεγάλοι“ γοητεύονται και θέλουν γαλλικά φαγητά, γαλλικές δεξιώσεις και γαλλικά ξενοδοχεία;).

Τα φαγητά έφθαναν καθημερινά από το Παρίσι, με υπερηχητικό  Κονκόρντ,  φυσικά με δημοσία δαπάνη που ανήρχετο σε εκατομμύρια  δολλάρια,  όταν ο λαός του Ζαΐρ, φτωχός στην ολότητά του, πέθαινε από την πείνα.

Αμείλικτη η οικονομολόγος,  παραδειγματικά πάλι μας λέει, πως στη Βραζιλία, μεγάλο φράγμα που είχε προγραμματιστεί για κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια, αλλά ξεπέρασε το δισεκατομμύριο, όταν ολοκληρώθηκε ήταν τελείως άχρηστο, γιατί ο σιδερένιος εξοπλισμός του είχε σκουριάσει.

 

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα της Ευρώπης, τρίβουν τα χέρια τους χαμογελώντας, καθώς συνωθούνται όταν καταλύουν στα πολυτελή ξενοδοχεία των φτωχών χωρών για να συνεντευξιαστούν, συνεδριάσουν, για να πουλήσουν το νέο «θάνατο» με μέσο ;h μακροπρόθεσμο δάνειο.

Με άλλα λόγια να πάρουν τα λύτρα, για να μην τραβήξουν άμεσα το σχοινί της γκιλοτίνας που το αφήνουν να χαϊδεύει σκόπιμα, τρυφερά και προστατευτικά, το λαιμό του δανειολήπτη.

Αυτά, κύριοι Υπόλογοι και Ένοχοι της όλης κατάστασης, είχαν γραφεί σε ξένες μελέτες και προειδοποιούσαν· φυσικά τους σοφούς που μπορούσαν να οσμίζονται τα μέλλοντα. Εσείς όμως ανεπαρκείς όντες, δεν διαβάζατε· και αν διαβάζατε, συμβιβαζόσασταν προς το ατομικό σας συμφέρον.

 

Κύριοι, η επιλογή είναι δική σας: ή είσαστε και υπήρξατε ανεπαρκείς και ανίκανοι, ή είσαστε ανίεροι εμπλεκόμενοι στο κατά της Ελλάδος παιχνίδι εξαθλίωσης και θανάτου. Τρίτη εκδοχή δεν υπάρχει. Κάποτε πρέπει να επιλέξετε και ορθοί ιστάμενοι να πείτε σε αυτόν το δύστυχο λαό: «‘’ΣΥ ΕΙΠΑΣ’’. Είμαστε ένοχοι».  Και αυτό το ‘’ΣΥ ΕΙΠΑΣ’’ θα επιβεβαιώνει ότι είμαστε και υπήρξαμε ανεπαρκείς και ανίκανοι, αλλά και εμπλεκόμενοι.  Και ίσως τότε ο λαός, εν τη αφελή μεγαλοθυμία του, σας λυπηθεί και μετατρέψει την εσχάτη των ποινών σε ισόβιο αποτροπιασμό.

 

Προς το παρόν, για τις μέρες αυτές ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ. Γιατί ΑΝΑΣΤΑΣΗ μάλλον δεν προβλέπεται.

γιάννης κορναράκης του μάνθου

 

Βοηθήματα

Φ.Δ.Δρακονταειδής: ‘“Τα χρέη των φτωχών και η Δύση” Βιβλιοθήκη Ελευθεροτυπίας τευχ.  414/ 2006

 

 

–––––––––––

 

Υ.Γ. για τον κ. Γαρουφαλή

 

Σας ευχριστώ για την επιστολή σας και τις παρατηρήσεις σας, που αφορούν τη γυναίκα και σέβομαι τις υποδείξεις σας.

Θα ήθελα μόνο να δηλώσω ότι, ό,τι γράφω επιβεβαιώνεται από την αναγραφόμενη βιβλιογραφία.