Ο πολυφορεμένος και βολικός «ρεαλισμός» είναι μία από τις πολλές φορεσιές και μάσκες που ενδύεται η ανυπαρξία ηθικών αξιών...

Η δικαιολογημένη οργή, η στρεφόμενη κατά του Αλέξη Τσίπρα, δεν πρέπει να παραγνωρίζει το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου –επομένως και του πρωθυπουργού- να τοποθετεί τον εαυτό του εκεί που αισθάνεται ότι του ταιριάζει. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη.

«Δεν είναι αυτοί πιο αριστεροί από μένα», φέρεται να έχει δηλώσει ο ταλαντούχος παραμυθάς, για τους αντιφρονούντες του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως να εννοεί ότι πάνω από τον απλό Γκούφυ υπάρχει ο Σούπερ Γκούφυ. Οπότε οι άλλοι αριστεροί μπροστά στον «σύντροφο» του Γεωργιάδη και του Βορίδη είναι απλώς peanuts. Μάλλον ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος για να κατανοήσουμε τους πολιτικούς-πωλητικούς μας είναι να τους δούμε ως cartoons.

Όντως, οι γενετιστές της Νέας Τάξης μπορούν με διασταυρώσεις να φτιάχνουν τέρατα: Τζορτζ Άλεξ Τσιπρανδρέου. Διά χειρός Ροκφέλερ και Σόρος. Masterpiece ή monsterpiece.

Ωστόσο οι κατήγοροι του πρωθυπουργού –του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου- οφείλουν να του αναγνωρίσουν ότι είναι ανθεκτικός. Απέδειξε ότι αντέχει πολλά. Άντεξε και αντέχει να του δίνουν συγχαρητήρια ένας Γεωργιάδης κι ένας Πάγκαλος. Άλλος στη θέση του Αλέξη Τσίπρα θα είχε πάει να κουμπουριαστεί. Βεβαίως -και συμφώνως προς την επικρατούσα επιστημονική άποψη- πρωταθλητές του ζωϊκού βασιλείου στην ανθεκτικότητα θεωρούνται τα ποντίκια και οι κατσαρίδες. Μπορούν να επιβιώσουν ακόμα και ενός πυρηνικού ολέθρου, μεταλλασσόμενα όπως κάποιοι ασπόνδυλοι πολιτικοί μας. Ο πολυφορεμένος και βολικός «ρεαλισμός» είναι μία από τις πολλές φορεσιές και μάσκες που ενδύεται η ανυπαρξία ηθικών αξιών. Όπως ακριβώς έχει γράψει ο Κύπριος ποιητής Κώστας Μόντης: «Τέτοιοι θα πούλαγαν και τη μάνα τους».

Να τελειώνουμε κάποια στιγμή με τα παραμυθάκια του Αλέξη Τσίπρα και των καινούργιων «συντρόφων» του, ότι με το τρίτο δάνειο-μαμούθ και το μνημόνιο-Άουσβιτς που το συνοδεύει θα ξανασταθούμε στα πόδια μας, θ’ αναπτύξουμε την οικονομία μας, θα βγούμε από την ύφεση κι άλλα τέτοια όνειρα θερινής νυκτός. Με τα δύο πακέτα των προαπαιτούμενων μέτρων ήδη ψηφισμένα από την συμμαχία παλαιών και νέων δωσιλόγων, οι συνήθως καλά ενημερωμένοι Financial Times αποκαλύπτουν ότι τα χρήματα του δανείου που θα διατεθούν στην Ελλάδα, όποτε, και όπως εκταμιευθούν, θα κατανεμηθούν ως εξής:

*29,7 δις ευρώ γιά αποπληρωμές παλαιότερων δανείων.

*17,2 δις ευρώ γιά τόκους.

*25 δις ευρώ γιά την ανακεφαλαιοποίηση του ελλαδικού –αλλά όχι ελληνικού- τραπεζικού συστήματος.

*7,7 δις ευρώ για τις ανάγκες ρευστότητας του ίδιου τραπεζικού πίθου των Δαναϊδων.

*7 δις ευρώ για ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου.

Δηλαδή, από τα 86,6 δις ευρώ τα 46,9 (ήτοι το 54,5%) θα πάνε πάλι στους πιστωτές, τα 32,7 δις ευρώ (ήτοι το 37,4%) προορίζονται γιά τους χρεοκοπημένους αλλά αδιατάρακτα παχυνόμενους τραπεζίτες και με τα υπόλοιπα 7 δις (ήτοι 8,1%) το Δημόσιο υποτίθεται ότι θα ξεχρεώσει όσα πρόσφατα αφαίρεσε από δημόσιους οργανισμούς και υπηρεσίες (για να καταβάλει ληξιπρόθεσμες οφειλές στους δανειστές).

Οπότε η «ανάπτυξη» αναγκαστικά θα περιμένει τον Άη-Βασίλη ή τον Μάγο του Οζ, ή –γιατί όχι;- ένα τέταρτο μνημόνιο-δανειακή σύμβαση.

Εάν αυτά τα στοιχεία περιέλθουν σε γνώση ενός δεκάχρονου Ελληνόπουλου είναι εξόχως πιθανόν να φέρει σε ιδιαιτέρως δεινή θέση τους γονείς και τους παππούδες του, απλώς και μόνον εάν τους ερωτήσει: «Μα καλά, εσείς οι μεγάλοι δεν έχετε καταλάβει ότι ο Τσίπρας και τα συνεταιράκια του σας δουλεύουν;;;».

Το ελληνικό κοινοβούλιο, κατά την ιταμή απαίτηση των δανειστών, μετατρέπεται σε πρωτοκολλητή-θυροκολλητή των διαταγμάτων της τρόϊκα. Οι πολυδιατυμπανιζόμενες «αριστερές» ευαισθησίες του Αλέξη Τσίπρα προφανώς δεν ενοχλούνται από την –με την συνυπογραφή του- μετατροπή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο.

Αργά ή γρήγορα θα ξεφουσκώσει και το υπερτροφικό παραμύθι της «κακής δραχμής» και του «καλού ευρώ». Προκαλώ δημοσίως κάθε ευρω-λάγνο, όσες βαρειές περγαμηνές επαΪοντος περί τα οικονομικά κι αν διαθέτει, να μου υποδείξει ΕΝΑ (1) σημείο στο οποίο η ελληνική οικονομία ωφελήθηκε από την ένταξή μας στο ευρώ.

Ας μου υποδείξουν οι λεβέντες της παραπληροφόρησης, έστω ένα πεδίο επί του οποίου μας ωφέλησε συγκριτικά το ευρώ έναντι της δραχμής. Ίσα, ντελάληδες του ευρωκατήφορου, θάρρος, ή μάλλον θράσος, που το διαθέτετε περισσό. Πώς βγαίνετε στα συστημικά ΜΜΕ των εργολάβων και λέτε τα δικά σας, με στημένους μονόλογους και παπαγαλάκια δημοσιογράφους να σας αβαντάρουν;

Στείλτε μας στην «Εβδόμη» την άποψή σας περί δραχμής και ευρώ. Θα χαρώ ιδιαιτέρως να την ξεπουπουλιάσω, με στοιχεία που θα σας είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα αγνοήσετε. Στοιχεία της Eurostat, του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ και των ίδιων των γερμανοκρατούμενων «θ-εσμών». Στοιχεία που καταδεικνύουν με ποιούς ρυθμούς ανάπτυξης έτρεχε η ελληνική οικονομία πριν την είσοδό μας στο ευρώ. Τότε που ένα ζευγάρι έβγαινε το βράδυ να διασκεδάσει μ’ ένα πεντοχίλιαρο, τότε που μ’ ένα χιλιάρικο στη λαϊκή γεμίζαμε το πορτ-μπαγκάζ.

Άλλωστε, ποιός δεν θυμάται; ότι σε όλο το φάσμα των παρεχόμενων προϊόντων και υπηρεσιών ίσχυσε και ισχύει μέχρι σήμερα ότι και με τον …μαϊντανό. Είπαμε το βράδυ «καληνύχτα δραχμούλα μας», με το ματσάκι τον μαϊντανό στις 50 δραχμές και ξημερωθήκαμε με τον μαϊντανό στο μισό ευρώ.

Αγαπητοί ευρω-λάγνοι, ας αντιπαρατεθούμε με επιχειρήματα και στοιχεία στις φιλόξενες σελίδες της «Εβδόμης». Σας υπόσχομαι να συγκρατηθώ και να μην σας τσαλακώσω πολύ. Μόνο όσο πατάει η γάτα. Την ελεφαντόγατα, την έχετε ακουστά;